เดม่อนเดินเข้ามาใกล้ๆ พลอยใสเพื่อหากำลังใจ หญิงสาวจึงลุกขึ้นยืน สองมือประคองสองแก้มของเขา
“พี่ม่อนทำได้อยู่แล้ว พลอยเชื่อ” เธอส่งกำลังใจผ่านสายตา
“วันนี้พี่ม่อนต้องได้กินเคเอฟซี” เขาพยักหน้าอย่างเด็ดเดี่ยว
“ปิศาจ นึกภาพว่าตัวเองเป็นพระเอกหนังอินเดียเอาไว้นะ ไม่ว่าอะไรก็เอาชนะได้ทั้งนั้น” ปกป้องแซวเพื่อน หยิบเอาคำพูดเมื่อครั้งก่อนของเขามาพูดเพื่อให้อีกฝ่ายผ่อนคลาย
“ตอนนี้ถ้าให้เลือก ฉันเลือกวิ่งข้ามภูเขาสักสองลูกเลยดีกว่า” ปิศาจส่งมุกกลับมา
“เก็บแรงไว้ทำอย่างอื่นคืนนี้เถอะ” แดนเทพแซว ก่อนจะโดนพยัคฆ์หันมาค้อนอย่างคาดโทษ
“ลูกรัก ให้กำลังใจพี่ฉัดหน่อยเร็ว” เดม่อนยื่นกำปั้นในถุงมือให้ลูกรัก
“ยูกยักหม่ำเคเอ๊ะชีนะ” ลูกรักมีข้อต่อรองก่อนต่อยกำปั้น
“โอเค” เดม่อนตอบรับ เพียงเท่านั้นลูกรักจึงยอมต่อยกำปั้นด้วย
“คุณ คุณ” ลูกจ้างเรียกเดม่อนมานานแล้ว แต่เสียงคงจะเบาไปจึงไม่มีใครหันไปสนใจ ตอน
