“โอะ โอ๊ย...!!” เสียงเครื่องดูดฝุ่นจากแม่บ้านดังเข้ามาจนฉันสะดุ้งตื่นเพราะมัน
เป็นธรรมดาที่ต้องบิดขี้เกียจตอนตื่นนอนแต่ว่า ตั้งแต่ช่วงเอวไปจนถึงปลายเท่านั้นเมื่อยไปหมดเหมือนไปวิ่งมาราธอน
หน้าอก คอและหน้าท้องเต็มไปเดินจางๆ แต่ฉันมั่นใจว่าฝากรอยไคม์ไว้ที่ไหล่และแผ่นหลัง เพราะตานั่นกัดฉันเหมือนกัน
มันไม่ใช่รอยฟันแต่เป็นรอยแดงๆ เต็มไปหมดทั้งตัว
และฉันจะโวยวายกับสิ่งที่เกิดขึ้นเพราะตัวเองไม่อาจควบคุมตัวเองได้
เต็มที่ก็แค่ช่างมันแล้วก็ไม่ต้องสนใจ
ฉันเตรียมใจไว้บ้างแล้วว่าหากแต่งงานกับไคม์ เรื่องพันธุ์นี้ต้องเกิดขึ้น
ถ้ามองในแง่ดี
ฉันไม่ได้ถูกคนที่แต่งงานด้วยข่มขืน
แม้จะคิดไม่ออกว่าปล่อยให้ถึงจุดนั้นได้ยังไงแต่เรื่องมันก็เกิดขึ้นแล้ว
“ลุกไหวด้วยเหรอ”
“พูดงี้ต้องการอะไร”
“พอเสร็จก็หลับคาอก เมื่อเช้าพี่เอาอีกรอบหนูดียังไม่ตื่นด้วยซ้ำ”
“เดี๋ยวเถอะ!” นึกว่าจะทำได้จริง แต่พอไคม์พูดถึงเรื่
