ขวัญข้าวตื่นเช้าอย่างเช่นทุกวัน หุงหาทำอาหารเอาไว้รอพ่อเลี้ยง วันนี้ทั้งคู่ต้องย้ายกลับเรือนใหญ่ ส่วนเรือนท้ายไร่แห่งนี้พ่อเลี้ยงสัญญาว่าจะพาเธอมาเที่ยวบ่อยๆ
รกกระบะสี่ประตูเปื้อนโคลนพาทั้งคู่มายังเรือน กัมพู มีป้าพรกับดาวยืนรอรับด้วยรอยยิ้มดีใจ ขวัญข้าวเองก็ดีใจไม่ต่าง จะได้กลับมาใช้ชีวิตปกติสักทีส่วนเรื่องของน้ำผึ้งเธอไม่ได้เซ้าซี้พ่อเลี้ยงเพิ่มเติมเพราะคือเรื่องของทั้งสองคน
หากยืนยันหนักแน่นว่าจัดการเรียบร้อยแล้วเธอก็มั่นใจและสามารถเชื่อใจเขาได้อย่างไม่มีอะไรมากั้น
“เอากระเป๋ามาให้พี่ เดี๋ยวพี่จัดการให้เอง เอ็งเข้าไปนั่งกินน้ำกินท่าให้สบายใจเถอะ” ดาวรีบเข้าไปรับกระเป๋าเสื้อผ้าในมือของขวัญข้าวมาถือเอาไว้ รอยยิ้มกว้างเผยให้เห็นว่าดีใจมากแค่ไหน
“ขอบคุณค่ะพี่ดาว”
“เอ็งไม่ต้องกลัวนะว่าจะมีใครมานินทาว่าร้ายเอ็งน่ะ”
“ไม่มีใครทำแบบนั้นหรอกค่ะเพราะขวัญเชื่อว่าพี่ดาวไม่ยอมแน่”
“ก็เออสิวะ ใ
