Chapter 11
JHØNALYN PÔV
NAG-IIYAKAN ANG MGA kapatid ko dahil aalis na ako. Kailangan kona kasing bumalik kina tiya dahil tapos na ang day off. Ayaw ko man silang iwan dahil namimiss ko sila. Pero kailangan kung kumayod para sa kanila. Yung magaling kung ama, ayun. Nainom na naman. Nakakainis na talaga.
Kung pwede ko lang siyang bulyawan para tumigil na siya sa pag-inom ng alak. Pero may respeto parin ako sa kanya at ayaw ko siyang bastusin.
" Tama na, 'wag na kayo umiyak. Kailangan ni ate magtrabaho. Wala tayong kakainin kapag nagsama-sama tayo." Naiiyak kung sabi, habang nakayakap ako sa mga maliliit kung mga kapatid.
Naaawa ako, pero wala akong magawa dahil kailangan kung magtrabaho.
" Sige na, aalis na ako baka mawalan ako ng trabaho." Sabi ko sa kanila, kaya mas lalong lumakas an
