ASİYE'NİN AĞZINDAN...
Yaşamı zor geçirmiş her kadının ardında onu sırtından bıçaklayan bir erkek mutlaka vardır. Her bıçak darbesinde yara alan kadın hiçbir şey olmamış gibi ayağa kalktığından bilmezler yaptıklarını.
Hatun hanımda bu kadınlardan sadece birisiymiş. Dışarıdan aslan yürekli duruyordu fakat bu aslan geçmişten yaralıymış. En çok da o yarayı beraber sarmak varken karşısında duran kocasınaydı öfkesi. Demekki bu yüzden Halis beye olan bakışlarında hep bir kin, hınç vardı...
Konuştuklarımız ölene dek bende sır olarak kalacaktı. Zaten bu acı dile getirilemeyecek kadar büyük ve ağırdı. Daha izlerini bile kapatamadığı bıçak darbelerinin yanına bir yenisini de ben ekleyecek kadar kalleş değildim...
Halis bey beni kendi elleriyle Hülya teyzenin yanına bıraktı. Barış'tan haberi olduğ
