พายุมาร_มาเฟียหวง(ก้าง)

Chapter 2 เลโอ

▪ดิรอสซี่เพลส▪

ควันบุหรี่สีขาวพวยพุ่งออกมาจากริมฝีปากเม้มแน่นและจมูกโด่งเป็นสันของชายหนุ่มใบหน้าคมเข้ม

เลโอนาร์โด้ ดิรอสซี่ (Leonardo Dirossi) อายุ 34 ปี ชายหนุ่มร่างสูงใหญ่กำยำในชุดสูทสีดำสนิทเรียบหรู ยืนหันหน้าออกนอกหน้าต่างบานยาวจรดเพดาน

ดิรอสซี่เพลส เป็นบ้านกึ่งคฤหาสน์สมัยใหม่ กินเนื้อที่กว่าร้อยไร่บนที่ดินของดิรอสซี่ ตระกูลเก่าแก่และมีอิทธิพลอันดับต้นๆ ในอิตาลี

เลโอนาร์โด้ควบคุมดูแลทุกขั้นตอนการก่อสร้างดิรอสซี่เพลสด้วยความเข้มงวดพิถีพิถัน เลโอเจาะจงเลือกใช้เฉพาะวัสดุชั้นดีและสถาปนิกชั้นยอดจากทั่วโลก ระบบความปลอดภัยชั้นเยี่ยม ภายในตกแต่งอย่างเรียบหรูสมัยใหม่

ชายหนุ่มยอมทุ่มเงินจำนวนมหาศาลเพื่อเนรมิตบ้านหลังนี้ขึ้นมา

เลโอนาร์โด้หรือมาเฟียเลโอที่ทุกคนรู้จักคุ้นเคยกันเป็นอย่างดี เลโอมีประวัติยาวเหยียดทั้งด้านดีและด้านเลวมีธุรกิจถูกกฎหมาย นอกกฎหมายกระจายอยู่ทั่วทุกมุมโลก ขึ้นอยู่กับว่า ณ ตอนนั้น เลโออยากจะเล่นบทเป็นมาเฟียโหด เลว ชั่ว หรือว่านักธุรกิจหนุ่ม ผู้ร่ำรวยประสบความสำเร็จมากกว่ากัน

"ผู้หญิงไทยเดินทางมาถึงตั้งแต่เมื่อวานครับบอส"

มาร์ก มือปืนร่างใหญ่ ใบหน้าดุดันบึ้งตึง รีบแจ้งข่าวดีที่รอมานานให้เจ้านายได้รับรู้

อังเดร มือปืนร่างสูงกำยำไม่ต่างจากมาร์ก ยืนนิ่งราวรูปปั้นคุมเชิงอยู่หน้าประตูบานใหญ่

"นายแน่ใจนะว่าไม่ผิดตัว!?"

เลโอถามด้วยน้ำเสียงเนิบนาบทุ้มห้าว ดวงตาดุจเหยี่ยวยังคงมองออกไปไกลแสนไกลไร้จุดหมาย

"แน่ใจครับ.. พัชสุวรรณ์ มีเพียงคนเดียวบนไฟล์ที่มาจากประเทศไทย เราสืบค้นมาอย่างละเอียดตรงกันกับคนที่ท่านโธมัส พ่อของบอสอยู่ด้วยเป็นคนสุดท้ายก่อนจะฆ่าตัวตายปริศนาที่ประเทศไทยเมื่อหกเดือนก่อน"

รายงานฉะฉาน ตามที่ได้สืบค้นประวัติมา

"ความโลภพาให้มาถึงที่นี่เลยใช่มั๊ย!?"

เลโอเปรยขึ้นเบาๆ ดวงตาสีเข้มแข็งกร้าว

โธมัส ดิรอสซี่ พ่อที่ไม่เคยสนใจไยดีลูกชายเพียงคนเดียวที่กำพร้าแม่ตั้งแต่แรกเกิด พ่อบังเกิดเกล้ากลับโทษลูกที่เพิ่งเกิดว่าเป็นต้นเหตุทำให้เมียอันเป็นที่รักปานดวงใจต้องตกเลือดอย่างรุนแรงขณะคลอด และชีวิตในเวลาต่อมา

หลังจากเลโอลืมตาขึ้นมาบนโลกใบนี้ได้เพียงสิบนาที

ชีวิตที่เหลือของเลโอก็มีเพียงตาเพียงคนเดียวที่คอยฟูมฟักเลี้ยงดูจนเติบใหญ่เพื่อให้มารับช่วงเป็นมาเฟียต่อจากตาที่กำลังจะลาโลกไปด้วยวัยชรา

เลโอได้รับสืบทอดตำแหน่งมาเฟียมาอย่างภาคภูมิ ต้องขอบคุณตาที่มอบความรักแบบแข็งกระด้าง ไร้ความอ่อนโยน

ชายชราผู้มองโลกด้วยสายตาแห่งอำนาจ เลี้ยงดูเลโอตามแบบฉบับของตัวเองมาตั้งแต่ยังแบเบาะ พร่ำสอนในสิ่งที่ควรรู้ อบรมทักษะและไหวพริบต่างๆ นำข้อผิดพลาดในรุ่นของตัวเองมาเป็นตัวอย่างในการเรียนรู้สอนสิ่งใหม่ๆ ให้เลโอ ทุกสิ่งทุกอย่างก็เพื่อปูทางให้เลโอมารับช่วงเป็นมาเฟียที่แข็งแกร่งทรงอำนาจยิ่งกว่าสมัยของบรรพบุรุษ

พ่อแท้ๆ ไม่อาจทำใจได้ตั้งแต่วันที่เสียภรรยาสุดที่รัก ยิ่งนานวันก็ยิ่งห่างเหิน เฉยชากับลูกชายเพียงคนเดียว

สุดท้ายพ่อในวัยเกษียณตั้งใจอย่างแน่วแน่จะไปตั้งรกรากอยู่ในประเทศไทย เพียงหนึ่งปีเท่านั้นก็กลายเป็นศพปริศนาผูกคอตายแบบไร้ญาติมิตรอยู่ที่นั่น

เลโอใช้เวลาสืบอยู่กว่าสามเดือนจึงรู้ว่า พ่อโธมัสไปติดพันผู้หญิงอายุคราวลูก ชายชราลุ่มหลงอย่างหนักถึงขั้นยอมยกมรดกเก่าแก่ที่เก็บซุกซ่อนเอาไว้ในปราสาทโบราณอายุกว่าร้อยปีของตระกูล ดิรอสซี่ ให้ไปแบบไม่มีเงื่อนไข

ปราสาทโบราณของตระกูล ดิรอสซี่ ตั้งอยู่ชานเมืองอิตาลี.. บริเวณของปราสาทครอบคลุมพื้นที่บนภูเขาเกือบทั้งลูก

ตอนนี้ปีกด้านทิศใต้ของปราสาทได้ถูกปรับปรุงและเปิดให้สาธารณะชนเข้าชมจิตรกรรมฝาผนังอันวิจิตรตระการตาภายใน ส่วนที่เหลือของตัวปราสาทยังคงถูกปิดตายห้ามเข้าด้วยเหตุผลบางประการของบรรพบุรุษและของเลโอ

"ผู้หญิงไทยพักอยู่ที่ไหน?"

น้ำเสียงยังคงราบเรียบเช่นเคย ร่างสูงใหญ่หันกลับไปที่โต๊ะทำงาน มือหนายื่นออกไปขยี้บุหรี่ที่สูบได้เพียงครึ่งมวนแหลกละเอียดคาอยู่ในที่เขี่ยทำจากงาช้างบนโต๊ะตัวใหญ่

"พักในโรงแรมเล็กๆ ทางตอนเหนือของปราสาทดิรอสซี่ครับ"

ก้มหัวรายงานอย่างนอบน้อม เข้าใจดีว่าภายใต้ร่างสูงใหญ่ที่ดูสงบเยือกเย็นกำลังมีภูเขาไฟที่กำลังรอปะทุอยู่และคนที่จะต้องรองรับแรงระเบิดจากภูเขาไฟลูกย่อมๆ ก็ไม่ใช่ใครที่ไหน นอกจากผู้หญิงไทย

"..หึ..หึ.. คงต้องใช้เวลามากพอดู ถ้าจะบุกเข้าไปในปราสาทด้านที่ถูกปิด!"

ยิ้มเย็นยะเยือกผุดออกมาจากริมฝีปากที่แทบไม่ขยับ

"ครับ บอสจะให้ผมจัดการ.."

เพียงแค่มีคำสั่ง ผู้หญิงคนนี้จะถูกพามาประเคนให้ถึงที่ทั้งแบบเป็นๆ หรือแบบไร้ลมหายใจขอแค่เจ้านายสั่ง

"ไม่ต้อง! ฉันอยากเล่นเกมส์ไล่จับหนูด้วยตัวเอง"

-------------☆▪☆▪☆-------------