เมื่อลินลดาได้ฟังคำพูดนั่นมันทำให้เธอพูดไม่ออก จริงอยู่ที่เข้าจ้างเธอมาเป็นแฟน แต่ตั้งแต่วันที่ตกลงกันเขาก็จับเธอกินทุกวันไม่มีหยุด ไม่เข้าใจว่าจะให้เล่นละครหลอกใคร หรือที่ผ่านมาเธอจะถูกผู้ชายคนนี้หลอกเสียแล้ว
“แด๊ดดุครูลินทำไมครับ” หนูน้อยไบรอันถามขึ้นเมื่อเห็นสีหน้าไม่สู้ดีของครูที่รัก
“แด๊ดไม่ได้ดุครูลินของไบรอันนะครับ แด๊ดกำลังคุยกับครูเฉยๆ” อีวานอธิบายให้ลูกชายฟังอย่างใจเย็น แล้วเหลือบตามองไปที่ร่างบางตัวหอม แค่ยืนใกล้ๆ ก็ได้กลิ่นหอมเฉพาะตัวจากเธอ เขาก็อยากจะจับเธอกระแทกตรงนี้ให้รู้แล้วรู้รอด
“ผมจะให้ครูลินอุ้ม ไม่ให้แด๊ดอุ้มแล้ว” เหมือนว่าหนูน้อยไบรอันจะงอนอีวานผู้เป็นพ่อเข้าแล้ว
“มาครับ เดี๋ยวครูอุ้มไบรอันไปดูปลาตรงนั้นดีกว่า” ลินลดารับหนูน้อยไบรอันมาจากอีวานแล้วเดินหนีไปอีกทางที่มีอ่างน้ำขนาดเล็กตั้งอยู่ไม่ไกล
“ว้าย...” เสียงร้องดังลั่นเมื่อรถจักรยานขี่ปาดหน้าลินลดาไปเพียงนิดเ
