บทที่ 23 กลับบ้าน

2135 Words

“กล้าดียังไงมาเรียกคู่หมั้นของฉันแบบนั้น!” มาแตรพูดขึ้นอีกครั้ง ชี้หน้าชญาภาและเตรียมจะเข้าหาเธออีกครั้ง ฟรานซิสดึงมาแตรไว้ “กลับบ้านเอวา! กลับไปก่อน” ฟรานซิสไม่เคยตะคอกใส่เธอแบบนี้ ผู้หญิงคนนี้คือคู่หมั้นของเขา แล้วเธอล่ะ เธอเป็นใคร หรือเธอเป็นแค่ของแก้เบื่อตามที่พนักงานพวกนั้นเอาไปเมาท์อย่างสนุกปากจริงๆ ชญาภามองหน้าฟรานซิสอย่างเจ็บปวด เธอวิ่งสวนกับอีวานที่ยืนอยู่หน้าห้องไม่หันกลับมามองอีก “ผู้หญิงคนนั้นคือ...” “ไม่ต้องบอกเอวาค่ะพี่อีวาน...ช่วยไปส่งเอวาที่คอนโดก็พอ” อีวานพยายามจะบอกนายหญิงที่นั่งทำหน้าเศร้าตั้งแต่ขึ้นรถมาแต่ชญาภาไม่อยากฟัง เธอใส่หูฟัง เปิดฟังเพลงเสียงดังไม่ได้ยินสิ่งที่อีวานพูดเลยสักนิด “ฝากคืนพี่ทิพย์ด้วยนะคะ ขอบคุณนะคะที่มาส่ง” ชญาภาส่งผ้าคลุมไหล่ของทิพย์วรรณให้อีวาน เธอยิ้มขอบคุณด้วยแววตาที่เศร้าเปิดประตูเดินขึ้นคอนโดไปเหมือนร่างคนไร้วิญญาณ “อ้าว! ตัวแสบทำไมวั

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD