10 อย่าทิ้งกันไปได้ไหม

1126 Words
10 อย่าทิ้งกันไปได้ไหม ⏳ ห้าปีที่แล้ว… ณ คอนโดฯ ที่เดิม...ห้องเดิม...โซฟาตัวเดิม “สิบล้าน…ค่ายกเลิกการหมั้นของเรา” น้ำเสียงของเขาเย็นชาและกรีดลึกเข้าไปในใจของเธอ “ตามที่พ่อของเธอ...เคยขอเอาไว้” ดราก้อนยื่นซองสีน้ำตาล ซองใหญ่เกือบ ๆ สองปึกหนา ๆ ยัดใส่มือของลิลิธเชิงบังคับให้เธอรับมันเอาไว้ “...” คนตัวเล็กค่อย ๆ ก้มหน้ามองดูเงินสดที่อยู่ในซองนั้น มือของเธอสั่นเทาไปหมด “ดราก้อน...” ลิลิธไม่ได้ตั้งใจจะรับซองเงินนั้น แต่ดราก้อนก็ยัดมันใส่มือของเธอเอาไว้แน่น สิ่งที่ทำให้เธอรู้สึกเจ็บปวดยิ่งกว่าเงินในมือ คือสายตาเย็นชาของคนที่เธอรัก “หวังว่าเงินก้อนนี้...มันจะมากพอที่ทำให้เธอออกไปจากชีวิตของฉันจริง ๆ ซะทีนะ…ลิลิธ” สายตาของเขาเย็นชาและปราศจากความรู้สึกใด ๆ “แล้วถ้าฉันไม่เอาเงินนี้เลยแม้แต่บาทเดียว” ลิลิธสูดหายใจลึก รวบรวมความกล้า ก่อนจะเอ่ยเสียงสั่นแต่แฝงความหนักแน่น “นายจะไม่ทิ้งฉันไปได้ไหม...” “ยังไงฉันก็ต้องไปอยู่ดีลิลิธ” คำถามของเธอทำให้ดราก้อนนิ่งเงียบไปชั่วครู่ แต่สุดท้ายแล้วเขาก็เอ่ยตอบด้วยน้ำเสียงที่เด็ดขาด ก่อนจะหยิบคีย์การ์ดคอนโดฯ และกุญแจรถหรูวางลงที่โต๊ะตรงหน้าของเธอ “ฉันให้...หวังว่าจะพอนะ!” ร่างสูงพูดเพียงเท่านั้น ก่อนจะเดินตรงไปที่ประตูบานใหญ่ “ดราก้อน ๆ” คนตัวเล็กร้องไห้พร้อมกับก้มลงกอบโกยทั้งเงินและคีย์การ์ดคอนโดฯ กุญแจรถ ทุกอย่างที่เขาให้เธอมาและวิ่งตามไปรั้งดราก้อนเอาไว้ “ฉันไม่เอาอะไรเลย...ไม่เอาเลย...นายเลิกกับผู้หญิงคนนั้นแล้วกลับมาหาฉันได้ไหม?” เธอยัดซองเงินและทุกอย่างที่เขายกให้คืนไปจนหมด “ฉันไม่เหลือใครแล้วจริง ๆ อย่าทิ้งฉันไปได้ไหม?” น้ำตาของลิลิธเริ่มไหลออกมาโดยที่เธอไม่สามารถกลั้นมันได้อีกต่อไป “แล้วตลอดห้าปีที่ผ่านมาล่ะ...นายไม่เคยรักฉันเลยสักนิดเหรอ?” คำถามนั้นเต็มไปด้วยความเจ็บปวดที่ยากจะอธิบายออกมาได้ ทั้งคู่เป็นคู่หมั้นหมายมานานเกือบห้าปี สำหรับเธอดราก้อนคือทุกสิ่งทุกอย่าง แต่สำหรับเขาเธอแทบไม่มีความหมายอะไรเลยจริง ๆ น่ะเหรอ ดราก้อนนิ่งเงียบ มองเธอด้วยสายตาเย็นชา ก่อนจะพูดคำที่ทำให้หัวใจของเธอพังทลายลงไปอย่างสิ้นเชิง “เธอเองก็น่าจะรู้ดีแก่ใจนะ...ว่าทำไมฉันถึงรักเธอไม่ลง!” คำพูดนั้นฟังดูเรียบง่าย แต่กลับกรีดหัวใจของเธอจนแทบขาดเป็นเสี่ยง ๆ “ฉันขอโอกาสอีกครั้งได้ไหม นายอยากให้ฉันเป็นแบบไหนนายบอกมาได้เลย” “ฉันยินดีจะเปลี่ยนแปลงตัวเองทุกอย่างเลย” ลิลิธร้องไห้สะอึกแทบขาดใจ เธอหลับตาลงพยายามเก็บเศษซากของความรู้สึกที่แตกสลาย มือของเธอโอบกอดท่อนแขนแกร่งของเขาไว้แน่นรั้งไม่ให้ไป “พอเถอะ มันจบแล้วลิลิธ ปล่อยฉันให้มีความสุขสักทีเถอะนะ” คำพูดนั้นเหมือนถูกตอกย้ำลึกลงไปในหัวใจของเธอจนแทบแตกสลาย แววตาของเขาไม่แสดงถึงความลังเลเลยแม้แต่นิดเดียว ทำให้เธอรู้ว่าทุกสิ่งที่เธอหวังไว้พังทลายลงไปหมด “นายรักผู้หญิงคนนั้น มากขนาดนั้นเลยเหรอ?” คำพูดของดราก้อนทำให้น้ำตาของเธอไหลอาบสองข้างแก้ม มือเล็ก ๆ ค่อย ๆ ยอมปล่อยออกจากแขนของเขาอย่างช้า ๆ “….” ดราก้อนเลือกที่จะไม่ตอบอะไรอีก เขาหันหลังเดินปิดประตูเตรียมจะก้าวออกไปจากคอนโดฯ หรูแห่งนี้ แค่เพียงแสงสว่างจากด้านนอกห้องสาดส่องเข้ามากระทบกับดวงตาของเธอ หญิงสาวก็แทบไม่มีเรี่ยวแรงจะหยัดยืนต่อไปได้แล้ว เธอรวบรวมกำลังที่พอมี รีบวิ่งตามไปกอดรั้งร่างสูงเอาไว้ก่อนที่เขาจะทิ้งเธอไปจริง ๆ ฟุ่บ!! แขนของเธอรั้งรอบเอวเขาจากด้านหลัง กอดเขาแน่นราวกับกลัวว่าถ้าเธอปล่อย เขาจะหายไปจากชีวิตของเธอตลอดกาล น้ำตาของเธอไหลลงอาบแก้มร้อนผ่าว “ฉันยอมแล้ว...ยอมปล่อยนายแล้ว” เสียงของเธอสั่นเครือและขาดห้วง แต่เต็มไปด้วยความเจ็บปวดที่อัดอั้นมานาน “แต่ก่อนที่นายจะทิ้งฉันไป...นายช่วยทำเหมือนรักฉันเป็นคืนสุดท้ายได้ไหม?” คนตัวเล็กเอ่ยขอร้องทั้งน้ำตาอาบสองข้างแก้ม “ฉันขอแค่นี้จริง ๆ.....ฉันไม่ได้ต้องการอะไรเลยจริง ๆ” เธอพูดพร้อมกับคืนเงินและสิ่งของทุกอย่างคืนให้เขาไป ดราก้อนนิ่งไป ราวกับกำลังต่อสู้กับความรู้สึกที่เขาพยายามซ่อนมาตลอด เขาไม่ขยับ ไม่พูดอะไร แต่ยืนนิ่งให้เธอกอดไว้อย่างนั้น “นายแค่อยู่กับฉันและแกล้งทำเหมือนว่ารักฉัน...เป็นคืนสุดท้ายได้รึเปล่า?” ลิลิธเอ่ยขอความรักจากคนใจร้าย ด้วยน้ำเสียงที่สั่นเครือ “ถือว่าเป็น...คำขอสุดท้ายจากฉันได้ไหม?” มือของเธอค่อย ๆ ลูบจากหน้าท้องขึ้นไปลูบเบา ๆ ที่อกซ้ายของเขา ดราก้อนเม้มริมฝีปากแน่น เขายังคงเย็นชาและไม่ได้มีท่าทีอ่อนโยนใด ๆ ต่อคำขอนั้น “แค่คืนเดียวเอง...แล้วฉันจะไม่ร้องขออะไรจากนายอีกเลย” เธอกอดเขาแน่นขึ้น เหมือนพยายามยื้อเศษเสี้ยวความรักที่เหลือเพียงน้อยนิด น้ำตาของเธอไหลลงอาบหน้าไม่หยุด “เธอแน่ใจเหรอ.....ว่าเธอจะแลกคืนนี้ด้วยเงินสิบล้านน่ะ?” เขาค่อย ๆ หันกลับมา ประคองใบหน้าเธอเงยขึ้นสบสายตาของเขา “...นะ...แน่ใจ” คนตัวเล็กพยักหน้าตอบกลับไปทั้งน้ำตา “ได้...คืนนี้ฉันจะอยู่กับเธอจนกว่าฟ้าสว่าง” ดราก้อนพยักหน้ารับข้อเสนอนั้น ก่อนจะใช้ปลายนิ้วเกลี่ยเช็ดคราบน้ำตาบนใบหน้าที่ร้อนผ่าวของลิลิธ คนตัวเล็กเขย่งสุดปลายเท้าของเธอ และเงยหน้าขึ้นไปประทับจูบอีกฝ่ายทั้งน้ำตา เธอบดขยี้ริมฝีปากของเขา และพยายามดื่มด่ำกับรสชาติจูบสุดท้ายของชายอันเป็นที่รัก 🐉_____🧝🏻‍♀️ สามารถเพิ่มเติมความฟิน ความอิน และอ่านรีวิวเรื่องนี้ได้ที่พื้นที่ในเน็ต รวมถึงฟังเพลงได้ที่ TT #อยู่ในตะเกียงแก้ว #lilithsdragonพันธะสวาทมังกร #พันธะสวาทมังกร #เพลงลิลิธถึงดราก้อน #ลิลิธดราก้อน
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD