Chapter 22

1373 Words

DUMATING ang araw ng pasukan sa ALS at talaga namang sobrang excited ako. Ito naman kasi talaga ang gusto ko. Mag-aral talaga ang pangarap ko kaya naman ipinangako ko sa sariling magsisikap talaga akong makatapos kapag nabigyan ako ng pagkakataon. At ito na iyon kaya hindi ko sasayangin.  "Are you sure kumpleto na ang gamit mo? Wala ka na ba talagang kailangan?" malumanay na tanong ni Reagan habang nasa sasakyan na kami. Ihahatid niya ako kina Papa at susunduin sa hapon saka kami uuwi sa apartment. 'Yon ang usapan naming magiging set up sa loob ng tatlong buwang mag-aaral ako. "Wala na. Ang dami nga ng binili mo, e. Hindi naman ako buong taon na mag-aaral kagaya ng sa literal na eskwelahan." "Of course. Gusto ko na maayos ang lahat dahil matagal mong hinintay 'to. Alam ko yata na pangar

New users can unlock 2 chapters for free!
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD