"เฮ้อ! ไม่รู้ป่านนี้คุณข้าวแกงโหนรถเมล์ถึงไหนแล้วนะครับคุณแม็ค"
"พูดมากไอ้ไข่ ขับรถไป" ผมปรามมันเป็นรอบที่สามเพราะมันพูดคำนี้มาหลายรอบแล้ว จะให้ทำยังไงล่ะก็เจ้านายของมันอยากไปขึ้นรถเมล์เอง ตอนออกมาถึงปากซอยมันก็พยายามมองหาแล้วแต่หาไม่เจอ แล้วผมผิดตรงไหนวะ
"พรุ่งนี้ให้คุณข้าวมาด้วยได้ไหมครับคุณแม็ค" มันขับรถแต่ก็เหลือบมองผมที่กระจกแบบกล้า ๆ กลัว ๆ ก่อนที่จะพูดออกมา
"แล้ววันนี้กูห้ามเขาเหรอ?" จบคำพูดประโยคนี้ไอ้ไข่นุ้ยก็ไม่กล้าพูดอะไรต่อ ส่วนผมก็นั่งเงียบ ๆ คิดอะไรเรื่อยเปื่อยใช้เวลาสักพักผมก็มาถึงบริษัท ไม่มีใครมารอต้อนรับประธานบริษัทคนใหม่อย่างเอิกเริกหรอกเพราะผมไม่ได้บอกใคร แต่พอเดินเข้ามาในบริษัทเท่านั้นแหละแทบทุกคนก็ยืนนิ่งเป็นหินแล้วก็รีบไหว้ผม
"อ้าวท่านประธานคนใหม่ ยินดีต้อนรับครับ"
"อืม ทุกคนเป็นอะไรกัน รู้จักฉันแล้วเหรอพอเดินเข้ามาก็เงียบกันไปหมด" ผมเดินมาถึงโถงกลางเจอไอ้เชนพอด
