Pagkatapos ng araw na iyon, nagsimula ang tahimik na pagbabago. Hindi ko sinadya, pero kusa kong itinulak ang sarili ko palayo.
I stopped waiting for him by the koi pond.
Hindi ko na rin isinusuot ang bracelet na ibinigay niya, kahit gustong-gusto ko. Dahil sa tuwing maisuot ko iyon, para akong itinatali sa isang pangarap na hindi kailanman dapat maging akin.
“Flowers bloom best when matched with the right season. Some thrive, others wither… no matter how much you tend them.”
Mga salitang iniwan ni Mrs. Celeste.
At ako, isang bulaklak lang na pinilit sumibol sa maling panahon.
Isang hapon, nakaupo ako sa garden habang gumuguhit ng bougainvillea. Maliban sa tunog ng lapis sa papel ay wala nang ibang naririnig.
“You don’t wear it.”
Napapitlag ako. Muntik nang mabitawan ang hawak na l
