ธุรกิจส่วนตัว
1295 Words
ติ้ง กิ้ง กิ้ง
เสียงของตกเเต่งหรือเรียกว่าโมบายดนตรี ดังขึ้นตามเเรงลมที่พัดผ่านมา พวกมันกระทบกันจนเกิดเสียงที่ละมุนละมัยไปทั่วบริเวณที่สามารถได้ยิน ต้นไม้ใบหญ้าก็พัดปลิวกันไปมา มองดูเเล้วเพลินจิตไม่น้อย
“เห้ออ ยังสวยเหมือนเดิม” จ้าวพูดขึ้นมองร้านคาเฟ่ของตัวเองที่ทำเอาไว้นานเเล้ว เขาไม่ได้มาดูธุระกิจนี้เลยหลังจากที่ไปอยู่กับชายหนุ่ม นี้เป็นรอบหลายปีที่กลับมา ทุกอย่างยังเหมือนเดิมความสอาดความร่มรื่น
“มาเเล้วครับพี่จ้าว นี่น้ำสตอเบอรรี่โซดาที่พี่ชอบ” เสียงของหญิงสาวดังขึ้นพร้อมกับเดินมาเสริฟน้ำให้เขา หญิงสาวยิ้มให้เเละนั่งลงฝั่งตรงข้ามกัน
“พี่จ้าวหายไปนานเลย ปล่อยให้ น้ำดูเเลคนเดียวเลย”
“เเหม่ชั่งกล้าพี่ก็ค่อยดูงานอยู่หลังบ้านเถอะ เเค่ไม่ได้เข้ามาที่ร้านเเค่นั้นเอง ลดเงินเดือนสะดีมั้งว่าเจ้านายเเบบนี้” จ้าวพูดเล่นขำๆ กับน้ำที่จ้างให้มาเป็นผู้จัดการร้านหรือดูเเล นั้นเอง น้ำก็เป็นรุ่นน้องคนนึงที่ไว้ใจได้เเละเขาสนิทกันพอสมควร
“โห้วใจร้ายชะมุดเลย เเล้วเป็นไงบ้างค่ะ ชีวิตเอ่ยความรักเอ่ย”
“ก็เลื่อยๆ ไม่ได้มีอะไร”
“เวลาผ่านไปไว้มากนะพี่จ้าวเเปป จะเจ็ดปีเเล้วนะ รักยาวนานจริงๆ 5555”
“หึหึ ไม่รู้สิอะไรก็เกิดขึ้นได้” จ้าวพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงที่ดูจะสลดลงไป เเต่ก็ยังปั่นยิ้มให้เป็นเรื่องตลก น้ำที่สนิทกับจ้าวดีรู้ว่าตอนนี้คนพี่รู้สึกยังไง
“อื้มมมม ….พี่อยากกินไรป่ะ ขนมไรงี้เดียวน้ำไปเอามาให้”
“พอๆ ช่องนี้ขอไดเอทนิสนุง”
“จร้าาเเม่คนสวย”
“เอ้าถ้าไม่สวยไม่มีผัวหรอก5555”
“5555” หลังจากนั้นน้ำก็ขอตัวเข้าร้านเพื่อไปจัดเเจงดูเเลลูกค้าต่อ จ้าวนั่งถอดสายตาไปอย่างไม่มีจุดหมาย หวนนึกถึงครั้งเเรกที่เขาพาคนรักมาที่นี่เลย เขามานั่งจีบกันจนพนักงานในร้านเบะปากกันหมด
‘จ้าวทำคาเฟ่ด้วยหรอ น่ารักจังพี่ชอบนะล่มลื่นด้วย’
‘ช่ายยยจ้าวก็ชอบ นี่มันเป็นความฝันในวัยเด็กเลย จ้าวจึงตั้งใจทำมากๆ’
‘น่ารักจริงๆ เลยเรา พี่ต้องมาบ่อยๆ เเล้วถ้างั้น’
‘ได้เลย ถ้าพี่มาเดียวจ้าวทำของอร่อยๆ ให้กินเยอะๆ เลย’
‘ค้าบบ’
คิดเเล้วก็ยังเขิล เห้ออออยากกลับไปอยู่ในโมเม้นนั้นอีกรอบจัง
เมื่อรู้สึกไม่มีอะไรจะทำเเล้ว อยู่ว่างๆ จ้าวเลยหยิบโทรศัพท์ขึ้นมาเพื่อจะโทรไปหาเพื่อนรัก ให้มานั่งเม้ามอยกันที่ร้าน
“ฮัลโหลโนอาร์”
“ว่าไงจ้าวตอนนี้เรายุ่งอะไม่ว่างเลยมีไรป่าว”
“อ้อๆ ไม่มีเเล้วๆ ทำงานต่อเถอะ เเค่นี้นะ” จ้าวพูดบอกออกไปเเล้วตลกขำนิดหน่อย ยังเป็นคนโกหกได้ไม่เนียนเหมือนเดิม ทำงานอะไรเสียงเพลงดังอย่างกับปาร์ตี้
ช่วงนี้โนอาร์ก็ไม่ว่างเลย ปกติชวนไปไหนมาไหนก็มาด้วยตลอด เเถมยังบอกว่าชอบมาเเกล้งเเฟนเขาอีก เเต่เขาก็ไม่ได้คิดอะไร มันเป็นนิสัยของเจ้าตัวที่ขี้เเกล้งอยู่เเล้วเเม้เเต่เขายังโดน
เห้อออคิดถึงจังไม่ได้โดนเเกล้งหลายวันเเหละอยากกลับไปเป็นวัยรุ่นโอ้ะๆ ชะมัด ได้เที่ยวได้เม้าสนุกๆ
“เอ้ะ! ใช่พี่คนนั้นป่าวเนี่ย!”
“หื้อออ” จ้าวที่โดนสกิดหลังก็เลิกคิ้วขึ้นอน่างสงสัย เขาจึงหันหน้าไปกลับผู้ที่มาทัก
“อ้าวน้องงง…….ไข่เจียว”
“พี่จำผมได้ด้วย ไม่คิดว่าจะมาเจอพี่ที่นี่นะเนี่ยพี่มาทำไร”
“ก็มานั่งเล่น” เด็กหนุ่มถือวิสาสะเข้ามานั่งเก้าอี้ใั่งตรงข้ามของจ้าวทันที จ้าวพิจารณาเด็กหนุ่มเล็กน้อย ตอนนั้นที่เห็นมันมืดเลยมองไม่ชัดเท่าไหร่ว่าเจ้าตัวลักษณ์เป็นอย่างไร
เเต่พอมาเจอตัวตอนเช้าเเบบนี้จ้าวเเอบตกใจเล็กน้อยกลับความเเพรวพราวเเละโซฮอตของเด็กหนุ่ม หน้าตาที่หล่อเหมือนดังลูกครึ่ง มีความคมเเละดูตี๋เเบบเกาหลีเกาใจ สีผิวเเทนยิ่งทำให้เด็กหนุ่มนั้นเซ็กซี่ขึ้นไปอีกเรื่องความสูงความหุ่นนี่ไม่ต้องพูดถึง มันเพอร์เฟคจนไล้ที่ติ
“พี่มองผมอะไรขนาดนั้น หลงเสน่ห์ผมหรอหึหึ” เด็กหนุ่มพูดเเซวขึ้นเมื่อเห็นคนน่ารักจ้องเขาไม่หยุด
“บ้ามั้ง เเค่มองเฉยๆ นายหล่อดี เป็นลูกครึ่งหรอ”
“ใช่ครับเเม่เกาหลีพ่อเป็นคนไทย”
“ถึงว่าหน้าตาดี”
“ฮั่นเเน่หลงเสน่ห์ผมจริงๆ ด้วย”
“โอ้ยพูดมาก เเล้วมาทำไรเนี่ยไม่ไปลงไปเรียน”
“อ้อวันนี้อาจารย์ยกคลาสครับ คาเฟ่นี้ผมมาเเทบทุกวันอะ มากินนมสดปั่นอร่อยดี”
“จะบอกว่าเจ้าของร้านเป็นคนคิดสูตร เก่งเนอะ”
“จริงผมว่าเก่ง มากอะทำออกมาได้ละมุนมากเหมาะกับเด็กไวกำลังโตเเบบผมเลย” เด็กหนุ่มยิ้มหล่อมาให้จนจ้าวเเอบชงัก เเอบรู้สึกหวั่นไหวกับรอยยิ้มเมื่อกี้เเวบนึง จนต้องหันหน้าหนีมองไปทางนู้นทีนั้นที
“เหอะเด็กน้อยจริงๆ”
“พี่ก็น่ารักจริงๆ”
“อ้ะเด็กนี่!”
“55555 นี่มันพรมลิขิตหรือเรื่องอังเอิญนะได้มาเจอพี่เนี่ย อ้อเเล้วเรื่องเสื้อผ้าเดียวผมซักมาคืนนะ”
“เอาไปเถอะพี่ไม่ได้ใส่อยู่เเละ”
“ได้ครับ ถือว่านั้นเป็นของมั่นเเล้วกัน”
“บ้าบอ เเล้วกลับบ้านไปโดนเเม่ตีไหมละดื้อขนาดนี้”
“ไม่หรอกครับผมโตเเน้ว พี่ละโตยัง” ชายหนุ่มยักคิ้วหลิ่วตามาให้อย่างทะเล้น จ้าวเเอบหมั่นไส้นิดๆ อยากจะโบกไอ้คนทะเล้นนี่สักทีสองที
“พี่จะไปไหนต่อไหม”
“ไม่นะทำไมหรอ”
“ไปเดินเล่นกันป่ะ”
“หื้อออ” จ้าวทำหน้างง จู่ๆ ก็ถูกชวนไปเดินเล่นเฉย เเล้วนี่พึ่งรู้จักกันเเต่ชวนคนอื่นไปเที่ยวเล่นเเล้ว เจ้าชู้นะเนี่ยคงทำกับสาวบ่อย
“ทำกับสาวบ่อยอะดิ เห็นคนน่ารักหน่อยไม่ได้เลย”
“พี่น่ารักคนเดียวในสายตาผม”
“หยอดไม่พักเลยไอ้เด็กนี่ขนาดพึ่งรู้จีกกันนะเนี่ย” จ้าวยิ้มขำ เขารู้ว่าเจ้าตัวเเค่เเซวเล่นไปงั้นไม่ได้จิงจังเขาจึงไม่ได้อะไรมาก ปล่อยให้เด็กมันพูดๆ ไป สนุกดียิ่งหน้าตาหล่อทะเล้นนั้นกวนตีนอีก ไม่เเปลกใจที่จะมีอริ5555 รอดมาได้ขนาดนี้ถือว่าเก่ง
“ป่ะ ป่ะเดินไปทางนี้เเปปเดียวก็ถึงที่เดินเล่นสบายๆละเดียวผมนำเองทริปนี้”
ชายหนุ่มกอดอกพูดอย่างออกหน้าออกตา จ้าวเพียงสายหัวเล็กน้อยเเละยอมๆ ไปกับเด็กหนุ่ม ให้ตายเถอะไม่ได้คุยกับเด็กเเบบนี้มานานมาก เเอบหมั้นเขี้ยวเหมือนกันนะ กวนตีนดีจริงๆ หรืออาจจะเป็นเเค่กับไอ้เด็กนี้ก็ไม่เเน่ใจ เพราะก็มีเจ้าตัวคนเดียวที่จะมาเป็นเพื่อนเขา อย่างงี้ก็ดีเขาจะได้ไม่ต้องดูเเก่ ทำตัวเด็กๆ บ้างจะได้สนุก
- Writer
