Hot Shower

Chapter Fourteen

Chapter 14

Mabilis kong kinuha ang lakas ko at di pinaramdam sa kanya ang kaba.

"It's none of your business." Tsaka ko siya inirapan at nilagpasan.

Mabilis niyang nabawi ang braso ko at pinaharap ako sa kanya.

"Ano ba?! Bitiwan mo nga ako." Singhal ko.

"I know it's Kev. Hindi ba bawal sa inyo 'yon?" Nagtiim ang bagang niya at nagagalit na din.

Umirap lang ako at inalis ang kamay niya na nakahawak sa braso ko.

"I told you, it's none of your business, Doyle. Let me go." Tinaas ko pa ang kilay ko.

"f**k. Stop it, Ella. It's not gonna help for the both of you." He said in gritted teeth.

Ano bang pake niya sa amin ni Kev?

"Kev is my fiancé at wala ka nang pake sa amin. Now, get off of me." Pagkasabi ko ay hindi ko na siya pinansin at umalis na ako sa harapan niya.

Mabilis kong tinungo ang office at nagpaalam din pagkatapos ng konting pag-uusap about sa company. Umalis kami ng hapon doon at nakarating sa hotel ng gabi na kasi malayo ang byahe. Sa van ako nakisakay dahil nagpalit kami ni Bella, doon siya sumakay sa kotseng gamit ni Doyle.

I don't like being with him.

Nauna kaming nakadating sa hotel at agad din akong nag-shower at nagbihis para mahimasmasan ang katawan ko.

While I'm checking my work for tomorrow, my phone rings and I saw unknown number calling again.

"Hello?" I answered.

"Babe, it's Kev." Pabulong na salita sa linya.

Halos mapatayo ako sa kama dahil sa tumawag na naman siya. Bumilis ang t***k ng puso ko na para bang may mga nangangarera.

"Kev? Who's number is this?"

Humalukipkip ako sa gilid ng kama habang nakaupo. Nilalaro ko na din ang daliri ko kasi alam kong bawal ang ginagawa namin na pag-uusap ngayon ni Kev.

"It's Vaughn's. I'm here at their house. May party kaming college boys." Bulong niyang sabi.

Bakit ba siya bumubulong?

Wala ba siyang trabaho sa company? Tsaka bakit allowed siyang mag-party unlike me? Unlike my team?

I sigh.

"Babe, you know our rules. You shouldn't called me. Dad will find out about this, especially it's Vaughn's." Paalala ko sa kanya.

Biglang narinig ko siyang bumuntong hininga din sa kabilang linya.

"I know. f**k the rules. I just missed you so bad. I'm sorry I disturbed you while you're working kanina."

Damn Kev. Kelan ka ba titigil sa pagiging mabait? Bakit sobrang perpekto mo para sa akin?

Nararamdaman ko na naman ang luha ko na nagbabadyang tumulo.

"Babe, I'm sorry too." I sniff.

"For what?" Bulong niya.

Saan nga ba ako nag-sosorry? Sa nagawa kong pagkakamali with Doyle o sa pagtrato ko sa kanya kanina?

"Ella, babe, why are you sorry?" Tanong pa niya ulit.

Dito ko na naramdaman ang pagluha ko.

"I'm just sorry 'cause I missed you too." I tried sounding my voice to normal even though I'm crying.

I'm crying because I'm guilty. I did something wrong behind him.

"Don't be sorry, Ella. We're just missing each other." Ramdam ko na nakangiti siya habang sinasabi ito sa akin.

"Ella, tatakas ako if I have time, I'll visit you there. I can't take two months without you. I missed you so f*****g bad, Ella. I love you." Malambing niya pang sabi.

Dito na parang humina ang tuhod ko sa mga sinabi niya.

Hindi pwedeng pumunta siya. It's too dangerous for him and for us. Dad will always find out.

"No, Kev. It's too dangerous. Malayo ang Davao sa Manila. You'll gonna have a flight coming for me and our family will find out about it. Tiisin na lang muna nating mawalay sa isa't-isa. Besides nakakalahati naman na natin ang two months." I explained. Pinanatili kong normal ang boses ko kahit na namamaos na kasi tuloy-tuloy pa din ang luha ko.

"I will do anything for you, Ella. I will take risks just to be with you. I will come for you."

Napapikit ako nang mariin sa mga sinabi niya. Gusto ko pang magsalita pero wala na akong masabi. Gusto ko siyang pigilan.

I guess this is the disadvantage of having a three-year relationship with Kev. We're longing for each other's presence. Three years kaming laging magkasama at hindi iniiwan ang isa't-isa.

"Ella, are you there? You crying?"

"No!" Sagot ko agad. "I'm not crying."

"I want to talk to you all night, but Vaughn's been calling me. He wants his phone back. f**k. Bakit ba kasi bawal satin ang communication? This is real shit."

Yeah, real s**t talaga.

Bumuntong-hininga ako as a sign of relief knowing Kev would end the call.

"Well, you should give it to him baka maghinala pa kung sino ang kausap mo." I say.

Napakagat ako sa labi nang marealize na parang tinataboy ko siya para makausap pa ako.

"I guess so. Take care of yourself, Ella. I love you." Malambing niyang sabi.

Napapikit ako ng mariin at pinahid ang mga luha ko sa mata.

"You too. Love you." Tipid kong saad.

"Oh, I almost forgot. Doyle texted me a while ago warning me to stop calling you."

Kumunot ang noo ko sa mga sinabi niya at napatayo.

"Hey, dude! Can I have mah phone?" Narinig kong sabi ng ibang boses sa linya.

"Sure... Gotta go. Vaughn's here. Bye."

Pagkasabi niya ay pinatay niya na agad ang linya.

What is wrong with Doyle? Bakit niya pinagbabawalan si Kev na tumawag sa akin? Mas lalo lang akong naiinis sa ginagawa niya. Wala siyang karapatang gawin ito samin.

Mabilis akong bumaba para kumain ng dinner at hanapin si Doyle. Gusto ko siyang pagsabihan. Ano bang inaakala niya na madali lang ba 'to para samin, ang walang komunikasyon sa isa't-isa?

Naabutan ko si ate Linda na naghahanda ng dinner namin. Nandoon na din ang iba pang staff sa team. May mga pagkain na din sa mesa. Binati nila ako at tumuloy ako sa pagkain dahil nararamdaman ko na ang kalam ng tiyan ko.

Nang matapos na akong kumain ay nakita kong dumaan si Doyle sa hall kasunod niya sa likod si Bella.

Where have they been? Nag-date kaya sila? Bakit ngayon lang ba sila nakarating from work?

Nanliit ang mga mata ko nang magngitian sila at sabay na pumasok dito sa dining hall.

"Good evening." Bati ni Bella na todo ang ngiti.

What's with that smile Bella? Did you f**k Doyle?

"Where have you been?" Bigla kong tanong kasi ang dami nang sumasagi sa isip ko na masasama.

Nakita kong napatigil si Doyle sa kabebeso sa staffs at tumaas ang isang kilay niya sa akin.

Si Tess at Tasia ay napayuko sa tanong ko samantalang si Bella ay mas lumapad ang ngiti.

Nang-aasar ba 'to?

"Ma'am El sa..." Pinutol ni Doyle ang isasagot sa akin ni Bella.

"Ate Linda hindi na po kami mag-dinner ni Bella. We've been to restaurant at doon na kami nag-dinner ni Bella." Baling ni Doyle kay ate Linda.

Uminit ang pakiramdam ko.

They've been into dinner date or dinner f*****g date?

Shit. Ano ba 'tong mga iniisip ko?

Nagkatitigan kami ni Doyle ng masama. Ngumiti lang siya ng mapang-asar sa akin at bumaling ang ngiti kay Bella na ngayo'y kinikilig na.

Higad.

"O-okay po, Sir Doyle." Putol ni ate Linda sa nangingibabaw na katahimikan sa dining hall.

Kinuha ko ang phone ko para kunwari wala akong paki sa mga narinig ko pero talaga gusto ko lang mawala ang atensyon ko sa mga iniisip ko tungkol sa dinner nila.

"Did you enjoy it, Bella?" Narinig ko pang tanong ni Doyle kay Bella habang nasa phone pa din ang atensyon ko.

Pasimple kong nilingon ang mukha ni Doyle na ngayo'y sobrang lapad ng ngiti.

Fucking cheater.

"Yes, Sir. Thanks so much po." Malambing na sagot ni Ella kay Doyle.

Kinilig ang mga staffs at inasar pa si Bella na ngayo'y naupo sa isa sa mga dining chair. Nakisama din sa asaran si Doyle.

Ang landi. Hindi niya ba alam na may girlfriend si Doyle?

"I'm done. Matutulog na ako. Thanks for the dinner ate Linda." Tinago ko na ang phone ko at tumayo na mula sa dining chair.

Napukaw ang atensyon nilang lahat sa akin.

What?

Ayaw ko lang makita na may naglalandian dito.

"Sige po, Ma'am. Good night. See you tomorrow."

"Good night po."

"Thanks for this day, Ma'am. Good night po."

Sabay-sabay nilang bati sa akin habang naglalakad ako palayo sa kanila. Nginitian ko na lang silang lahat at mabilis na umalis sa dining hall.

Mabilis akong nakasakay sa elevator pero pagkapasok ko ay nakasunod na pala sa akin si Doyle na seryoso ang mukha. Mabilis siyang nakapasok nang hinihingal. Nasa likod ko lang siya.

Wala kaming imikan. Ang mabibigat niyang paghinga ang tanging naging ingay sa elevator.

Gusto ko siyang pagsabihan about sa sinabi sa akin ni Kev pero nauunahan ako ng galit sa nangyari kanina. Gusto ko siyang tanungin kung anong ginawa nila ni Bella. Kung nagdinner lang ba o kung nag-motel pa.

For f**k's sake Ella.

Tumikhim siya at nagsimula nang magsalita.

"We just eat." Tipid niyang sabi sa akin.

Bakit niya ba sinasabi 'to? Hindi ko naman siya tinatanong.

Hindi ako umimik at nakarating na din ang elevator sa 3rd floor tsaka nagbukas tsaka ako lumabas.

Lumabas din siya kasunod ko.

"Ella, are you angry? We just had a dinner. That's all."

Kumunot ang noo ko at mabilis siyang hinarap at napahinto sa kakalakad. Nahinto din siya. Ang mga mata niya ay nagtataka kung anong kinikilos ko.

"I don't care about you and Bella had a dinner." Bulalas ko at napayuko lang siya sa akin.

Mariin siyang pumikit pero humarap din siya agad.

Bumilis ang t***k ng puso ko nang magkatitigan kami.

"You don't care? What's with that trembling reaction and your jealous beautiful eyes? Seriously?"

Napaatras na ko kasi lumalapit na siya sa akin. Konting galaw na lang mahahalikan niya na ako.

Kumunot ang noo ko sa mga sinabi niya.

Halata bang nagseselos ako?

Iniwasan ko siya at mabilis na tinungo ang room ko. Kinuha ko ang card for my access at nakapasok na. Sumunod naman siya sa loob.

"Get out, Doyle." Pagpapaalis ko sa kanya.

Mabilis niya akong hinapit papalapit sa kanya at hinarap sa akin.

Punong-puno ang mata niya ng hindi maintindihang emosyon. Binaba ko ang tingin ko sa ngayong labi niya na ang sarap halikan.

I bit my lip.

"What's with your actions, Ella? Ano bang problema mo sakin?" Mariin niyang tanong habang nakakunot ang noo.

"Doyle, please stop. Stop bothering Kev stopping him from calling me. That's my problem with you." Tinaas ko ang kilay ko at tinabig ang kamay niya na nakahawak sa braso ko tsaka tumalikod sa kanya.

"f*****g sucks. So your fiancé called you and told you about it?" I heard him chuckled.

Naiirita ako sa kanya. Naiirita ako sa ginawa nila ni Bella.

"Yes, he told me about it. Wala kang karapatan na pagsabihan siya!" Napasigaw na ako kasi sasabog na talaga ang galit ko na kanina ko pang kinikimkim.

"Bullshit, Ella! May karapatan ako kasi katrabaho kita! Your dad will find out about what you two are doing and it's against your rules. May karapatan ako kasi nagseselos ako, Ella! I'm so f*****g jealous!" Sigaw niya sa akin.

Hinarap ko siya at napayuko naman siya nang magtama ang mga mata namin.

I am jealous too, Doyle. Freaking jealous of Bella because you took her to dinner.

Gustong-gusto kong sabihin 'yon pero hindi pwede. Hindi kami pwede.

"Geez, Doyle! Don't be jealous. You have a girlfriend and that's Sara. You should love her." My voice cracked.

Yeah, that's right. Dapat si Sara ang iniisip niya at hindi ako.

Nagtiim bagang siya at tinitigan ako ng mariin. Natutuna ako sa mga titig niya. Anytime matutumba ako because my knees are trembling.

"Sara and I broke up. I broke up with her. She cheated." He say staring at the floor.

Napalunok ako sa mga narinig ko mula sa kanya.

Is this legit?

Well, they both cheated on their relationship.

I know Sara, it's possible for her to cheat. She did it before Doyle and now history repeats itself.

"So what?" Matapang kong sabi kahit na gulat pa din ako sa sinabi niya.

"What? Anong what? I broke up with her not just she cheated, it's okay for me if she cheats, but I can't take it, Ella. I can't love her the way I love you. I think I'm not capable of loving other girls the way I love you."

©CharlSweetMind