เช้าวันต่อมา นิชาลีมานั่งทำงานหน้าห้องเจ้านายก่อนเวลาเข้างานเกือบครึ่งชั่วโมงตามปกติของเธอ นอกจากงานราษฎร์ที่หญิงสาวทำอย่างเต็มที่แล้ว งานหลวงเธอก็ทำอย่างไม่ขาดตกบกพร่องและสุดความสามารถเพราะเธอได้รับเงินเดือนจากงานในตำแหน่งเลขาของบริษัทด้วย วันนี้นิชาลีนั่งประจำอยู่หน้าห้องคนเดียว เพราะกิตติภูมิกับมาวินหรือไม้หมอนติดงานข้างนอกตอนบ่ายถึงจะเข้าออฟฟิศ เมื่อจักรพรรดิมาถึงห้องทำงานในเวลาเกือบเก้าโมงนิชาลีก็ลุกขึ้นส่งยิ้มทักทาย
“ขอกาแฟด้วย” เสียงเข้มเอ่ยมา
“ได้ค่ะนาย”
หญิงสาวรับคำ พอเจ้านายเดินเข้าไปในห้องเธอก็เดินไปชงกาแฟให้เขาที่ห้องแพนทรีและนำเข้ามาเสิร์ฟให้ในห้องวางไว้ที่มุมโต๊ะทำงาน ตอนนั้นร่างสูงสง่าของเขายืนหันหลังให้เธอ
“เจ้านายคะ ขอถ่ายรูปหน่อยสิ จะเอาไปอัปบนไอจี ไม่ได้อัปมาสองวันแล้ว”
เป็นหนุ่มหล่อไม่จำเป็นต้องปักรูปหรือความเคลื่อนไหวบนโซเชียลทุกวันหรือบ่อยนัก จักรพรรดิทำหน้าเหมือนไม่อยากทำตามสักเท่าไหร่ แต่เลขาที่ทำหน้าที่เป็นแอดมินประจำช่องทางโซเชียลของเขาก็ยังตื๊อ
“เอาน่า เห็นหน้าแค่ครึ่ง คุณยืนสบาย ๆ เลย ไม่ต้องเก๊ก แอดจัดให้...นั่นแหละค่ะ”
แชะ ๆ ๆ
“โอเค เรียบร้อยถ่ายสิบคัดเอาหนึ่ง หล่อ เท่ กระชากใจ”
จักรพรรดิหันมาขมวดคิ้วใส่ แต่แอดมินประจำตัวก็ยังทำหน้าระรื่น “แล้วก็ ตอนบ่ายคุณมีนัดไปลองสูทชุดใหม่ไปงานเลี้ยงของห้างอัครานะคะที่ห้องเสื้อ xx คุณไม้หมอนแจ้งมา”
“อืม เธอก็เข้ามาเตือนฉันด้วยแล้วกัน”
“ค่ะ เดี๋ยวนิม เอ่อ ดิฉันจะมาแจ้งอีกครั้ง”
นิชาลียกมือปิดปากตัวเองเพราะเผลอใช้คำแทนตัวที่สื่อถึงความสนิมสนมในเวลาทำงาน
“ขอโทษค่ะ ดิฉันลืมตัว...ขอตัวก่อนนะคะ”
ส่งยิ้มหวานให้แล้วร่างโปร่งบางแต่ได้สัดส่วนในชุดเรียบร้อยสมกับเป็นเลขาผู้บริหารระดับสูงก็เดินออกไปโดยมีดวงตาคู่หนึ่งมองตามจนประตูห้องปิดลง
พอกลับมานั่งที่โต๊ะนิชาลีก็ทำการอัปโหลดรูปของจักรพรรดิบนไอจีให้คนที่ติดตามเขาได้เห็นโดยไม่มีแคปชันใด ๆ จากนั้นก็นั่งทำงานต่อ ผ่านไปไม่กี่นาทีก็ได้รับข้อความหนึ่งที่ถูกส่งเข้ามาในไดเรกเมสเซจ นิชาลีดูโพรไฟล์ก็เห็นว่าเป็น...พรนับพัน ที่ส่งข้อความมาบอกเขาว่า
“ดูดีจังเลยค่ะ”
นิชาลีเปิดอ่าน ถ้าเป็นคนอื่นเธอคงจะไม่สนใจแล้วปล่อยผ่าน แต่คนนี้เป็นถึงว่าที่พระมเหสีขององค์จักรพรรดิ ถ้าอ่านแล้วไม่ตอบอาจมีเรื่องก็เป็นได้ แอดมินอย่างเธอจึงส่งข้อความตอบกลับไปด้วยความหวังดี แล้วค่อยไปบอกเจ้าตัวทีหลังแล้วกัน
“ขอบคุณครับ”
“เพิ่งเห็นว่าพี่จิ๋นเล่นไอจีด้วย คนติดตามเยอะเหมือนกันนะคะ”
อีกฝ่ายตอบกลับมาค่อนข้างเร็วเหมือนว่าตั้งท่ารออยู่ ชวนคุย นิชาลีเลิกคิ้วอ่านแล้วจึงพิมพ์ตอบกลับไป
“นาน ๆ ทีครับ”
“แบบบนี้ต้องมีสาว ๆ ไดเรกมาหาพี่จิ๋นเยอะแน่เลยค่ะ”
แอดมินเบิกตาโต สูดลมหายใจเข้าแล้วผ่อนออก กะว่าคุยอีกซักประโยคก็พอแล้ว
“มีบ้าง แต่พี่ไม่เคยตอบหรอกครับ ไม่มีเวลา”
“แล้วตอนนี้มีเวลามาตอบพายเหรอคะ”
“มีนิดหน่อยครับ” คุณแอดมินทำปากยื่นปากยาวขณะพิมพ์
“บ่ายนี้พี่จิ๋นมีงานยุ่งมั้ยคะ”
“เหมือนจะมีไปลองสูทที่ห้องเสื้อ xx ครับ”
นิชาลีเลือกที่จะบอกออกไป อึดใจก็มีข้อความเด้งตอบกลับมา
“พายกวนเวลาทำงานรึเปล่าคะ”
แอดมินสาวทำหน้ามู่ทู่ หาประโยคปิดยังไม่ได้ ก็ผู้หญิงอะเนอะ มันก็มีความหยั่งเชิงผู้ชายไว้ก่อน
“ไม่เป็นครับ พอคุยได้นิดหน่อย”
“โอเคค่ะ งั้นพายไม่รบกวนแล้วนะคะ ไว้เจอกันค่ะ”
พรนับพันก็มีชั้นเชิงพอสมควร เธอเข้าใจว่าเวลางานจักรพรรดิคงไม่ได้ว่างมาตอบข้อความของเธอ จึงเป็นคนจบบทสนทนาลงเอง
“ครับ”
คราวนี้ก็วางโทรศัพท์ได้สักที นิชาลีนั่งทำงานไปสักพักจนเสร็จไปก็ลุกเดินไปเข้าห้องน้ำ ระหว่างนั้นก็ถือโทรศัพท์ไปด้วยเผื่อมีคนติดต่อเข้ามา พอจะมีเวลานิดหน่อยเธอก็กดเข้าไปในไอจีแล้วอัปสตอรีรูปถ่ายวิวพระอาทิตย์ที่กำลังจะตกดินเมื่อวานโดยยังไม่ได้เปลี่ยนบัญชี มันยังเป็นบัญชีของจักรพรรดิ แล้วเขียนข้อความบอกผ่านว่า So beautiful!
พอเปิดมือถือขึ้นมาดูก็เห็นการแจ้งเตือนมากมายหนึ่งในนั้นก็คือ พรนับพัน ซึ่งพอหญิงสาวเห็นสตอรีที่คิดว่าจักรพรรดิเป็นคนโพสต์เองแล้วภาพวิวก็เป็นวิวพระอาทิตย์ใกล้ตกของเมื่อวานที่เธออยู่ในเหตุการณ์ด้วย จึงคอมเมนต์ว่า
“อะไรสวยคะ” ตามด้วยสติกเกอร์หน้ายิ้ม
นิชาลีอ่านแล้วก็ต้องตกใจเมื่อเพิ่งรู้ว่าตัวเองลืมสลับแอ็กเคานต์ ก่อนถอนหายใจ พึมพำกับตัวเอง
“ฉันต้องตอบมั้ยเนี่ย นี่ยัยคุณหนูขนมอบว่างจ้องหน้าจอทั้งวันเลยเหรอ...ฮื่อ”
นิชาลีปล่อยผ่าน ขืนตอบด้วยคงยืดยาว เธอจึงสลับไปเข้าบัญชีตัวเองดูก็พบว่ามีคนไดเรกเมสเซจมาหาเธอเหมือนกัน นั่นก็คือหนุ่มนายแบบลูกครึ่งจีน ชายเลี้ยงม้าที่เธออุปมานขึ้น ในข้อความเขาชวนเธอออกไปนั่งร้านคาเฟ่ชิล ๆ นิชาลีอ่านแล้วก็ทอดถอนหายใจ อยากไปออกเดทกับคนเลี้ยงม้าอยู่เหมือนกันนะ แต่ติดที่ว่าฮ่องเต้ยังไม่ปล่อยตัว กลัวว่าไปแล้วถูกจับได้จะโดนจับลงทัณฑ์บน
แต่ทว่าอีกไม่นานหรอก สนมนิมก็คงถูกละเลยจากฮ่องเต้เป็นการถาวร
คิดแล้วก็เศร้า... ชีวิตนางสนมนิม ที่ถูกฮ่องเต้พบเจอระหว่างทางจึงได้นำมาชุบเลี้ยง
^
^
^
***มาค่า ฝากกดหัวใจให้นิมรัว ๆ น้า
ใครไม่ชอบคอมเม้น ส่งติ๊กเก้อมาให้กำลังใจกันก็ไดค่า ขอ 50 เม้นได้มั้ย