เสน่ห์รักสาวใช้

เสน่ห์รักสาวใช้ EP.5 หวง

"ไปเรียนก่อนนะแม่ หวัดดีจ่ะ" ทุกๆ เช้าฉันตื่นขึ้นมาช่วยแม่ทำงานบ้านก่อน มันอาจจะเป็นงานเล็กๆ น้อยๆ แต่ฉันก็อยากจะช่วยก่อนที่ฉันจะไปเรียน ตกเย็นมาฉันก็ช่วยเก็บนั่นเก็บนี่ล้างจานบ้าง ตอนนี้มหาลัยเปิดได้หลายอาทิตย์แล้ว ทุกเช้าฉันจะไปเรียนพร้อมกับคุณคิมทุกวัน หลังจากวันที่เขาพาฉันไปสมัครเรียนเขาก็ดีกับฉันมาตลอด ทั้งพาไปซื้ออุปกรณ์การเรียน พาไปซื้อของใช้ อีกทั้งยังใจดีซื้อโทรศัพท์เครื่องใหม่ให้ฉันด้วย ทีแรกฉันก็ไม่กล้ารับแต่เพราะเขาให้เหตุผลว่าเวลาเลิกเรียนแล้วจะติดต่อกันยังงัย แถมยังขู่ฉันอีกด้วยว่าจะฟ้องแม่ฉันที่ฉันขัดคำสั่งเขาอีก ฉันก็เลยจำใจรับมันมา แต่มันก็ดีเหมือนกันแฮะ มีอะไรให้เล่นตั้งมากมาย ฉันเพิ่งรู้นะเนี่ยว่าโทรศัพท์มือถือสมัยนี้ทำอะไรได้ตั้งมากมาย คุณคิมจัดการโหลดแอพทุกอย่างให้ฉันเสร็จสัพ ทั้งเมมเบอร์เขาให้กับฉัน ทั้งแอดไลด์ ไอจี เฟสบุ๊คให้เสร็จสรรพ ถึงแม้ว่าฉันจะไม่เคยเล่นไอ้แอพพวกนี้มาก่อนแต่ฉันก็พอจะรู้จักมันมาบ้างแล้ว

"ตั้งใจเรียนหล่ะ"

"จ้า หยาไปนะ" เมื่อแต่งตัวเสร็จฉันจะมายืนรอคุณคิมหน้าตึกใหญ่ทุกวัน วันนี้ก็เช่นกัน เวลาคุณคิมใส่ชุดนักศึกษาแล้วทำไมมันถึงได้ดูดีแบบนี้นะ เพราะหล่อแบบนี้ไงฉันถึงไม่มีเพื่อนผู้หญิงมาคบฉันเลยสักคน ผู้หญิงแทบจะทั้งมหาลัยล้วนแต่เป็นแฟนคลับเขาทั้งนั้น ก็จะไม่ให้คลั่งได้ยังไง ทั้งหล่อ บ้านรวย ขับรถคนละหลายล้าน

"ขึ้นรถ"

"ค่ะ" ฉันรีบวิ่งขึ้นรถในทันที ตลอดทางฉันก็จะนั่งเงียบเพราะฉันไม่รู้จะชวนเขาคุยอะไรดี นอกจากเขาจะถามฉันถึงจะพูดออกมา ฉันไม่อยากโดนว่าเหมือนครั้งก่อนๆ ที่เคยผ่านมา เห็นหน้าหล่อๆ แบบนี้แต่ปากจัดใช้ได้เลยทีเดียว

"วันนี้เลิกกี่โมง" และแล้วความเงียบก็ถูกทำลายลง เฮ้อ หายอึดอัดสักที

"เที่ยงค่ะ"

"อืม วันนี้ฉันไม่มีเรียนจะไปทำงานคอนโดเพื่อน เลิกเรียนแล้วก็โทรมา"

"ค่ะ"

จากนั้นคุณคิมก็ขับรถมาส่งที่หน้าตึกคณะของฉัน เมื่อฉันลงจากรถเขาก็ขับรถออกไปเลย จากนั้นเสียงซุบซิบนินทาก็จะดังไล่ตามหลังฉันมา มันเป็นแบบนี้ทุกๆ วันจนฉันเริ่มชินซะแล้วหล่ะ

..'ดูสิ เดินชูคอมาเชียว ไม่รู้ว่าพี่คิมจะเขี่ยทิ้งวันไหน'

'ได้ข่าวว่าเป็นลูกคนใช้ที่บ้านพี่คิม สงสัยนางจะลืมตัว ฮ่าๆ '

'แค่คนใช้ ทำเป็นหยิ่ง ดูสิไม่มีใครคบ เลยต้องไปอ่อยพวกผู้ชายในคณะให้เขาคุยด้วย'

แล้วก็อีกมากมาย ฉันเคยบอกคุณคิมแล้วว่าไม่ต้องลำบากมาส่งฉันทุกวันก็ได้ เขาเพียงตอบกลับมาว่า 'เธอไม่มีสิทธิ์มาสั่งฉัน!! ' ฉันก็เลยปล่อยให้เขามารับมาส่งฉันทุกวัน แต่พักหลังๆ มานี่เขาดีกับฉันมาก จนบางทีฉันแอบคิดเข้าข้างตัวเองว่าเขาชอบฉันรึป่าว แต่มันก็ไม่มีทางที่จะเป็นไปได้เลยสักนิด เพราะดูจากท่าทางเขาคงจะไม่ลดตัวมาคบกับคนใช้อย่างฉันแน่นอน ตอนนี้ฉันขอแค่หัวใจของฉันอย่าได้ทรยศไปหลงรักคนอย่างเขาเลย

"อย่าคิดมากเลยนะหยา" ฟิคคือเพื่อนร่วมห้องของ อีกทั้งยังมี มิค ตาล แล้วก็ต้นน้ำ ทั้งหมดที่ฉันเอ่ยชื่อมานี่คือผู้ชาย ใช่.. ฉันมีแต่เพื่อผู้ชายแล้วฉันก็ไม่ได้ไปอ่อยตามคำที่ยัยพวกฉันนินทาระยะเผาขนหรอกนะ พวกนี้นิสัยดีมาก ทั้งเข้าใจหัวอกของฉัน ทุกคนต่างมีแฟนเป็นของตัวเอง และแฟพวกมันก็น่ารักกับฉันมากๆ ด้วย พวกเราสนิทกันเร็วมาก คงเป็นเพราะเราเป็นเด็กต่างจังหวัดด้วยกันหล่ะมั้ง มีแค่ฟิคคนเดียวแต่เป็นคนที่นี่ ทุกคนบ้านรวยหมด มีเพียงฉันที่เป็นลูกคนใช้ แต่ฉันก็ภูมิใจในตัวแม่ฉันมาก

" หยาไม่เป็นไร แค่เบื่ออ่ะ ป่ะ ไปเรียนกันดีกว่า" จากนั้นทุกคนก็พากันเข้าเรียน วันนี้มีเรียนแค่ครึ่งวัน พวกมันเลยชวนกันไปหาของอร่อยกินกันต่อที่ห้าง แต่ฉันบอกกับคุณคิมไปแล้วว่าเลิกเรียนเที่ยง แต่เขาบอกให้ฉันโทรหานิ คงไม่เป็นไรหล่ะมั้งถ้าจะแอบไปหาอะไรกินกับพวกนี้ก่อน นานๆ ทีจะได้มีเวลาอยู่กับเพื่อน

ห้าง789

"อยากกินอะไรสั่งเลยนะหยา มื้อนี้ไอ้ฟิคมันเลี้ยง"

"จริงเหรองั้นหยาไม่เกรงใจแล้วนะ" พวกเราสั่งอาหารกันมาเต็มโต๊ะ เพราะงานนี้ฟิคเป็นเจ้ามือ วันนี้พวกมันพาฉันมากินอาหารญี่ปุ่น ฉันเพิ่งเคยกินครั้งแรกเหมือนกัน อร่อยมั่กมาก

"กินเยอะๆ นะหยา" ต้นน้ำเอ่ยขึ้น หมอนี่ได้แฟนเป็นพยาบาลน่ารักมาก ส่วนมันก็หล่อโฮก ถ้าไม่ติดว่าเป็นเพื่อนนะฉันคงหลงรักมันไปแล้ว

"จ่ะ"

...................

คิมหัน

หลังจากที่ผมขับรถมาส่งยัยคนใช้เสร็จ ผมก็รับขับตรงดิ่งมาหาน้องแพรที่คอนโดในทันที ที่ผมบอกว่าวันนี้ผมไม่มีเรียนก็จริง แต่ที่บอกไปอีกว่าจะมาทำงานกับเพื่อที่คอนโดก็จริงอีกแหละ แต่... งานที่สำคัญของผมคือนัดกับสาวไว้ วันนี้ผมจะต้องเผด็จศึกเธอให้ได้ เล่นอ่อยผมไว้ซะตั้งแต่เมื่อคืนนี้แล้ว

แอดดดด

ทันทีที่ประตูเปิดผมก็ต้องตาลุกวาวทันที แม่เสือสาวนมแทบทะลักยืนรอผมอยู่หน้าประตู ผมโทรมาบอกเธอล่วงหน้าว่าจะเข้ามาหา เธอเตรียมตัวต้อนรับผมได้ดีเยี่ยมด้วยการสวมชุดคอสเพลย์เป็นแม่เสือสาวอ่อยผม

..ผมไม่รอช้ารีบอุ่มร่างของเธอขึ้นมาแล้วตรงดิ่งไปที่เตียงนอนในทันที ผมจัดการถอดเสื้อผ้าของตัวเองออกจนหมด เหมือนเธอจะรู้งานใช้มือมารูดท่อนเอ็นของผมแล้วใช้ปากจัดการกับมันในทันที

"ซี๊ดดดด อ่าา ทำดีมากครับแพร"

"อืมมม แบบนั้นครับเด็กดี ซี๊ดด " มันคือสวรรค์ของผมชัดๆ การร่วมรักของเราสองคนดำเนินต่อไปเรื่อยๆ ช่วงนี้ผมไม่ค่อยได้ปลดปล่อยสักเท่าไหร่ เพราะมัวแต่คอยรับส่งยัยนั่น ผมต้องตื่นเช้าทุกวันเพื่อที่จะขับรถมาส่งเธอที่มหาลัย กลางคืนก็นอนดึกไม่ค่อยได้เพราะกลัวตื่นไม่ทัน เพราะอะไรผมก็ไม่รู้ ทำไมผมต้องยอมทำอะไรขนาดนี้

ตี๊ดดด ตี๊ดดด

เสียงข้อความโทรศัพท์ผมดังขึ้น ผมจึงรีบหยิบมันขึ้นมาดู ขณะที่ท่อนเอ็นยังเสียบคารูของน้องแพรอยู่

"เร็วๆ สิคะพี่คิม แพรเสียวจะแย่อยู่แล้ว"

"ขอเวลาแป๊บนึง" ผมตอบออกไป ในขณะที่กำลังเพ่งพินิจกับรูปที่ไอ้เอเดนส่งมา นั่นมันยัยคนใช้ แล้วก็ผู้ชายอีกสามสี่คนกำลังนั่งกินอาหารกันอยู่ที่ห้าง ผมดูเวลาที่มันก็เที่ยงกว่าแล้ว ผมลืมไปซะสนิทเลยว่าเธอเลิกเรียนเที่ยง เพราะมัวแต่เพลิดเพลินกับน้องแพรนมโตอยู่ หนอยยัยคนใช้เดี๋ยวริอาจเที่ยว แถมยังไปกับผู้ชายเป็นฝูง

ผมดึงท่อนเอ็นออก แล้วถอดถุงยางขว้างลงถังขยะทันที ทำไมมันรู้สึกหงุดหงิดแบบนี้วะ

"พี่คิมคะจะไปไหน แล้วแพรหล่ะ จะปล่อยให้แพรค้างอยู่แบบนี้หรอ" เธอโวยวายใหญ่โต คงจะค้างอย่างแรง ช่วยไม่ได้ลีลาผมมันเด็ดจริงๆ ผมจึงควักเงินจำนวนนึงให้กับเธอ

"ช่วยตัวเองไปก่อนวันนี้พี่มีธุระ" จากนั้นผมก็รีบใส่เสื้อผ้าแล้วเดินออกจากห้องมาทันที ตอนนี้ผมจะต้องจัดการยัยคนใช้ก่อน เรื่องอื่นเอาไว้ทีหลัง

ห้าง789

ปั้นหยา

"อิ่มจังตังค์อยู่ครบ" ตอนนี้พวกเรากินกันอิ่มแล้ว ต่างคนก็ขอตัวแยกย้ายกันไปเหลือแค่ฉันกับฟิคเท่านั้น ฟิคอาสาไปส่งฉันที่มหาลัย เพราะฉันต้องไปรอคุณคิมให้มารับกลับบ้าน

"ทีหลังจะพามากินอีก คราวหน้าเอาอาหารอีสานมั้ย"

"ดีๆ อยากกินอยู่พอดี"

"หน้าระรี่นเชียวนะเวลาอยู่กับผู้ชายเนี่ย"

"คะ คุณคิม มาได้ยังไงคะ" ฉันต้องตกใจสุดขีดเมื่อเดินมาเจอคุณคิม ทำไมมันช่างบังเอิญขนาดนี้เนี่ แล้วทำไมเขาต้องทำสีหน้าน่ากลัวขนาดนั้นด้วย

"ผมกับเพื่อนๆ พาหยามากินข้าว ไม่ได้มีอะไรนอกเหนือไปกว่านั้นครับ" เป็นฟิคที่เอ่ยขึ้นมา

"ฉันไม่ได้คุยกับแก"

"คุณคิมคะ หยาว่าเรากลับกันดีกว่านะคะ ฟิคเดี๋ยวเรากลับก่อนนะ" ฉันไม่อยากให้สถานการณ์มันแย่ไปมากกว่านี้ฉันเลยชวนคุณคิมกลับบ้าน

"อืม พรุ่งนี้เจอกัน มีอะรไให้ช่วยก็โทรมานะ" จากนั้นฟิดก็เดินออกจากตรงนั้นไป มันทำให้ฉันโล่งขึ้นมาเปราะนึง

"กลับรึยังคะ "

"ยังฉันยังทำงานไม่เสร็จ เธอต้องไปอยู่กับฉันก่อน" ฉันได้แต่พยักหน้าตอบตกลงคุณคิมไป ช่วยไม่ได้อะไรที่ทำให้เขาหายโมโหฉันต้องทำตามไปก่อน

คอนโด666

"เข้ามาสิ"

"ค่ะ" ทำไมมันเงียบแบบนี้หล่ะ แล้วบรรดาเพื่อนๆ เขาหายไปไหนกันหมด แต่ภายในห้องมันสวยมาก มองเห็นวิวรอบๆ กรุงเทพ

"แล้วเพื่อนคุณคิมไปไหนหมดคะ" ฉันถามออกไปด้วยความสงสัย

"สงสัยจะออกไปกินข้าวหน่ะ เธอมีงานอะไรก็เอาออกมาทำก่อนก็ได้นะ เพราะวันนี้คงกลับค่ำๆ หน่อย เอ่อ โทรบอกแม่เธอด้วยหล่ะ เดี๋ยวเขาจะเป็นห่วง"

"ค่ะๆ "