เกิดใหม่: กลายเป็นนางสนมของท่านอ๋องผู้ถูกเนรเทศ

บทที่ 5 นิ้วทอง

บทที่ 5

จวนอ๋องเเต่งนางสนมหลายคน ทว่าทุกคนยกเว้นเซียวเสี่ยวซี ถูกขับไล่ออกจากจวนอ๋องเเล้ว ทำให้กลุ่มของจวยเย่อ๋องค่อนข้างคนน้อย

"เขาเป็นยังไงบ้าง" เสี่ยวซีเอ่ยถามขึ้น ขณะเด็กน้อยทั้งสองวิ่งไปนั่งหย่องๆ มองดูบิดาบังเกิดเกล้าของตนเอง

"อาการของเจ้าชายทรุดลง ยาไม่มีอีกเเล้ว ส่วนอาหารไม่เพียงพอ คนพวกนั้นตั้งใจทรมานเขาให้ตาย พระสนม ได้โปรดช่วยเจ้าชายด้วยเถอะ" เเม่นมหลี่คุกเข่าลง เธอรู้ว่าสกุลเซียวมียาอยู่ ดังนั้นจึงต้องวิงวอนต่อเสี่ยวซี

เสี่ยวซีถอนหายใจ ทว่ามิได้เอ่ยอันใดออกมา ด้านสกุลเซียวมีคนบาดเจ็บหลายคน เเถมอาการไม่ต่างจากเย่อ๋องมากนัก คาดว่ายาที่พวกเขาคงใกล้จะหมด หรือหมดไปเเล้วกระมัง

เสี่ยวซีนั่งหย่องๆ มองเย่อ๋อง ชายคนนี้เเม้จะผอมเพราะขาดสารอาหาร ทว่ามันกลับปกปิดความหล่อเหลาของเขาไม่ได้ หันมองเด็กน้อยทั้งสอง เสี่ยวซีคิดว่าไม่ช้าลูกๆคงจะโตขึ้นมาสวยหล่อทั้งสองคนเเน่ๆ

"เขามีไข้" เสี่ยวซีเอามือเเตะที่เเขนของเย่อ๋องเอ่ยออกมา จากนั้นมองไปยังเเผลของเย่อ๋อง มันกำลังติดเชื้อ เเละเน่า หากไม่ได้รับการรักษาโดรเร็วคงจะไม่รอดเเน่นอน

เสี่ยวซีขมวดคิ้วก่อนจะส่ายหน้า ตามความทรงจำเดิม อาการหนักขนาดนี้น่าจะไม่รอดกระมัง วิทยาการรักษาในสมัยโบราณไม่น่าจะเพียงพอรักษาอาการติดเชื้อที่เเผลได้

เย่อ๋องทำได้เพียงนอนรอความตายเท่านั้น

เดิมทีคนคนนี้ร่างกายอ่อนเเอ ยังถูกทรมานเเละได้รับบาดเจ็บอีก เเละไม่ได้รับการรักษา เขามีชีวิตรอดมานานขนาดนี้นับว่าดวงเเข็งมากเเล้ว หากไม่ทำให้ไข้ลดลง คาดว่าเขาคงตายไปภายในวันนี้

ทันใดนั้นเสียงในหูก็ดังขึ้นอีกครั้ง คราวนี้มันดังชัดเจนมากจนเสี่ยวซีสะดุ้ง เธอหันมองซ้ายขวา พบว่าข้างตัวนั้นว่างเปล่า หวนนึกถึงนิยายที่เคยอ่านพลันใจเต้นระรัว

นี่คือนิ้งทองของเธอหรือเปล่า

"อาซีเป็นอะไรไป" เซียวฮั่นเห็นน้องสาวหันซ้ายหันขวาเเละนิ่งไปก็ร้องทักขึ้นอย่างเป็นห่วง

"ข้ไม่เป็นไร ขอหาที่นั่งพักก่อน" เสี่ยวซีผละจากกลุ่มของเย่อ๋องเล็กน้อย ก่อนจะหาพื้นหญ้าเเห้งนั่งลง เด็กน้อยทั้งสองเข้ามากอดเอวซ้ายขวาของมารดาไว้ เสี่ยวซีหลับตา เอ่ยในใจ

'เข้าไป'

ชั่วพริบตา สติราวกับถูกดูดไปยังอีกพื้นที่หนึ่ง

เสียงหึงๆ ยังควงดัง ทว่าไม่ได้ดังเฉกเช่นก่อนหน้านี้ มันค่อนข้างเบา

เสี่ยวซีมองไปยังห้องที่คุ้นเคย ความทรงจำสุดท้ายหวนคืนมาด้วย

"นี่คือบนเครื่องบินเหรอ?" เธอจำได้ว่า ก่อนหน้าจะไปเกิดใหม่ เธอได้ซื้อทัวร์รอบโลกบนเครื่องบิน ราคา 10 ล้านบาท ด้วยเงินเก็บทั้งหมด ดังนั้นสถานที่อยู่าตอนนี้คือ บนครื่องบิน

เสี่ยวซีเดินไปยังที่นั่งของตนเอง มีเสื้อโค้ตเเละมือถือเครื่องหนึ่งวางไว้ เธอคว้ามันมาเช็ก เสี่ยวซีเปิดมือถือ พบว่ายังอยู่ในโหมดเครื่องบิน เธอพยายามปิดโมหดเครื่องบิน ทว่าไม่สามารถเปลี่ยนได้

เสี่ยวซีจึงส่ายหัวเเละมองออกไปด้านนอกหน้าต่าง มีเพียงความมืดมิดที่ให้บรรยากาศน่ากลัวอยู่ด้านนอก มืดขนาดที่ว่าเปิดไฟฉายในมือถือส่องไป เเสงไฟฉายราวกับถูกกลืนนกินไปเลย ส่องไม่เห็นว่าอะไรอยุ่ด้านนอก ราวกับอยู่ในหลุมดำยังไงยังงั้นเลย

[ลงทะเบียนผู้โดยสาร : เสี่ยวซี สำเร็จ]

เสียงผูหญิงดังขึ้น ถ้าเสี่ยวซีจำไม่ผิด น่าจะเป็นเสียงของเเอร์โฮสเตสคนหนึ่ง ทว่ามองไปรอบๆ ไม่มีเเอร์โฮสเตสสาวคนนั้น หรือสิ่งมีชีวิตอื่นๆเลย