The Abandoned Love [ACHILLES CERVANTES]

This story is purely a fictional and if there's any resemblance to real life it is not intentional and just a coincidence. ❗ There are some scenes that are not suitable for very young reader's this story may contained of s*x, drugs, and violence.❗ INTRO: Aboard with a small aircraft, Daneen decided to travel alone to visit Achilles at the San Jacinto Seminary in the town of Peñablanca, Province of Cagayan. She would not allow Achilles to become a Priest. "God forgive me. Achilles is not meant to be yours, he is for me." Every last weekend of the month, umuuwi si Achilles para makasama ang kanyang pamilya. Kahit anong pilit niyang kausapin ito, pilit parin siya nitong ipinagtatabuyan. Until now Achilles has not forgiven her for running away and not showing up for their supposed wedding. Sa nangyaring iyon, alam niyang ito ang naging dahilan kung bakit pinili ni Achilles na pumasok ng seminaryo. "Mahal kita Achilles, at hindi ako susuko hangga't hindi mo ako napapatawad. Handa kong gawin ang lahat bumalik ka lamang sa akin." Nasa kalagitnaan na sila ng byahe ng biglang tila nag-iba ang galaw ng sinasakyang helicopter. Naririnig niyang nagtatalo sina Renzo at ang katabi nitong piloto. Napahawak siya ng mahigpit sa kanyang seatbelt, mahigpit na mahigpit iyon. "Re-Renzo, anong nangyayari?" kinakabahang tanong niya kay Renzo na tauhan ng kanyang Daddy. "We're out of control Ma'am." "What? Paanong nangyari? Hindi niyo ba na- check ito bago tayo umalis?" sobrang kaba na ang kanyang nararamdaman. "Maayos naman po ang lahat kanina Ma'am." tumingin siya sa ibaba at nasa kalagitnaan sila ng karagatan. "Lord!" pilit niyang pinapakalma ang kanya sarili. "Ma'am, get ready. Kailangan niyo na pong tumalon Ma'am, wala na kaming magagawa. This is the only way." sabi pa ng piloto sa kanya. "Katapusan ko na ba? Ito na ba ang parusa ko dahil sa nagawa ko kay Achilles? " Nahihirapan siyang tanggalin ang kanyang seatbelt, pilit niya itong tinatanggal pero hindi niya mapindot ang button nito sa gilid. "s**t! Renzo, ayaw matanggal." dahil sa sobrang pagkataranta niya, nawawala na siya sa focus. Nagpagewang-gewang pa ang helicopter at pansin din nila ang usok na nagmumula sa likuran ng helicopter. Sumigaw si Renzo, pati ang kasama nitong piloto sumisigaw narin. "Ma'am Daneen, tumalon na po kayo!" sigaw pa ng dalawa sa kanya. Pilit niyang niyuyugyog ang nakakabit sa kanya. She's so hopeless, wala na siyang pag-asa. Hindi niya matanggal ang kanyang seatbelt. Binalot na siya ng matinding takot at kaba. Nanginginig narin ang buong katawan niya. Gusto na niyang umiyak noong mga sandaling iyon. Nag-angat siya ng mukha ng mapansin niyang hinihila ni Renzo ang suot nitong seatbelt. "Thank you Renzo." as she smiled at him. Kahit papaano nakakita siya ng kaunting pag-asa. Mula sa himpapawid, pikit mata siyang tumalon sa dagat. Kasabay ng pagbulusok ng sinasakyan nilang helicopter. Taimtim siyang nananalangin na sana bigyan pa siya ng Diyos ng pagkakataon para mabuhay. Para itama ang lahat ng maling nagawa niya sa buhay, lalo na ang nagawa niya kay Achilles. PROLOGUE: "Daneen!" galit na boses ni Achilles ang bumungad sa kanya. Papasok na siya ng paaralan nang biglang na lang itong sumulpot sa kanyang harapan. "Ano ba Achilles! Pwede ba paraanin mo ako?!" bulyaw pa niya dito. "Sino ang lalakeng naghatid sayo? Hindi ba kabilin-bilinan kong bawal kang makipag-usap sa kahit na kanino lalo na sa mga lalake?" galit na wika nito kay Daneen. "At sino ka para pagbawalan ako? Hoy Achilles, mahiya ka naman dahil hindi kita kaanu-ano. You're not my boyfriend and you're not even my type." asik pa niya dito. "At sino ang gusto mo, yung lalakeng iyon ba? Huh! Di hamak naman na mas gwapo ako dun." nagmamayabang pa niyang sabi. "Leave me alone Achilles! Hindi kita gusto at hinding-hindi kita magugustuhan kahit na kailan. Nakikisama lang ako sa'yo nang dahil kay Mama Gab. Iyon lang 'yon, kaya pwede ba lubayan mo na a____!" magsasalita pa sana ito ng bigla niyang sinelyuhan ang bibig nito. Nanlaki ang mga mata ni Daneen, nasa harapan sila ng school campus at madaming nakakakita sa kanila. Pilit niyang itinutulak si Achilles, pero sadyang malakas ito. Hanggang sa marinig niyang naghihiyawan ang lahat ng nasa kanilang paligid. "Ang swerte naman ni Daneen, biruin mo isang Cervantes ang nagkagusto sa kanya?" naririnig pa niyang bulung-bulungan ng ibang mga estudyante. "Yeah, pakipot pa siya duh! Achilles ako na lang ang ligawan mo." sigaw pa ng isang estudyante. Pilit siyang pumapalag, then finally nagawa narin niya itong itulak ng malakas, kasabay ng isang malakas na sampal na kanyang pinakawalan. "Bastos!" he just grinned as if nothing had happened. "Hindi ka pwedeng magpaligaw sa iba dahil akin ka lang Daneen. You're only mine, naiintindihan mo ba?" tiim bagang na sabi nito. "I'm not yours Achilles, wake up dahil hindi kita gusto." hiyang-hiya na siya dahil pinagtitinginan na sila ng lahat. "You are destined for me Daneen. I will love you and no one but you. I will love you more than my life, and until the last moment of my life." tila kinurot ang puso ng dalaga dahil sa kanyang tinuran. Pero kahit ganoon pa man, hindi niya magawang mahalin si Achilles. "Kuya!" matinis na boses ni Antheia ang kanyang narinig. Salubong ang kilay nito, nakapameywang na lumapit ito sa kanila. "Ate Daneen— ayos ka lang ba?" hindi umiimik si Daneen, tumango lamang ito bilang pagtugon. Kasabay ng pagpunas niya sa kanyang bibig. "Princess why are you here?" "What you did was not just and right Kuya, you embarrassed Ate Daneen to everyone!" pati ang kapatid nito ay galit narin sa kanya. "I didn't do anything wrong. Is it bad that I showed everyone how much I love your ate Daneen? Baby, she must be proud of that." he said while smiling. "Huh! Nothing to be proud of Achilles, nababaliw ka na!" Daneen replied with her raspy voice. "Yes— I must be crazy now. I'm crazy inlove with you my Daneen." then he laughed a little.