ผมตื่นขึ้นมาก่อนคนตัวเล็ก เธออยู่ในอ้อมกอดของผมทั้งคืน ผมต้องยอมทิ้งงานแล้วมานอนกอดเธอก่อน แต่น่าแปลกวันนี้ทำไมเธอตื่นสาย ผมค่อยๆ ขยับตัวออกจากเธออย่างช้าๆ เพราะไม่อยากทำให้เธอตื่น ผมหยิบโน๊ตบุ๊ดแล้วเดินออกมาทำงานข้างนอกก่อนที่ไอ้พวกเพื่อนผมจะมาถึง วันนี้ผมนัดกันว่าจะเร่งแก้งานให้เสร็จเพราะอาทิตย์หน้าจะต้องพรีเซนต์กันแล้ว พอผ่านพ้นการพรีเซนต์งานผมก็ต้องเข้าฝึกงานที่บริษัทของพ่อ ในตำแหน่งของรองผู้บริหาร ฟังไม่ผิดหรอกครับเป็ความต้องการของผมบวกกับของพ่อ เพราะยังไงผมก็ต้องเป็นคนสานต่อธุรกิจของพ่ออยู่แล้ว
ปั้นหยา
แอดดดด
"พี่คิมหยาไม่ไหวแล้ว หยาปวดหัว" ทันที่ฉันตื่นขึ้นมาในตอนเช้า อาการปวดหัวมันก็ยังไม่หาย แถมยังปวดมากขึ้นกว่าเดิมซะอีก ครั้งนี้ฉันทนไม่ไหวจริงๆ ฉันจึงเดินมาบอกคนตัวโตที่กำลังนั่งทำงานอยู่หน้าคอม เขาลุกขึ้นแล้วเดินมาหาฉันทันที ใบหน้าของเขาดูเป็นกังวลอย่างมาก ที่จริงฉันก็ไม่อยากจ
