Stronger than Yesterday

Chapter 8

Natapos na yung presentation at meeting ng team nina Chloe at Randy kay Sir Calix. Naka-relax na yung buong team nang umalis si Calix nang hindi nagagalit. “My secretary will give you the details of your presentation,” mabilis niyang sabi bago lumiko at lumabas.

Pumasok naman si Jessica, secretary ni Calix, para sabihin na natuwa si Calix sa kanilang presentation at dagdag pa, “Good job!” Halos mapasigaw si Chloe sa tuwa kaya bigla niya niyakap si Randy.

Biglang natahimik si Randy nang maramdaman ang malambot at mabangong katawan ni Chloe na dumikit sa kanya. Napatingin siya kay Chloe, medyo flustered pero hindi sinasabi. “Let’s celebrate!” sabi ni Chloe sabay ngiti, halatang may kulitan sa mata. “Sama ka, Ma’am Jessica?” tanong niya, pero ramdam ni Randy yung cute na challenge sa tono niya.

Nakangiti, tumango si Jessica, halatang mahilig din sa gimik, pero pinaalalahanan silang huwag maingay, baka marinig sila ni Sir Calix at magbago ang mood niya. Chloe at Randy nagkatinginan, may konting ngiti at alam nilang may small victory moment silang dalawa sa loob ng office, kahit bawal ang ingay.

Nagtxt si Randy na gagabi siya uuwi dahil nag-celebrate sila ng team niya. Kaya hindi na hinintay ni Belle ang asawa at natulog na siya sa kama, katabi si Lira. Mabilis rin siyang nakatulog, marahil sa pagod.

Pagdating ni Randy ng ala-una, sinilip niya ang mag-ina na mahimbing na natutulog at naupo na lang sa sofa. Habang nakaupo, naalala niya yung nangyari kanina kay Chloe. Kinilig siya sa alaala ng halikan nila ng sales manager, at sa mabangong hininga nito. Biglang nag-init ang katawan niya.

Kanina sa resto bar, nag-aya si Chloe, lasing na lasing. Panay ang yakap nito sa kanya, at bumulong pa, “Sayang, may asawa ka na.” Tinanong pa siya ni Chloe kung type niya siya. Siyempre, oo ang sagot ni Randy. Nagulat siya nang halikan siya ni Chloe, at hindi niya napigilan, nilagay niya ang kamay niya sa pagitan ng hita ni Chloe, medyo nakalilis sa palda nito. Inamoy niya ang kanan kamay niya, amoy pinipig, at napangiti siya.

Hindi natuloy ang kanilang moment dahil may iba pa silang kasamang nasa office at baka makita sila. Ramdam ni Randy ang halo ng kilig, excitement, at konting guilt sa puso niya habang nakaupo sa sofa, nag-iisa sa katahimikan ng gabi.

Nakaupo si Randy sa sofa, nag-iisa sa katahimikan ng gabi, ramdam ang halo ng kilig, excitement, at guilt. Alam niya, kahit gaano pa siya na-attract kay Chloe, ang puso niya ay kay Belle, at hindi niya puwede ipagsawalang-bahala iyon.

Tinabihan ni Randy si Belle sa kama at dahan-dahan siyang niyakap. Gusto niyang may mangyari sa kanila, maramdaman ang closeness na matagal niyang hinahangad. Pero naramdaman niya ang pag-aalinlangan ni Belle.

“Randy… amoy alak ka pa, at mukhang pagod ka,” malumanay na sabi ni Belle. Alam niyang sabik siya sa kanya, ramdam niya sa init ng katawan at t***k ng dibdib ni Belle, pero tumanggi siya dahil sa sitwasyon.

Nainis si Randy. Naiinis siya kay Belle dahil hindi niya mailabas ang init ng katawan, lalo na pagkatapos ng naudlot nilang moment ni Chloe. Ramdam niya ang frustration sa loob, at gusto niyang lumapit, pero pinipigilan ang sarili.

Sa huli, hindi na niya matiis ang inis. Sa sala na lang siya natulog, nakaupo sa sofa, ramdam ang halo ng pagnanasa, frustration, at pagod sa buong katawan. Si Belle naman, nanatili sa kama, ramdam ang sabik ngunit maingat pa ring puso, sinusubukang kontrolin ang sarili.

Kinabukasan, nagising si Belle at napansin niyang wala na si Randy sa kwarto. Wala na rin ang mga gamit niya sa kama, na iniwan lang ang piangbihisan.

Biglang bumangon ang guilt sa dibdib ni Belle. Naiisip niya, hindi niya napabigyan ang asawa niya kagabi. Malungkot na hinalungkat na lang niya at niligpit ang mga gamit ni Randy, ramdam ang bigat sa puso habang ginagawa iyon.

Habang nag-aayos, naiisip niya rin ang moment nila kagabi, ang sabik na damdamin niya, pero kailangan niyang maging maingat. Ang kwarto, tahimik, at ramdam ni Belle ang halo ng lungkot at konting pagsisisi sa ginawa at nang hindi nagawa.

Pagkatapos makapaglinis at maihatid si Lira, bumalik si Belle sa bahay para magluto. Ngayong araw, naligo siya bago pumunta sa opisina para magbenta ng ulam. Bitbit ang mga tinda, nagulat si Belle nang may nakahinto na magarang sasakyan sa tapat ng bahay nila. Napakunit ng kanyang noo nang makita kung sino ang nakatayo doon,si Calix uli, nakangiti.

“Hello. What is your dish today?” bati ni Calix.

Bahagyang ngumiti si Belle. “Adobong manok po at sitaw kalabasa.”

“Give me those two,” utos ni Calix. Tumanglang si Belle at inabot kay Ronald ang pagkain.

Nag-alok si Calix na ihatid siya, pero matigas na tumanggi si Belle. “Okay lang po, sir. Ayoko po talaga makaabala, pasensya na po. At ayoko pong ma-ichicmis dito. May asawa na po ako,” wika niya, at tumalikod na.

Habang naglalakad siya, naiisip ni Belle, Hindi ko puwede pabayaan ang sarili ko na maipit sa ganitong sitwasyon. Kailangan kong panindigan ang sarili ko at ang pamilya ko. Ramdam niya ang halo ng pride at determination sa puso niya, at kahit may ngiti pa sa mukha ni Calix, alam niyang tama ang ginawa niya.

Natahimik si Calix, pero hindi niya maitaboy ang maliit na kilig at pagkakainteres na naramdaman niya sa determinadong babae. Hindi niya inasahan ang ganitong scenario, pero may punto si Belle, at kahit napilitan siyang umalis, ramdam niyang gusto pa rin niyang makilala at makausap siya ng mas malalim.

Pero hindi rin maiwasang malungkot si Calix. Totoo lang, dagdag na oras niya pa ang ginugol para puntahan ang isa sa opisina nila, para lang makita si Belle. Ano bang nangyayari sa akin? naiisip niya, naiinis sa sarili.

Pagdating niya sa main office, bigla na lang nawala ang gana niya. Ramdam niya ang lungkot, pero ewan niya kung bakit ganun ang nararamdaman niya. Naiisip niya ang kaibahan ni Belle sa ibang babae na kilala niya, ang determinasyon, ang pride, at ang paraan ng pagtindig sa sarili. Bakit ganito ang epekto ng simpleng presensya niya sa akin? tanong niya sa sarili.

Habang nakaupo sa kanyang mesa, ramdam niya ang halo ng frustration, curiosity, at pagkakainteres. Alam niyang may point si Belle, at kahit na may gusto siyang gawin para mapalapit sa kanya, alam niyang kailangan niyang maging maingat. Parang gusto ko siyang makilala ng mas malalim, pero hindi ko rin alam kung tama ang damdaming ito, iniisip niya, habang tahimik na nakatingin sa pinto ng office, iniisip si Belle.