“Who the f**k is that?” Hihirit pa sana ako ng katok pero narinig ko ang kan’yang boses sa kung anong speaker na hindi ko nakikita.
Um-echo kasi ang boses n’ya sa buong hallway. Ang gaspang pakinggan. Lagi na lang ‘tong galit. Ilang araw na ako rito pero hindi ko man lang s’ya nasilayang ngumiti at tumawa ng normal.
Mangyayari pa kaya ‘yon? Para kasing pinapamahayan ang katawan ni Kruger ng kalungkutan. “I-It’s me, Anghelina,” pakilala ko sa kan’ya. Hindi na n’ya ulit ako sinagot pa. Ilang minuto akong tumunganga sa harapan ng kan’yang pinto. Hindi agad ako umalis. Nagbabasakaling pag-buksan n’ya ako.
Is this really a good idea? Nagiging desperada na ako sa kalayaan kaya kahit delikado, pumarito pa rin ako sa kuwarto n’ya. Huminga ako ng malalim. Ilang minuto na akong naka-tayo pero h
