อีวานช้อนร่างบางอุ้มเดินไปที่ห้องน้ำ จับเธอนั่งบนขอบอ่างล้างหน้า ร่างกายเปลือยเปล่าที่มีจุดแดงและรอยนิ้วมือแดงเต็มไปหมด
“คุณออกไปได้แล้ว” ร่างบางโวยวาย เธอเพิ่งรู้ตัวว่าตัวเองไม่มีอะไรปิดบังจุดสำคัญในร่างกายแม้แต่น้อย
มือหนาจับขาสองข้างแยกออก ทำให้เห็นถึงกลีบดอกไม้ที่บวมช้ำอยู่ตรงหน้า แล้วก็ถูกมือบางปิดให้พ้นสายตาคม
“อย่ามองนะ” หญิงสาวทำเสียงดุที่ดูไม่ได้น่ากลัวแม้แต่น้อย
“เจ็บมากมั้ย” เสียงทุ้มเอ่ยถามด้วยความห่วงใย เพราะเขาเป็นต้นเหตุที่ทำให้เธอเป็นแบบนี้
“...อืม” เธอตกใจที่อยู่ๆ เขาก็ถาม
“เดี๋ยวเอายามาทาให้ วันนี้อย่าดื้อ นอนพักผ่อนในห้องนี่แหละ” เมื่อพูดจบเขาจับเธอยืนพิงผนังในห้องน้ำ ถูสบู่ให้เธอทุกซอกทุกมุม โดยที่เขาไม่กลัวเปียก ทั้งๆ ที่เขาอาบน้ำแต่งตัวเรียบร้อยแล้ว
“ฉันทำเองได้ คุณออกไปเถอะ” มือบางพยายามแย่งฝักบัวออกจากมือ แต่ก็ไม่ได้ผล สุดท้ายก็ต้องยอมให้เขาทำตามอำเภอใจ
เขาอ
