BARIŞ'IN AĞZINDAN...
Ya bulamasaydım? Ya hemen uyanamayıp Asiye'ye yetişemeseydim? Ya çoktan gitmiş olsaydı?
İnsan kendi düşüncelerinin içinde boğulur muydu? Ben boğuluyordum.
Belki şimdi kollarımın arasında bana sarılıyordu ama tam tersi de olabilirdi, bu kollar sonsuza dek boşta kalabilirdi.
"Bir daha sakın!" dedim saçlarını koklarken.
"Sakın yapma bunu bana!"
Şoktan çıkmadığı belliydi. Yüzüne yerleşen her şeyden vazgeçmişlik hâli içimi yakıyordu. Onu ilk kez böyle sinirli, öfkeli görmüştüm. Normalde sakinliği en güzel taşıyan karaktere sahipken çıldırmış gibi bağırmıştı. Bu hâle biz kendi ellerimizle getirdik Asiye'yi. Kendi ellerimizle mahvettik onun güzel hayatını...
"Biz... Boşanmadık mı?" dedi.
"Hayır..." dedim bedenini kendime iyice bastırarak.
"Asla! Asla Asiye! Ölece
