“ที่นี่ที่ไหนนะ”
ชญาภาตื่นขึ้นอย่างงัวเงียพบว่าตัวเองนอนอยู่บนเตียงในห้องใหญ่กว้าง..ตัดสินใจก้าวขาลงจากเตียง โดยไม่ลืมก้มลงสำรวจตัวเองเสื้อผ้ายังอยู่ครบ พอคิดได้ว่าตัวเองโดนลักพาตัวมาที่อิตาลีตามที่เขาบอก จึงล้วงหาโทรศัพท์ที่กระเป๋ากางเกงแต่มันไม่ได้อยู่ที่เธอ เธอลืมไปว่าตอนที่ถูกอุ้มมาไม่ได้พกมันติดตัวมาด้วย
“อยู่ไหนนะ? ..หรือว่าอยู่ข้างนอก”
ชญาภามองรอห้องอีกครั้งในห้องไม่มีใครเลยนอกจากเธอ เดินตรงไปเปิดประตูออกจากห้องนอนทันที
“ตื่นแล้วเหรอคะ..นายหญิง”
ผู้หญิงแปลกหน้าเงยหน้าขึ้นมาทักเธอจากในครัว..ดูเธอกำลังทำอาหารอยู่ เพราะกลิ่นสเต๊ก มันบด สปาเกตตีลอยเข้ามาเตะจมูกสาวร่างเล็กแต่กินเก่งอย่างชญาภา..ทันทีที่กลิ่นลอยเข้ามาในโซนประสาทท้องน้อยๆ ก็ร้องด้วยความหิวทันที
“ดิฉันชื่อโรสิตาค่ะ”
เธอแนะนำตัว..ยิ้มให้อย่างใจดี
“ฉันชญาภาค่ะ..คุณพอจะมีโทรศัพท์ให้ฉันยืมไหมคะ”
ชญาภาแนะนำตัวกลับและตัดส
