RAVANO BALTHAZAR: My Wicked Stepbrother (TAGALOG R-18+)

CHAPTER 1

“Senyorita Veranica, hindi ka ba dadalo sa kasal ng iyong ina?”

Narinig ko ang boses ng aming butler sa loob ng k’warto ko. “Your dress is ready,” he added but I did not respond.

Pangalawang tawag na n’ya sa ‘kin to pero hindi ako umiimik. I was sitting on the floor, naka-sandal ang aking likuran sa glass sliding door ng balcony ko.

Yakap-yakap ang picture frame Daddy ko. I have been staring at the gloomy sky. Hindi ko inaalis ang aking tingin doon habang pinapakinggan ang mahihinang kulog.

Today, my mom is getting married with the man that I don't know. Ngunit ako, nagluluksa pa rin sa pagkamatay ni Dad— isang buwan na ang nakalipas pero hindi pa rin ako makapaniwala na wala na s’ya.

Nagdadalamhati ako araw-araw pero si Mama… when he died, that was the best day for her. Natupad na ang araw na pinakahihintay n’ya. She hates us, obviously. I hate her even more, kating-kati s’ya magpakasal sa iba. She didn't wait for me to cool down. Kahit respeto man lang kay Daddy.

Natawa ako ng pagak. Oo nga naman, wala nga s’yang respeto kahit buhay pa si Papa, ngayong patay pa kaya. I don’t know what to do anymore, wala na akong kakampi.

Kapag sa tuwing kinikontra ako lagi ni Mama, my dad was always there to defend me. Unica hija ako, nagiisang anak so I am a spoiled brat. Walang utos ko na hindi sinusunod ng Papa ko. He is perfect father for me but he left me behind with that witch. “

"Senyorita?” Gregor called me once again.

“I am not going,” matigas kong usal sabay punas ng luha na tumutulo sa pisngi ko.

I don’t care about my eye bags anymore. Wala akong ginawa kundi umiyak. Umaga man o gabi, I feel so f-ucked up because my Mom torturing me mentally. Kahit isang beses hindi n’ya pinaramdam sa ‘kin ang pagiging ina n’ya.

I sighed from the top of my lungs bago pilit na tinayo ang aking sarili. Muntikan pa nga akong mapa-upo pabalik dahil nangmamanhid ang mga binti ko.

Weakness is slowly devouring me. I couldn’t even eat properly. Sobrang sakit mawalan ng ama, minsan iniisip kong sundan na lang si Daddy dahil for sure… my life starting to get miserable. But I will not end my life, baka paluin ako ni Papa pabalik dito sa lupa.

Nagsisimula rin akong mag-hanap trabaho online at kung may lakas ako, I was traveling around. Hindi kasi ako inaabutan ng pera ni Mama. Before, nag-m-modelling ako but not anymore.

Ang daming issue sa pamilya namin kaya inaayawan ako ng mga endorsers. “Senyorita, nasa walk in closet n’yo na ang susuotin n’yong dress for the wedding,” paalala pa sa ‘kin na’ng pumasok na ako sa loob ng room ko.

He was standing behind the glass door pero nilagpasan ko s’ya. Tinungo ko ang walk in closet at nakita ko agad ang red plain dress na suot-suot ng isang mannequin. Marahas kong tinapik ‘yon dahil naka-harang sa dinadaanan ko.

Huminto ako sa tapat ng closet cabinet. Nag-hanap ako ng black outfit. I wore raven-black formal dress with floppy hat with same color. Iyon ang aking sinuot.

I have no time to fix my depressed face. I grabbed my hand bag then lumabas na agad ako. “Bakit gan’yan ang suot n’yo, senyorita?” magalang na tanong n’ya.

“I want to see my dad. Hindi ako dadalo sa kasal ng bruhang ‘yon,” seryosong wika ko at pinagpatuloy ang pag hakbang patungo sa naka-bukas kong pintuan.

Pinasok ko ang garahe at nag-maneho papunta sa flower shop para bumili muna ng bulaklak. After that, sa cemetery na ang punta ko while Mom, nakikipagpalitan ng I do’s sa kabit n’ya. How suck they are.

Na’ng makarating na ako sa simenteryo, hinanap ko agad ang libingan ni Dad. Umupo ako na may kasamang buntong hininga. “I am sorry Dad, kahapon hindi kita nadalaw. I was busy looking for a work. Funny isn’t it?” I chucked.

“Kapag nadito ka at narinig mong magtatrabaho ako, for sure tatawanan mo ako. When I graduated in college, I never took a job dahil may pera naman ako lagi galing sa inyo. You spoil me a lot… Sinanay mo ako na isang request ko lang, nand’yan na agad…”

Naramdaman kong uminit ang magkabilang sulok ng aking mga mata. My vision became blurry, at na’ng kumurap ako… tumulo na ang mga luha ko.

Ganito ako kapag sa tuwing binibisita ko s’ya. Sa kan’ya ko kinukwento ang gusto kong sabihin. “Sabi ko kasi sa inyo tigilan n’yo na ang paninigarilyo,” garalgal kong saway. Chain smoker kasi si Daddy, nakakaubos s’ya ng dalawang kaha sa isang araw o sobra pa.

Na-heart attack s’ya sa labis na paninigarilyo at sometimes, hindi pa healthy ang kinakain. Hindi rin kasi sumusunod sa ‘kin kaya ito ang resulta. Maaga n’ya akong iniwan sa kamay pa ng Mom ko na ubod ng kasakiman.

“Dad… kinasal na si Mom ngayon. Gusto kong tumutol pero wala akong kakayahan para gawin ‘yon at… hindi magtatagal, lilipat na raw kami sa mas malaki nating bahay sa Warden City.”

Marahas kong pinunasan ang aking mga luha gamit ang mga palad ko. “Sinabi n’ya rin sa ‘kin na makikilala ko na ang bago kong pamilya. Alam kong hindi ka na magugulat dahil matagal mo na’ng alam na may mga lalake si Mommy."

Yes, lalakero ang Mama ko pero may napili na s’ya sa choices n’yang gustong pakasalan.

Kahit nu’ng buhay pa si Dad, alam na alam n’ya ang mga kerido si Mama. Matagal na’ng niloloko ang Daddy ko dahil simula pa lang nu’ng high school ako, ganoon na ang mga gawain n’ya.

I caught her in how many times, actual pa na may ginagawang kababuyan sa sarili naming bahay. Gustong-gusto kong mag-file na ng divorce si Dad pero lagi n’ya akong tinananggihan. He didn’t want to break our family.

He keeps telling me that I shouldn't hate my mother! How come I can’t?! Kahit sarili n’yang anak, kinasusuklaman n’ya! I know nagkakilala lang sila ni Daddy sa fixed marriage.

She doesn’t love him kaya pati ako mismong bunga… dinamay na ng grudge n’ya. And now... She was forcing me to work, paghirapan ko raw ang pera at ako mismo ang mag-earn no’n. Tama naman s’ya pero this is too much!

“Dad, if I had enough money… I will move your tomb closer to our new home. Babalikan kita, Daddy. Hindi sana ako papayag dahil ang layo-layo na ng puntod mo pero wala akong magagawa but I promise to visit you here,” bilin ko sa kan’ya.

“I will to my best to be good even though you are no longer in my side anymore…” Hindi ko alam kung kailan ako maka-recover dahil ang sakit maulila sa ama.

Araw-araw kong nararamdamang kumikirot ng literal ang puso ko at humihilab kapag naalala ko ang memories ni Dad sa bahay.

I don’t want to go home yet. I want to stay here for a while para man lang maramdaman ko ang presence n’ya.

Tumagal ng isang oras ang pamamalagi ko sa puntod ni Daddy at hindi ako nagsasawang kausapin s’ya.

That’s all I can do para mapa-kalma ako. Alas dos na ako naka-uwi sa mans’yon pero hindi pa dumating si Mom. I don’t even care anyway.

Nag-kulong lang ako sa loob ng k’warto until six in the evening. I took my dinner alone at the dining room. Bumalik din ako agad sa silid at nag-half bath. At dahil hindi naman ako makakatulog agad, tinungo ko muna ang study table ko sa gilid ng aking kama.

I opened my laptop to browse something. Tumagal ako ng isang oras sa gaming chair. “Nica.” Isang magaspang at matigas na pormal na boses ang narinig kong pumasok dito sa loob. I rolled my eyes because it’s my Mom.

“Why you did not make it?” tanong pa sa matapobreng tono ng isang matandang babae. She looks young for a forty five year old woman but I considered her an old hag.

Ang dami n’yang ini-inject sa mukha para mag-mukhang bata. Mahilig s’ya sa mga lalakeng mas bata sa kan’ya pero sa fifty years old din pala s’ya kinasal.

I know what reason was. Sugar mommy lang naman s’ya ng mga batang kerido n’ya pero s’yempre, mas gusto n’yang mapera pa rin ang mabibingwit sa huli.

Narinig kong humakbang pa s'ya palapit sa ‘kin habang um-e-echo ang takong ng kan’yang mamahaling high heels.

“What do you mean by that?” tamad kong tugon while I was scrolling down on a web page about job interview guide.

Yes, I am getting myself ready para kapag dumating na ang time na a-apply ko… I will be able to perform perfectly in fabulous way.

“Hindi ka dumalo sa kasal ko, Veranica Vades.” She's mad. Binanggit pa ang maganda kong pangalan.

Thank goodness si Daddy ang nagpapangalan sa ‘kin. Ang pangalan ko ay hinango rin sa name n’ya which is ‘Vero’ then he named me ‘Veranica’ with the nickname ‘Nica’.

My mom’s name, nababagay sa kan’ya. Her name is ‘Helia’. Satanic isn’t it?

Well, by the way… Naiinis s’ya dahil hindi ako pumunta? Baka gagawa pa ako ng eskandalo sa kasal n’ya, mas lalo lang madudungisan ang pangalan namin na mas’yadong magulo.

Vajayjay n’ya lang kasi ang iniintindi n’ya.

“So?” pagtataray ko.

Oh please don’t get me wrong, anak n’ya ako kaya mana-mana lang kami ng masagwang ugali pero wala pa ring tatalo sa kan’ya. I heard her sighed in harsh way, hinahamon ko na yata ang pasens’ya n’ya.

“Don’t start, Nica. Don’t ruin my night,” pagbabanta n’ya. Mabuti nga dahil gabi lang n’ya ang sisirain ko, pero ako parang buong buhay ko wawarakin n’ya.

I couldn’t use my bratty card anymore, ako ang mas boss sa bahay na ‘to nu’ng nandito pa si Dad. But now… obviously, she took my throne.

Biglaan ang pagkamatay ni Dad kaya walang bilin sa ‘kin kahit malaking pera man lang. ‘Yon pa ang kinasasama ng loob ko dahil hawak ng Mom ko ang lahat ng ari-arian ni Dad.

Nasa sa kan’ya na kung babahagian ako pero wala. Ni piso wala. Dapat ako raw ang gagawa ng paraan para buhayin ‘tong sarili ko.

Hindi dumadagdag ang pera kapag hindi ako magtatraho kaya itong mga ipon ko, hindi rin magtatagal.

“Ano ang ginagawa n’yo rito mom? Wala ba kayong honeymoon ng lalake mo?” I asked even I am not facing her.

Ayaw kong makita ang pagmumukha n’ya ngayon. She scoffed, bumuga saglit ng hangin sa bunganga.

“Don’t address him like that. He is your father now—“

“Oh shut the f-uck up!” singhal ko dahil uminit agad ang tainga ko na’ng marinig ang mga lumalabas sa bunganga n’ya!

Marahas kong tiniklop ang laptop ko at tumayo sabay hinarap s’ya. She was wearing silky night dress while her arms were folded on her big chest. Peke naman ang mga 'yon, malamang.

Matagal na sanang lawlaw ang dibdib ng Mom ko pero dahil she has money… napapaganda n'ya ang kan'yang s-uso.

Siningkitan ko s’ya ng mga mata habang taas noo rin s’yang naka-titig sa ‘kin. “He would never become my father. EVER. I don't know who the f-uck he is—“

Napa-hinto ako sa pagsasalita dahil may dumapong lumagapak na tumatagingting na sampal sa kanan kong pisngi. Tumagild ako sa impact. Pakiramdam ko parang matatanggal ‘yon at unti-unting nangmamanhid.

Natawa ako sabay hinarap s’ya pabalik.

Oh come on, normal lang ‘to. Immune na ang mukha ko sa mga sampalang ganito dahil hindi ko na mabilang kung ilang beses n’ya akong sinampal. I couldn’t hurt her back just because she’s my mom. Matalim din ang bibig ko pero hindi ako nanakit pabalik.

Tinatarget n’ya kasi ang pisngi ko kapag nagmumura ako o ‘di kaya, may nasabi akong hindi maganda.

“Wala bang mas malakas d’yan, Mom?” naka-ngising sambit ko habang kalmado n’ya akong tinititigan. Walang pag-kamuhing naka-halo sa kan’yang mukha so it means, mahinahon pa ang level n’ya ngayon.

“We’re moving out after few months. Titira tayo kasama ang pamilya ni Rovano,” sabi n’ya sa ‘kin at nag cross arms ulit. Tinaasan ko s’ya ng kilay.

“Who’s that?” tanong ko.

“My Billionaire husband. May dalawa s’yang anak, isang lalake na mas matanda sa ‘yo at isang babae na mas bata sa ‘yo. You will meet them soon. Be good to them.”