เจตน์รักษาสัญญาที่บอกจะให้เธอนอน เหมือนแพรหลับไปถึงเช้า ถ้าเขาไม่ปลุกก็ไม่มั่นใจเลยว่าตัวเองจะตื่นเองได้หรือเปล่า คิดถึงเหตุการณ์เมื่อคืน และอีกหลายๆ คืนก็รู้สึกประหลาดใจ ไม่รู้ว่าคืนต่อๆ ไปเธอจะต้องรับมือกับเจตน์ในรูปแบบไหนอีก
“ออย ตอนบ่ายว่างไหม” กำลังล้างจานเพลินๆ ก็สะดุ้งกับเสียงเรียกจากด้านหลัง พอหันกลับไปมองก็อดที่จะกระดากอายไม่ได้...มันไม่ชินได้ง่ายๆ เลยจริงๆ
“ค่ะ คุณเจตน์มีอะไรให้หนูรับใช้ไหมคะ” เธอถามไปด้วยความชินปาก
“เปล่า จะพาไปข้างนอก” เขาไม่มีอะไรจะใช้เธอหรอก ตอนนี้ถ้ามีเกี่ยวกับเหมือนแพรก็คงเป็นเรื่องเดียว
“ค่ะ หนูล้างจานแป๊บหนึ่งนะคะ”
“อืม เสร็จแล้วก็ไปอาบน้ำ...ไปอาบบนห้องก็ได้” จู่ๆ ก็รู้สึกหวงหากเหมือนแพรจะไปอาบน้ำที่บ้านพักคนงาน เพราะเป็นห้องน้ำรวมที่ใช้กันหลายคน แว่บหนึ่งที่คิดว่าจะให้เธอขึ้นมาอาบบนห้องทุกครั้ง หากก็คิดว่าคงไม่ควร
“ค่ะคุณเจตน์”
เธอมองตามแผ่นหลั
