ครืน ครืน ครืน
โทรศัพท์บนหัวเตียงของชนิดาสั่นดัง ทำให้คนนอนขี้เซาจำต้องเอื้อมมือมากดรับสายอย่างขัดใจ
“ฮัลโหล เอมพูดสายค่ะ”
เธอรับสายด้วยน้ำเสียงงัวเงียติดหงุดหงิดเล็กน้อย
“ยัยชะเอม...ทำไมพี่โทรหาเอวาไม่ติด...เราอยู่กับเอวาหรือเปล่า”
เมื่อได้ยินเสียงที่คุ้นเคยดังเข้าเต็มหู ชนิดาเด้งลุกจากเตียงทันที เธอยิ้มกว้างด้วยความดีใจที่รู้ว่าใครโทรมาหา
“พี่อ้น!!!”
“ก็พี่น่ะซิ!! พี่ติดต่อเอวาไม่ได้เลย มีสายเข้าแค่นี้ก่อนนะวาโทรกลับมาแล้ว”
ชวินทร์ที่พยายามติดต่อน้องสาวสุดรักสุดหวงตั้งแต่ช่วงเช้าแต่โทรศัพท์ปิดเครื่องโทรไปสอบถามที่นิติบุคคลที่คอนโดก็บอกว่ายังไม่เห็นเธอลงมาจากห้อง สอบถาม รปภ.ก็ไม่เห็นเธอเข้าคอนโดตั้งแต่เมื่อคืน เขาร้อนใจเป็นห่วงน้องสาวมากจึงตัดสินใจโทรหาชนิดาเพื่อนสนิทของน้องสาวทันที พวกเธออาจจะอยู่ด้วยกันแต่พอจะได้ถามอะไรชนิดา น้องสาวเขาก็โทรกลับมาก่อน
“เฮ้อ! ถ้าไม่ใช่เรื่องยัยเอ
