The Elusive Engineer

Chapter 9

Sharon

Masakit ang ulo ko ngayon dahil di ako nakatulog ng maayos kagabi.iwan ko ba bakit di mawala sa isip ko si Jacob.Baka na usog ako kaya di ako nakatulog ng maayo kagabi? Haaaays ano ba yan Sasa!.kailan ka pa naniwala sa usog?kausap ko sa sarili ko.haaay makaligo na nga.

Nag bibihis na ako ng mag ring ang aking cellphone.

malou calling.. hello ate”

“Huhuhu Sharon yong tindahan huhuhu” iyak ni ate .kaya nag taka ako

“Ate anong nangyari bakit ka umiiyak?” Tanong ko at may mga naririnig ako sa background na serina ng bombero kaya kinabahan ako agad.

“Sharon may sunog at nadamay ang tindahan natin,sobrang laki ng apoy at may biglang sumabog” sabi nya kaya napa upo ako sa upuan.

“ haa? Jusko ! anong gagawin natin?” Naiyak na ako sa nangyari.mag sasara na daw dapat sila para uuwi na pero may biglang sumabog at yon lumaki ang apoy.

“Sharon punta ka dito.andito na si kapitan hinahanap ka” sabi ni ate .

“Sige ate.”haaay anong gagawin ko ngayon?umiyak ako sa sobrang lungko.tinapos ko ang pag bibihis saka dali daling lumabas ng silid.

“Ohh anak bakit ka umiiyak?”tanong ni nanay pag labas nya galing sa kusina.

“Nay may sunod sa bayan at kasama ang tindahan ng amo ko ang nasunog” sabi ko na umiiyak.

“Ay jusko !! Paano na yan?” Nag alala na sabi ni nanay sakin.

“Pupunta po ako ng bayan nay.”sabi ko.

“Naku paano yan at pa dilim na.ayaw ko naman umalis ka na gabi na” sabi ni nanay kaya hindi ko talaga alam ang gagawin. “At malamang wala na rin masakyan na jeep o tricycle ngayon” dagdag pa sabi ni nanay.

“Bahala na nanay,tawagan ko si Ronald baka pwede nya akong samahan” sabi ko nalang ng may biglang nag salita sa likuran ko.

“What’s going on here? Why are you crying?” Bigla nalang sumolpot si Jacob sa may pintuan ng bahay namin. Tsk ang gurang na to feeling close.

“Naku anak mabuti andito ka.hingi sana akong pabor sayo.” Sabi ni nanay na pinigilan ko agad.

“Si Ronald nalang nanay ang tawagan ko”sabi ko dahil ayaw kong maka abala kay Jacob at baka mamaya idagdag nya doon sa babayaran kung salamin.

“What is it nanay? Tell me!” Sabi nya na palipat-lipat ang tingin samin ni nanay.

“Nasunog ang tindahan ng amo ko sa bayan at kailangan ko pumunta doon ngayon” sabi ko.

“Yon sana ang hingiin kong pabor sayo anak na samahan si Sharon sa bayan dahil pagabi na” singit ni nanay.

“Hwag na po Nay,Kaya ko na at nakakahiya sa kanya” sabi ko.

“Don’t say that. I am willing to help.so,let’s go?” Sabi nya sabay hila sa kamay ko.

“Teka lang, sigurado ka? Ayaw kong maabala pa kita” sabi ko sa kanya at tiningnan nya lang ako.

“Let’s go no more questions” sagot nya kaya kinuha ko ang sling bag ko at nag paalam kay nanay.

Pag dating namin maraming tao at truck ng bombero. May police din sa area na nag iimbistiga.nakita ko rin si kapitan kasama ang mga kagawad at tanod.halos walang natira sa tindihan namin dahil gawa ito sa plywood at kahoy.malaki ang napinsala ng sunog mabuti nalang walang nasaktan o namatay.lumapit naman si Jacob sa isang police na nag iimbistiga at nag usap sila .lumapit na ako kina ate malou at ate Gena na tulalang naka upo sa gater.

“Ate malou! Ate Gena! Kumusta po kayo?” Tanong ko sa kanila.niyakap ko sila ng mahigpit dahil umiyak na si ate malou.sa aming tatlo si ate malou ang pinaka matagal na dito sa tindahan.

“Ok kami physically pero emotionally hindi” sagot ni ate Gena.

“Ate ikaw nalang tatawag kay ate Meling.di ko alam kung paano ko sasabihin”sabi ko sa kanya.

“Si malou nalang dahil sya naman naka witness kung anong nangyari”sagot ni ate Gena.maya maya lumapit si Jacob samin.

“Here drink this.” Nagulat ako ng inabutan nya ako ng tubig.

“Salamat” pasalamat kong sabi.siniko naman ako ni ate Gena sabsy tanong.

“Sino yan?”nguso nya kay Jacob.pero bago pa ako makasagot may lumapit na police samin.

“Excuse me ma’am, kayo po ba ang may ari ng tindahan?” Tanong sakin ng police.

“Hindi po pero dito po ako nag t-trabaho at nasa abroad po ang may ari at sa amin nya po ipinag katiwala ang tindahan”sagot ko.sinulat nya ang mga sinabi ko.

“Sir, ano daw caused ng sunog?” Singit ni Jacob.

“Yong katabi po na tindahan may tinda palang pa putok at yon po ang nag cause ng sunog.” Sagot ni kuyang police.

“Any casualties?” Tanong ni Jacob,

“Sa awa ng Dios wala naman pero malaki po ang napinsala ng apoy.”sagot ng police. Hanggang sa umalis na ito at doon sa iba lumapit para mag imbistiga.

“Sino yan kasama mo? Boyfriend mo?” Biglang tanong ni ate malou at tamang tama pa dahil umiinom ako ng tubig kaya nasamid ako.

“Ate naman gusto mo ba akong patayin?” Sabi ko sa kanya na umuubo pa rin.

“Hi I’m Jacob,” pakilala ni Jacob.

“Hello,ako si Gena” nakipab kamay si ate.

“Hi ako naman si Malou,nice to meet you” sabi ni ate. Saka bumulong sakin. “Sasa ang gwapo naman ng boyfriend mo” bulong nya sabi pero alam ko naririnig ni gurang dahil nahuli ko syang ngumiti.kaya gumanti ako ng bulong at sinigurado ko na marinig nya.

“Hindi ko sya boyfriend at lalong hindi ko sya type dahil meron na akong boyfriend at mas gwapo yon” sabi ko at napa ubo naman si gurang.

“Talaga meron kang boyfriend? Pero wala ka naman pinakilala samin ah” sabi pa ni ate saka ako hinampas sa braso.

“Ate naman masakit ah” sabi ko.

“Totoo nga?pero sino at nasaan?” Malakas na ang bulong nya.

“Ahem,, hwag na kayong mag bulungan dahil dinig na dinig ko kayo.” Sabat ni gurang na nakangisi.

“Ah basta.sya ang hero ko at sya lang ang mamahalin ko. Pero di ko alam kung asaan na sya ngayon.taga manila sya eh” sagot ko na naka nguso pa.

“Ay naku iwan ko sayo baka may asawa na yon”sagot ni ate.

“Sana wala pa . Pero ate tawagan mo muna si ate meling” paalala ko sa kanya. At tinawagan nga namin .sobrang nalungkot si ate kaya na g-guilty ako dahil feeling ko pabaya akong tindira.

.

“Haay ang hirap pa naman mag hanap ng trabaho ngayon. Lalo na ako!” Sabi ni ate malou.

“Haay sinabi mo pa.kulang kasi yong kita ng asawa ko sa pag b-biyahe ng motor” sabi naman ni ate Gena.

“Sayang talaga.pero wala na tayong magawa” malungkot kong sabi.

“Just let me know if kailangan nyo ng tulong ko”sabat ni Jacob.kaya napatingin kami sa kanya.

“Meron kang ma- e offer na trabaho samin?” Tanong ni ate Gena.

“Umm ano bang alam mong trabaho?tanong ni Jacob.

“Mga gawaing bahay at ito nga pag titinda. Hindi kasi ako nakatapos dahil kapos kami at maaga na rin nag asawa”sagot ni ate.

“Ako naman ay ganon din” malungkot naman na sabi ni ate malou.

“E try ko mag tanong sa mga nakilala ko dito para mabigyan kayo ng trabaho pero hindi ako nangangako. Kung ako nga lang masunog pwede ko kayo bigyan ng trabaho kaya lang di pa tapos ang bahay ko at sa manila talaga ako nakatira” mahabang sabi ni Jacob.

“Wow talaga may bahay ka dito? Mag papakasal na kayo ni Sasa?” Biglang tanong ni ate Gena kaya hiyang hiya ako .

“Sasa? hmmmm kung papayag sya magpakasal sakin” sabi nya na kumindat pa kaya nainis ako.

“Kasal agad? Eh nanliligaw ka ba dito sa dalaga namin?” Singit ni ate malou.

“Ate ano ba? Tumigil na kayo nakakahiya” sabi ko na parang gusto ko na lumubog sa kinatatayoan ko.

“Saan galing yong Sasa na pangalan mo?” Tanong nya sakin.

“Palayaw ko yon nong bata pa ako.”sagot ko

“Ah okay. Hmmmm ?” Tipid nyang sagot.

“Sharon-Sasa for short.pero seryuso ako,kung gusto mo itong si Sasa ligawan mo muna bago ka mag alok ng kasal” sabat ni ate malou.

“No problem!” Sagot ni Jacob kaya napasimangot ako at sya naman panay kindat sakin kaya mas lalo akong na inis.

“Oh sya sige na at uuwi na ako,ikaw ba Gena?” Sabi ni ate malou.

“Aba’y uuwi na rin at gabi na.naku yong anak ko baka hinahanap na ako non” sagot ni ate Gena.

“Oh paano na yan Sasa at mauna na kami sa inyo.Jacob ingatan mo yan ha?”bilin ni ate malou kay Jacob.

“Sige po,ingat kayo” sabi ko.

“Baka ako pa ang mag ingat dito sa Sasa nyo dahil matapang pa to sakin” pabirong sagot ni Jacob.malapit lang naman ang bahay nila ate malou at ate Gena dito isang sakay lang ng tricycle ten minutes lang bahay na nila.di kagaya ng sakin na nasa 35-40 minutes ang biyahe ng bus o jeep.

“