เลี้ยงไว้ใช้งาน…1/2
1110 Words
เวลาผ่านไปจนเลยหกโมงเย็นไปแล้วครึ่งชั่วโมงคนรอเริ่มหงุดหงิดส่วนคนที่บอกจะกลับตามเวลานั้นกำลังเดินชอปปิงอยู่อย่างรื่นรมย์ ขืนขับรถกลับตอนนี้มีหวังติดแหง็กอยู่บนถนนเซ็งตายเลย สู้เดินหาของกินแล้วชอปปิงของสักชิ้นสองชิ้นค่อยกลับหลังชั่วโมงเร่งด่วนนี่จะดีกว่า
คิดแล้วก็ไปทำเลย
เวลาสองทุ่มเศษ...ลิฟต์โดยสารส่วนตัวก็ส่งผู้ที่อยู่อาศัยขึ้นมาถึงเพนต์เฮาส์หรู นิชาลีเดินถือถุงชอปปิงสีดำลายดอก Camellia สามใบเล็กใหญ่ไม่เท่ากันติดมือมาด้วย ก่อนจะวางลงบนเคาน์เตอร์ที่ใกล้มือที่สุด จากนั้นก็เดินมาที่ห้องโถงซึ่งเปรียบเสมือนห้องรับแขกและเป็นพื้นที่เอนกประสงค์ที่ใช้ทำอะไร ๆ ก็ได้
“อุ๊ย!” หญิงสาวชะงักฝีเท้าเมื่อเห็นคนที่โทร. หาเธอเช้า กลางวัน เย็น นั่งหน้าตึงเหมือนกระดานขึงผ้ากำลังจับจ้องสายตาเข้ม ๆ มาที่ใบหน้าของเธอ ท่าทางแบบนี้ไม่บอกก็รู้ว่าเขากำลังโมโหในขั้นไหน แต่ยังไม่ถึงขั้นสุดหรอกมั้ง
“ไหนบอกหกโมงถึง”
เสียงเข้มเหมือนกับสีหน้าตอนนี้เอ่ยถามขึ้น
“ก็กว่าจะทำเสร็จ นิมดูเวลาแล้วออกไปตอนนั้นรถติดแน่ ก็เลยหาของกินแล้วชอปปิงต่อเพื่อไม่เป็นการเสียเวลาอยู่บนรถไงคะ”
เธออธิบายฉะฉาน แต่คนฟังแทบอยากจะลุกไปกระชากร่างนุ่มแน่นนั้นมานอนคว่ำบนตักแล้วฟาดก้นเด้งให้ขึ้นเป็นรอยนิ้วทั้งห้าของเขาให้มันเจ็บแล้วได้สำนึกว่าทำผิด อุตส่าห์รอกินข้าวด้วยกัน
“แล้วนี่คุณจิ๋นทานอะไรรึยังคะ”
“ใครรอเธอก็บ้าแล้ว” เพิ่งกินเสร็จก่อนเธอจะกลับมานี่เอง รอจนรอไม่ไหวต้องหาอะไรรองท้องก่อน
“นั่นสิ รอก็บ้าแล้ว เนอะ ขนาดนิมหิวยังไม่รอคุณเลย”
คนพูดลอยหน้าลอยตา มันช่างน่าจับมาฟาดก้นจริง ๆ เลย
“งั้นนิมเอาของไปเก็บในห้องก่อนนะคะ”
“เสร็จแล้วมานวดให้ฉันด้วย วันนี้เมื่อยไปทั้งตัว”
“จ้าคุณชายจิ๋น”
นิชาลีทำหน้าล้อก่อนนำถุงชอปปิงไปเก็บไว้ในห้องนอน ขณะเดินผ่านก็ฮัมเพลงเบา ๆ ให้เข้ากับสถานการณ์
“เป็นทุกอย่างให้เธอแล้ว แม้ว่าเธอไม่เคยเป็นอะไรกับฉันเลย ฉันก็แค่คนหนึ่งที่เธอต้องการในบางครั้ง...”
“เหอะ” ชายหนุ่มกลอกตา
“เดี๋ยวนิมรีบออกมานะคะ”
หญิงสาวนำของที่ซื้อมาเก็บไว้ในตู้เก็บของของเธอที่อยู่คนละด้านกับของเขาแล้วก็เดินออกมาทำตามคำบัญชา “มาแล้วค่ะ”
หญิงสาวนั่งอยู่บนเก้าอี้สตูลตัวใหญ่ที่ชายหนุ่มยกขาพาดไว้แล้วทำการบีบนวดที่นิ้วเท้าค่อยไล่ขึ้นส่วนบนหรือตามแต่เขาต้องการให้นวดส่วนไหน นิชาลีมีความรู้ในการนวดผ่อนคลายมาบ้างจึงสามารถนวดให้เขาได้ และเขาก็ชอบทั้งน้ำหนักมือและ...
น้ำหนักเท้า... เวลาขึ้นเหยียบให้
มีหมอนวดดี ๆ อยู่กับตัวแบบนี้จะเสียเวลาออกไปนวดที่อื่นทำไม นวดเสร็จก็ทำการนาบต่อเท่าที่ต้องการแบบนี้สบายจะตาย ก็เพราะมีครบจบในตัวหญิงสาวคนนี้ จักรพรรดิจึงไม่ออกไปเที่ยวหาความสำราญใส่ตัวเพื่อผ่อนคลายที่ไหนตั้งแต่รู้จักกับเธอ
“สบายมั้ยคะ อยากให้นิมนวดตรงไหนต่อ”
“อืม สบาย”
ดวงตาคมที่หลับลงเปิดมองขึ้นก่อนไล่สายตาลงมองปลายเท้าที่นิ้วมือเรียวกำลังออกแรงกดนวดอยู่บนฝ่าเท้าของเขา มันเริ่มชักจะมีอารมณ์อย่างว่าขึ้นมาแล้ว
“ให้นวดตรงไหนอีกคะ”
“ตรงเอว แต่ไม่ให้ใช้มือ”
“ฮึ่ม คุณจิ๋น”
“ก็ทำให้มีอารมณ์เอง”
“นิมไม่ได้ทำอะไร แค่นวด”
“เธอตั้งใจนวดกระตุ้นอารมณ์ของฉัน”
“คุณก็มีอารมณ์ตลอดแหละ...ไปคุยงานมาเป็นไงบ้างคะ สำเร็จมั้ย”
“ยัง”
“ฝ่ายนั้นไม่รับข้อเสนอของเราเหรอคะ” นิชาลีเลิกคิ้ว เพราะน้อยครั้งมากจนนับด้วยนิ้วมือข้างเดียวได้ที่จักรพรรดิจะเจรจาธุรกิจไม่สำเร็จ
“เปล่า แค่ยังต้องคุยเพิ่มเติม” ไม่ใช่คุยเพิ่มเติมแค่เรื่องธุรกิจแต่เรื่องอื่นด้วย
“อ้อค่ะ ระดับคุณจิ๋น เรื่องไม่สำเร็จนี่เปอร์เซ็นต์คือศูนย์จุดศูนย์ ศูนย์ ศูนย์ ศูนย์ ...” ทำท่าจะต่อศูนย์อีกหลายตัวจนจักรพรรดิยกมือขึ้นเบรก หญิงสาวจึงยิ้มทะเล้นให้
“งั้นนิมไม่นวดแล้ว ไปอาบน้ำดีกว่าเหนียวตัว”
“นิม!”
“ว้าย!” เขากดเสียงต่ำ ทันทีที่เธอลุกขึ้นร่างบางก็ถูกมือหนาฉกให้กลับมานั่งลงบนตักของเขา วงแขนแกร่งรัดร่างเธอแน่นจนหญิงสาวขยับตัวไม่ได้
นิชาลีส่งเสียงอู้อี้ เธอบอกขณะที่เขากำลังใช้มือล้วงเข้ามาใต้ชายเสื้อ ขยำเต้าเต่งตึงที่หลบซ่อนอยู่ใต้บราลูกไม้ตัวสวย
“นิมยังไม่ได้อาบน้ำ”
“ก็ไหนบอกไปทำสปามาแล้วไง”
“ก็แค่เล็บ อย่างอื่นไม่ได้ทำ”
“อย่างอื่นช่างมัน เดี๋ยวค่อยอาบพร้อมกัน”
ก็ว่าจะไม่ แต่พอเห็นเล็บมือยาวปลายเล็บเรียวมนแล้วมันก็อดใจไม่ได้ นิชาลีไม่ได้ทาสีเล็บเพราะเล็บของเธอมีสีสวยอมชมพูเป็นธรรมชาติดีอยู่แล้ว อีกทั้งตอนเขาสัมผัสก็ไม่อยากให้ได้รับสารเคมีอะไรเข้าไป
ก่อนที่เขาจะทำให้เธอปั่นป่วนจนต้องคล้อยตามไปเหมือนทุกครั้งเสียงจากสมาร์ตโฟนของจักรพรรดิก็ดังขึ้นช่วยชีวิต
“อุ๊ย ตัวช่วยมาแล้ว คุณจิ๋นรีบรับโทรศัพท์ก่อนค่ะ”
ไม่พูดเปล่าแต่เธอยังยื่นมือไปหยิบสมาร์ตโฟนที่กำลังส่งเสียงมาให้เขาโดยที่ไม่เหลือบมองหน้าจอเลยสักนิด ชายหนุ่มถอนหายใจกับคนที่ยิ้มแป้นใส่เขา
“อย่าคิดว่าจะรอดนิม”
“อย่างน้อยก็รอดสักครึ่งชั่วโมงให้นิมได้อาบน้ำก่อนก็ยังดีค่ะ”
^
^
^
***ตกเหยื่อไว้ก่อน เดี๋ยวมีน้ำตาลอดมาทีหลังแน่นวล
***ฝาก ebook เรื่องล่าด้วยค่า ใกล้หมดโปรฯแล้วน้า
https://w***************m/web/index.php?action=BookDetails&data=YToyOntzOjc6InVzZXJfaWQiO3M6NzoiMTE4NjcxMyI7czo3OiJib29rX2lkIjtzOjY6IjM0NzcyNyI7fQ
- Writer
