ตอนที่ 6 เกินขนาดไปหน่อย

1696 Words

ใบหน้าหวานใช้สายตายั่วยวนไปให้กับร่างสูงที่จ้องเธออยู่เหมือนกัน ไม่นานนักเธอก็สนองนีดเขาด้วยการอ้าขาตัวเองออกช้าๆ จนเผยให้เห็นกลีบกุหลาบงามที่เธอเฝ้าทะนุถนอมมานาน “อย่าคิดยั่วฉันน้ำเพชร” เพราะถ้าเมื่อไหร่ที่เครื่องติด เขาไม่มีทางปล่อยเธอหลับแน่ “แล้วยังไง? หรือจะไม่เอา” หุบขาลงเบนหน้าไปทางอื่น “สมองเธอเสียหรือเปล่า แค่โดนฉันพูดใส่แค่นี้ถึงขั้นเปลี่ยนไปขนาดนี้เลย” เขาทำหน้างุนงงใส่เธอ แต่ถึงจะเสียเธอก็หนีไปไหนไม่รอดอยู่ดี “ก็นายบอกว่าฉันไม่มีค่าอะไรแล้วนี่ ถึงฉันจะสู้รบกับนายเหมือนตอนแรก ฉันก็สู้นายไม่ได้อยู่ดี ยังไงนายก็ไม่เคยปล่อยฉันไปอยู่แล้ว” “รู้แบบนี้ก็ดี ฉันจะได้ไม่ต้องเหนื่อย” เอาเวลาสู้รบกับเธอมาจัดการเธอบนเตียงให้สบายตัวดีกว่าเยอะ ไม่ต้องเปลืองแรงไปกับอะไรที่ไร้ประโยชน์ “อืม แล้วตกลงยังไง” “อะไร?” “เรื่องที่เรากำลังทำอยู่” น้ำเพชรขยับขาตัวเองแล้วอ้ามันออกอีกครั้ง แต่คราวนี้เธอไม่เพียงแต่อ้าของเธอเท่านั้น เธอยังยื่นมือไปช่วยเขาชักรูดท่อนลำรักของเขาเล่นอีกต่างหาก เธอลองสังเกตมองเขาเมื่อกี้ถึงได้รู้ว่าการที่จะทำให้เขาพอใจได้ เธอก็คงต้องยอมสัมผัสกายเขาหน่อย รามิลปล่อยมือจากสิ่งที่ทำอยู่ แล้วปล่อยให้มือเล็กๆกอบกุมของรักของตัวเอง ให้เธอได้ชักเข้าชักออกได้ตามใจ “น้ำเพชร” “อะไร?” “อม” “ห้ะ?” อมที่หมายถึง อมของเขาอ่ะเหรอ?? เธอตาเบิกโพลงขึ้นด้วยความตกใจ ไม่ได้เตรียมตัวเตรียมใจถึงเรื่องนี้เลย แค่การนอนมีอะไรกับเขาเธอก็ขยะแขยงเขาเต็มทนแล้ว นี่เขายังจะให้เธอ…อีกเหรอ? “นะ นายว่าไงนะ” “อมดิ บอกให้อม” รามิลออกคำสั่งพลางกดใบหน้าเธอลงไป จนริมฝีปากเธอแตะเข้าที่ปลายหัวเห็ดสีชมพูระเรื่อของเขา “เดี๋ยว ฉะ ฉันทำไม่เป็น” ช้อนแววตาขึ้นมอง ขอร้องให้เขาเห็นใจ แต่รามิลก็คือรามิล “แค่อมอย่าให้โดนฟันเธอก็พอ เธอคงไม่โง่ขนาดที่จะแยกฟันกับลิ้นไม่ออกหรอกนะ” เอ่ยถามด้วยสีหน้าเรียบนิ่ง แต่คนที่คิดไม่ตกก็คงไม่พ้นเธอ พยายามคิดหาข้ออ้างให้เขาเปลี่ยนใจ แล้วเลือกแค่อยากสอดใส่กับเธอก็พอ เธอทำไม่ได้จริงๆ ต่อให้ทำใจยังไงก็ทำไม่ไหว อย่างน้อยคงต้องใช้เวลาทำใจนานกว่านี้หน่อย เขาไม่ใช่คนที่เธอรักนะ ที่จะยอมทำอะไรให้ขนาดนั้น แค่เสียตัวให้เขามันก็มากเกินพอแล้ว เธอโดนเขาพรากความบริสุทธิ์ไปเลยนะ ”เร็ว” เสียงเข้มออกคำสั่งด้วยความหงุดหงิด เริ่มรำคาญที่เธอเอาแต่ลีลา “เอาไว้วันหลังได้ไหม วันนี้ฉันไม่พร้อม” “ฉันสั่งเธอก็แค่ทำตาม” “รามิล แต่ว่าฉ…อื้มมมมม” คนที่ชำนาญกว่าใช้จังหวะที่เธออ้าปากพูด ยัดกายใหญ่ของตัวเองเข้าไปจนมันคับเต็มปากเธอ คนตัวเล็กหลับตาปี๋พยายามดันตัวเขาออก แต่เพราะเธอถูกมือของเขาดันที่ท้ายทอย อีกทั้งสะโพกของเขาก็เริ่มขยับเข้าออกจนมันลึกเข้าคอ น้ำหูน้ำตาน้ำมูกไหลออกมาพร้อมกับอย่างไม่ได้นัดหมาย มันไม่ได้สนุก มันไม่ได้โอเคสำหรับเธอเลย เธออยากอ้วก อยากกัดของของเขาให้เขาดิ้นตายอยู่ตรงนี้เลยด้วยซ้ำ แต่ก็ได้แค่คิดเพราะเหมือนรามิลจะอ่านความคิดเธอออก “อย่าคิดที่จะกัด เพราะถ้าเธอกัดฉันเมื่อไหร่ ฉันจะกัดเธอคืนทั้งตัว” น้ำเพชรลืมตาขึ้นแล้วช้อนมองเขาด้วยความเกลียดชัง ในใจได้แต่ท่องคำว่าอดทน อดทน เพราะหลังจากนี้เธอจะทำให้เขาต้องตกอยู่ในสภาพที่ไม่ต่างจากหมาเลยคอยดู อ๊อก อ๊อก อ๊อก~~ เสียงลามกจากที่เขากระแทกของรักของเขาเข้ามาในปากเธอดังลั่น มือเล็กๆพยายามตีหน้าขาเขาให้รู้ว่าเธอไม่ไหว รามิลไม่ได้สนใจและยังขยับสะโพกของตัวเองถี่รัว ไม่นานปากก็ร้องซี้ดออกมาพร้อมกับเงยหน้าขึ้น แล้วสุดท้ายก็ได้ปลดปล่อยสิ่งที่ค้างอยู่ข้างในจนร่างสูงเริ่มสบายตัว น้ำเพชรรู้สึกถึงกลิ่นคาวจนเธอคลื่นไส้ ความรู้สึกตอนเขาฉีดน้ำรักเข้าไปในปากจนมันไหลเข้าไปตรงลำคอของเธอเพราะมันไม่มีทางออก ความอุ่นและความคาวของมันทำให้เธอสำลักจนหน้าดำหน้าแดงไปหมด “แค่ก แค่ก แค่ก~~” รามิลแค่นเสียงหัวเราะอยู่ในลำคอ พลางมองเธอที่ไอสำลักจนน้ำตาไหล “โทษทีของฉันมันใหญ่เกินขนาดไปหน่อย” “จะอ้วก!” “หึๆ กลืนไปแล้วจะอ้วกทำไมให้เสียดายของ” พูดจบเขาก็ผลักร่างเธอให้นอนลง แล้วจับขาเธออ้าออก ก่อนจะสอดร่างตัวเองเข้าไปที่หว่างขาของเธอ จากนั้นก็จับท่อนลำรักของตัวเองชักรูดเพื่อปลุกให้มันตื่นอีกรอบ แล้วจัดการสอดมันเข้าไปตามช่องทางรักของเธอทันที โดยที่เขาไม่ปล่อยให้เธอได้ตั้งตัว “อ๊ะ อื้อออ” “บอกว่าอย่าเกร็งไงวะ มันปวด” เงยหน้าตวาดให้เธอปนคำสั่ง น้ำเพชรที่ไม่ได้รู้ตัวเลยว่าตัวเองทำแบบนั้น เลยพยายามปล่อยตัวเองให้สบายขึ้น แต่ตอนที่เขาดันมันเข้ามา มันทำให้เธอต้องเผลอวางมือจับที่ไหล่ของเขา แล้วระบายความเจ็บจุกปนเสียวที่ไหล่เขาจนเป็นรอยแดงเป็นทางยาว “ข้างในเธอตอดฉันฉิบหายเลย” “…” “อย่าขมิบ เดี๋ยวเสร็จเร็ว” “ฉะ ฉันไม่ได้ทำ อ๊ะ!” “ก็ทำอยู่นี่ไงวะ นอนนิ่งๆให้ฉันเอาพอ” เธอพยายามทำอย่างที่เขาบอก แต่มันทำไม่ได้ไง คนเพิ่งเคยมีอะไรกับผู้ชายได้แค่วันเดียว จะให้ทำเป็นเลยเหมือนอย่างเขามันก็ไม่ใช่ “รามิล เบาๆได้ไหมฉันเจ็บ” “เบากว่านี้ก็โดนสล็อตเอาละ” เขาแทบไม่ได้ขยับเลยด้วยซ้ำ เพราะรอให้เธอชินกับขนาดของเขาอยู่เนี่ย “ก็ฉันเพิ่งจะเคย” เห็นใจกันหน่อยดิ มองค้อนใส่เขา จนเขาถอนหายใจอย่างรำคาญออกมา “เออ เห็นว่ายอมให้เอาง่ายๆหรอกนะ” รามิลพูดด้วยน้ำเสียงเบื่อหน่าย “หันหน้ามานี่เดี๋ยวปลอบให้” น้ำเพชรหันหน้ามามองเขาอย่างว่าง่าย รามิลจึงโน้มใบหน้าลงไปมอบจูบหวานๆให้กับเธอ เพื่อให้เธอเลิกสนใจถึงความรู้สึกที่เป็นอยู่ จ๊วบ จุ๊บ~ เมื่อเห็นว่าเธอเริ่มเคลิ้มตามแล้ว ช่วงล่างก็เริ่มทำงานด้วยการขยับเข้าออกอย่างช้าๆทันที รามิลเพิ่มจังหวะไปทีละนิด แต่ก่อนที่จะได้ใส่ยับเขาก็ชักท่อนลำออกมาจนเก็บหลุด แล้วดันมันกลับเข้าไปใหม่อย่างแรงจนสุดลำ “อื้ออออ~~”เสียงครางอย่างขุ่นเคืองดังอยู่ในลำคอ เพราะตอนนี้เขายังไม่ยอมปล่อยให้ปากเธอว่าง สะโพกสอบขยับเพิ่มความเร็วขึ้น ความคับแน่นของเธอทำให้เขาแทบบ้า ยอมรับเลยว่าเขาเพิ่งจะรู้สึกกับเธอเป็นคนแรก แม้ก่อนหน้านี้จะเคยเอาคนซิงๆมาแล้วบ้าง แต่กับเธอมันบีบเขาแน่นจนจะแตกแหล่ไม่แตกแหล่ “อ๊ะ อ๊ะ…เบาหน่อย จุก” ยิ่งเห็นเธอคราง ยิ่งเห็นเธอทำหน้าเสียวจนใบหน้าบูดเบี้ยว รามิล ยิ่งกระแทกเธอแรงกว่าเดิม ตับ! ตับ! เสียงเนื้อกระทบเนื้อดังก้องอยู่ในห้องสี่เหลี่ยม จากท่าที่เธอนอนหงาย รามิลก็อุ้มเธอให้นอนตะแคง แล้วทิ้งร่างตัวเองลงไปนอนซ้อนด้านหลังคนร่างบาง ขาเรียวยาวถูกมือของรามิลจับยกขึ้นค้างไว้ จากนั้นเขาก็สาดแรงกระแทกเข้าไปจนตัวเธอโยกไปตามจังหวะ มือเล็กๆกำผ้าปูที่นอนเพื่อระบายความเสียว เสียงที่เคยกลั้นไว้ที่เธอปล่อยมันออกมาจนหมดแทบฟังไม่ได้ศัพท์ ร่างสูงที่เห็นเธอร้องครวญคราง จึงใช้จูบเบาๆที่แผ่นหลังและไหล่มนเพื่อเป็นการปลอบประโลม จากนั้นไม่นานเวลาที่เขาเฝ้ารอก็มาถึง เขาและเธอพากันไปจนถึงสรวงสวรรค์ชั้นไหนต่อไหน รามิลยังคงขยับเพื่อรีดน้ำขาวขุ่นออกจนกว่าจะหมด เน้นๆ บอกเลยว่าเน้นๆ เขาไม่เคยคิดอยากป้องกันกับเธอเลย เธอเองก็ไม่เคยถามหา ไม่รู้ว่าเพราะไม่รู้หรือเพราะไม่ได้นึกถึงกันแน่ อายุเธอก็ไม่ใช่น้อยๆแล้ว ไม่มีทางที่จะไม่รู้ว่าการป้องกันคืออะไร เธอคงลืมไปแล้วมากกว่า รามิลนอนมองร่างที่หายใจเหนื่อยหอบนิ่ง แม้ตอนนี้เขาจะหยุดการขยับลงแล้ว แต่ก็ยังไม่ยอมถอนช่วงล่างออกจากตัวเธอ “เธอรู้ใช่ไหมว่าฉันไม่ได้ป้องกัน” “อืม” ตอบกลับน้ำเสียงเหนื่อยหอบ เธอยังเหนื่อยจนไม่มีแรงพูด “อย่าลืมกินยาด้วย” “รู้แล้ว ฉันไม่ปล่อยให้ตัวเองท้องหรอก” เธอเองก็กลัวการมีพันธะกับเขาอยู่เหมือนกัน การที่ยอมมีอะไรกับเขาไม่ใช่ความรัก แต่เป็นการเอาคืนต่างหาก เธอไม่มีทางลืมเรื่องนี้แน่นอน ตอนนี้แค่รอ รอเวลาให้เขาตกไปในหลุมเท่านั้น ถึงวันนั้นเมื่อไหร่ เธอพร้อมจะเหยียบเขาทันที!

Free reading for new users

Scan code to download app

App Store Google Play

Facebookexpand_more