PAGSAPIT ng ala sais ng gabi pina-close ko na ang shop. Simula naman bukas hanggang alas diyes na ang shop dahil sabi ni Janine may nakausap na siyang dalawa.
“Miss Raia.” Lumapit sa akin si Lisa at Jenn.
“Bakit?” tanong ko.
“Miss Raia, puwede po ba hindi na kayo kumuha ng kapalitan namin? Willing po kami magtrabaho hanggang alas diyes,” sabi ni Jenn.
Pareho silang eighteen at nagtatrabaho sila rito para may pambili ng pagkain sa pamilya nila. Mag-iipon na rin daw muna sila ng pampaaral sa sarili kaya sila pumasok dito. Pero inaalala ko rin ang kalusugan nila kung hanggang alas diyes sila magtatrabaho.
“Sigurado kayo? Para makapagpahinga kayo kahit papaano,” sambit ko, pero ngumiti lang sila sa akin.
“Sure po kami, Miss Raia. May pahinga pa rin naman po kami kahit alas diyes na ka
