“ช่างสัก กับคนที่ปิ่นนอนด้วย” เธอกอดขาแน่นขึ้นเมื่อเขาเลื่อนมือมาจับในซอกขา ความร้อนแรงของเขาซึมซ่านเข้ามาในหน้าขาของเธอโดยที่น้ำไม่ได้เป็นอุปสรรคแต่อย่างใด พอเห็นกรามเขาขึ้นเป็นสันปิ่นมุกก็กลัวว่าชายหนุ่มจะขบฟันจนแตก เธอจึงเปิดอกสารภาพกับเขาตรงๆ ตามสไตล์ของเธอ “ยอมรับว่าอิสรภาพที่ได้รับจากพี่ปก ทำให้ปิ่นประชดชีวิตช่วงหนึ่ง ไหนๆ ก็เสียตัวให้พี่ไปแล้ว จะทำอะไรต่อไปยังไงก็ได้ ชีวิตคือการเรียนรู้ ก็เลยบ้าไปแก้ผ้านอนให้ช่างเอาเข็มทิ่ม” เธอพูดติดตลก แต่ปกป้องก็ดันเชื่อทั้งหมด
“แก้ผ้าเลยเหรอ” เขาเชื่อเพราะรอยสักเกือบจะพาดไปถึงตรงนั้น
“ก็ไม่ได้แก้หมดเสียทีเดียว มีผ้าปิดไว้ ผ้านั่นเจาะเป็นช่อง จะเปิดเผยเฉพาะจุดที่สัก แต่เพื่อนปิ่นบางคนเขาก็แก้ผ้าเลยนะ” ปิ่นมุกขยับมือมาวักน้ำใส่เขาให้เลิกทำหน้าดุ แล้วเล่าต่อ “มีผู้ชายเยอะแยะมากมายที่อยากเห็นว่าภาษาอังกฤษที่ปิ่นสักไว้ประโยคเต็มๆ มันคืออะไร เพราะม
