KABANATA-7

1325 Words

Madison POV______ Ang sakit, sobrang sakit. Hindi ko alam kung makakaya ko pa bang magpatuloy sa buhay. Ganito pala kasakit ang umibig. Kung alam ko lang sana, hindi ko na hinayaan ang aking sarili ko mahulog sa lalakeng pinag-alayan ko ng aking sarili. Nasa isang parke ako nakaupo at nakatulala. Panay ang ring ng aking cellphone pero hindi ko ito pinapansin. Saan kaya ako dadalhin ng katangahan kong ito? "Ang tanga tanga ko na naniwala ako sayo Sebastian, binigay ko ang lahat sayo. Sobrang unfair mo. Mga manloloko!" Habang patuloy ang paglandas ng aking mga luha ay siyang pagbuhos naman ng malakas na ulan. Mabuti pa ang langit nakikiramay sa akin. Ramdam niya ang sakit sa aking kalooban. Nagmamadali akong sumilong at hinagilap ang aking cellphone. Nakita ko ang sandamakmak na mi

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD