Prologue
Park Jimin ang pangalang hinding hindi ko makakalimutan sa buong buhay ko.
Siya lang naman ang kauna unahang kinabaliwan ko sa showbiz world.
Lahat ng parts niya sa kanta nila KABISADO KO.
Lahat ng mga impormasyon tungkol sa kanya ALAM KO. Lahat! As in sa favorite food, brand ng damit, toothpaste, etc..
Lahat ng albums nila MERON AKO.
Binubully ko lahat ng umaapi at nangbabash sa grupo nila lalo na kapag siya na ang usapan.
Updated ako sa lahat ng nangyayare sa kanya at natutuwa naman ako dahil wala pa namang nagtatangkang i date siya at landiin.
Hindi ko pa siya nakita personal, never been touched din. Hindi ko alam ang tunay niyang ugali off-cam pero nasesense ko na palangiti siyang tao at masayahin.
Wala sa itsura niya ang masungit dahil cheeks palang eh solve ka na.
Pero kahit na idol ko lang siya, masasabi ko na sa sarili ko na I LOVE HIM. Hindi lang bilang isang idolo kundi bilang isang lalake.
Buti nalang talaga at pinagpala ako ng KAGANDAHAN, KA SEXY-HAN at higit sa lahat ng alas ko.
Ako lang naman ang nag iisang apo ng may ari ng BIG HIT ENTERTAINMENT kung saan nagtatrabaho ang idolo ko.
Kakauwi ko lang galing LA California, duon ako lumaki. American citizen ako, no korean blood pero nakakapagsalita ako at nakakaintindi dahil KPOPPER nga ako diba?
Ng mapanood ko ang latest music video nila ay tuluyan na nga akong nabaliw sa kanya. Kaya nakaisip ako ng plano kung pano siya mapapasaakin.
"Hal-abeoji, tinatanggap ko na ang alok mo sakin, pero sa isang kundisyon. Bilhin mo si Park Jimin ng BTS. Gawin mo ang lahat mapasakin lang siya. I hope you won't disappoint me on this hal-abeoji."
[A/N: Hal-abeoji means grandpa.]
---
2015 evangelistakloe
All Rights Reserved.
No part of this book may be used or reproduced in any manner whatsoever without written permission except in the case of brief quotations. THIS IS A WORK OF FICTION. Any resemblance to actual events or locales or persons, living or dead is purely coincidental.