Gusto ko ng bumitaw
2059 Words
Hindi ko alam kung kikiligin ba ako sa mga pasaring ni shokoy o maiinis ako sa kalandian niya. Puro mapanuksong tingin ang ipinukol sa'kin ng mga kaibigan niya. Kesyo duma-da-moves ang isang Cruz. Kesyo nagbibinata na si Zhykher. Kesyo bagay daw kami, a next perfect couple to the squad.
Ayaw kong maging ambisyosa na papangarapin ang isang katulad nila. Napaka sagwa pakinggan ang amo-achay love team. Gusto ko lang yong simpling lalaki, na may katamtamang pamumuhay at bukal sa loob na tanggapin si baby Zaile ko. Dapat akong dumistansya sa shokoy na yan, dahil may taglay pa naman akong karupukan.
Aaminin kong gwapo siya, yummy ang katawan at brown eyes parang namana niya kay Lolo Mariano. Haissttt ano ba itong iniisip ko, kaloka pinuri ko ang shokoy na yon, erase, erase.
Ay shokoy, bakit ba ang hilig mong manggulat. Magkakaroon na ako ng sakit sa puso niyan eh....ginulat na naman niya ako.
“Mas mabuti kung ganun, handa naman akong ibigay sa'yo ang puso ko eh.”
Eh paano ka? Papalagay ka ng puso ng kambing?
“Pwedi na Rin, para panay na ang lambing ko sa'yo.”
Baliw ka na nga. "Baliw na sa'yo"
Huwag kanang bumanat, malandi at ambisyosa lang ang nais niyang kumagat.
“Bakit hindi mo ba nilandi at inambisyon ang tatay ni Zaile noon?”
Natigilan ako sa tanong niya, ganito na ba talaga kababa ang tingin niya sa'kin?...anas ng isip ko.
Hindi ko kagustuhan ang nangyari, sapilitan yon o pwedi mong tawaging rape. Saludo nga ako sa kahayopang ginawa niya eh. Dahil hindi pumalya ang kababoyan niya, at nag-iwan pa na souvenir.
“Im sorry Lessery, I didn't mean it.”
Sorry dahil nanghusga ka? Sorry dahil lumabas sa bunganga mo ang nilalaman ng utak mo? Okay lang po senyorito hindi na ako apektado sa mga mapanghusgang tao. Ang mahalaga wala akong inaapakang kapwa, at wala akong inubligang tao para buhayin ang bata at ang pamilya ko.
"Mama! Mama dede!”
Gutom kana baby Zaile? Excuse me po! Hindi ko na hinintay sagot niya at tumayo na ako kaagad.
Lerian, painomin mo ng gatas si Zaile nagugutom eh.
“Sige ate, akin na si baby.”
Hubarin mo muna yong basang damit niya tapos balutin mo ng maayos para hindi malamigan kung sakaling makatulog.
“Less, tawag ka ni Lola Carmella."...si Afsheen
Kaya lumapit na ako sa gawi nila. “Kumanta ka daw para kay Lolo at Lola.” Kumunot naman ang nuo ko sa sinabi ni Afsheen. Naku, hindi naman kagandahan ang boses ko.
“Less, sige na kanta kana request ng birthday boy oh.”...si Afzal
Naku ang magkapatid talaga pinagkaisahan ako.
Ano naman ang kakantahin ko para kay Lolo at Lola? “Basta yung kantang bagay sa kanila.”...si afsheen
Sige po!, pero isa lang po huh.
Kung tayo ay matanda na
Sana'y di tayo magbago
Kailan man
Nasaan ma'y ito ang pangarap ko
Makuha mo pa kayang
Ako'y hagkan at yakapin oh
Hanggang sa pagtanda natin
Nagtatanong lang sa'yo
Ako pa kaya'y ibigin mo
Kung maputi na ang buhok ko.
Pagdating ng araw
Ang 'yong buhok ay puputi na rin
Sabay tayong mangangarap
Ng nakaraan natin
Ang nakalipas ay ibabalik natin hmm
Ipapaalala ko sa 'yo
Ang aking pangako
Na ang pag-ibig ko'y laging sa 'yo
Kahit maputi na ang buhok ko
Ang nakalipas
Ay ibabalik natin hmm
Ipapaalala ko sa 'yo
Ang aking pangako
Na ang pag-ibig ko'y laging sa 'yo
Kahit maputi na ang buhok ko.
Luh, bakit umiiyak kayo Lolo at Lola?
Nagsipalakpakan naman silang lahat.
“Awesome less!”....si Axel
"Grabeh ang girl version Ng kanta ni Rey Valera nakakakilabot.”...si Ryan
“May potential ka apo! Ang ganda ng boses mo.”....si Lola Carmella
Naku lola pang dalampasigan lang po boses ko.
“That song with your melodious voice is the best gift I received this year.”...si Lolo Mariano.
Salamat po!
“May katunggali kana queen, magpapatalo nalang ba tayo?”....si Gian.
“Queen, you have to show your talent to Lolo Mariano and Lola Carmella too."....si Froilan.
“Alright let's rock”.....si Afsheen
Umiiyak
Gabi gabi
Walang tinig na naririnig
Nakikipaglaban
Sa digmaan
Na talunan
Hanggang Kailan
Talo na, pagod na
Akala ko ika'y sa akin pa
Pero hindi na pala
Wala na nga ba talaga?
“Woooooohhhhhhhh the queen of Ace”...si Froilan
Naglalagalag
Sa kadiliman
Naliligaw, nalilito
Ano nga ba ako sa 'yo
Sino nga ba ako sa 'yo?
Dito sa aking pagkakahimlay
Sa dibdib ko ay parang may nakadagan
Walang kasing lungkot
Walang kasing sakit.
“Go love! The stage is yours.”...sigaw ng asawa ni Afsheen
“Less, let's duet the chorus.”...bulong no Afsheen sa'kin
Gusto ko nang bumitaw
Ngunit ayaw pa ng puso
Gusto ko nang bumitaw
May Pag-asa pa siguro
Kalaban ang sarili
Sino bang dapat pumili
Sino nga ba Ako ba o Ikaw
Gusto ko nang bumitaw!
Ohhh
Ohh
Pumikit pa ako habang bumirit, pero feeling ko ako nalang ang kumanta kaya dumilat ako.
Pero si Afsheen agad na sumenyas na ituloy ko ang kanta. Wala na akong nagawa kundi ang ipagpatuloy ang pagkanta.
Kung kalungkutan kong
Kaligayahan mo
Kung pagkagapos ko'y paglaya mo
Kung ang sugat sa puso
Kong siyang lunas diyan sa puso mo
Paano na ako
Magpaparaya ba?
Papakawalan na lamang ba kitang buo sa loob
Pinanghihinaan na nang loob.
Gusto ko nang bumitaw
Ngunit ayaw pa ng puso
Gusto ko nang bumitaw
May Pag-asa pa siguro
Kalaban ang sarili
Sino bang dapat pumili
Sino nga ba Ako ba o Ikaw
Gusto ko nang bumitaw!
Ohhh
Ohh
Gusto ko nang bumitaw
Ohhh
Ohhhhh
Nakita ko ang mga kalalakihan na walang kakurap-kurap.
Humahagulhol ngunit Wala namang nakikinig
Walang magandang mapupuntahan
Kailanman
Ang Maling Pag-ibig
Kaya ngayon pipiliin ko muna ang aking sarili
Bago magmahal muli
Magmamahalan pa kaya
Magmamahalan pa kaya tayong muli
Woah-oh-oh Oh-oh-oh
Woah-oh-oh Oh-oh-oh
Gusto ko nang bumitaw
Ngunit ayaw pa ng puso
Gusto ko nang bumitaw
May Pag-asa pa siguro
Kalaban ang sarili
Sino bang dapat pumili sino nga ba
Ako ba o Ikaw
Gusto ko nang bumitaw!
Ohhh
Ohh
Gusto ko nang bumitaw!
Ohhh
Ohh
Gusto ko nang bumitaw!
Bumitaw!
Bumitaw!
Gusto ko nang bumitaw-aw!
Pipiliin ko na ang sarili
Bibitaw
Bibitaw na
Sinabayan ulit ako ni Afsheen sa last chorus. Pagkatapos ng kanta niyakap ako ng mahigpit ni Afsheen.
“You did a great job Less, you have a wonderful voice that really amazed us.”
“Pinapakanta ninyo si ate Lessery na wala ang back up niya?” hinihingal na Sabi ni Leandro habang hawak ang guitar ko.
Leandro nakakainis ka! Bakit dinala mo yan dito?....pasigaw kong tanong sa kanya.
“Hindi ka kasi kumakanta kapag wala yan.”...natampal ko nalang ang aking nuo.
Kumanta na ako para kay Lolo Mariano, ikaw na ang kumanta gamit yan.
“Uy himala teh, ipapagamit mo sa'kin ang guitar mo? Di nga namin yan mahahawakan eh kasi ang sabi mo kapag nasira wala kang pambili.”
Tanga ka talaga, hawak mo na nga yan mula sa bahay natin papunta dito eh...sabay palo ko sa ulo niya.
“Ate naman eh ang bigat talaga niyang kamay mo. Pagbigyan mo na kami teh, aalis na kami bukas ni Lerian papuntang maynila eh.”
Bigla akong nalungkot sa kanyang sinabi. Oo nga pala aalis na sila bukas at maiiwan na kami dito.
Sige na nga! Sabay kuha ko sa aking guitar.
Sinimulan ko sa “Sagot Sa Dalangin” by Maricris Garcia
“Akin Na'To” by Denise Barbacena
Naiyak ako ng sobra habang kinakanta ito. Palagi ko namang kinakanta ito pero mas lalo akong naging emotional dahil paalis na bukas ang dalawa kong kapatid. Hindi naman pumiyok ang boses ko, pero walang tigil ang pag-agos ng luha ko. Hanggang sa lumapit sina Lerian, Leandro at Afsheen para yakapin ako na mas lalo kong ikinaiyak.
“Huwag ka nang umiyak Less, dahil nandito na kami at hindi kana nag-iisa. ”...pagpapakalma sa'kin ni Afsheen.
Kayo naman kasi, sabing hindi na ako kakanta pinipilit nyo parin ako.... sumisinok-sinok pa ako.
“C'mon guys let's group hugs for Lessery.”...sigaw ni Froilan
Nagsilapitan naman silang lahat pati si nanay Nida para i-group hug ako.
Pagkatapos ng group hug tinawag ako ni Lolo Mariano at Lola Carmella para lumapit sa kanilang kinauupuan. Hinalikan nila ako sa nuo at sinabing huwag nang malungkot dahil may mga kasama na akong lumaban sa hamon ng buhay.
Maraming salamat sa inyong lahat.
“Ate last nalang!”....humirit pa si Leandro ng isa.
Kukurotin ko na talaga iyang singit mo bakulaw ka.
“Ate please.... Tuloy Pa Rin ng Neocolours.” Buwesit kanta mo yan sa ex mo eh g*g* ka.
“Less, pagbigyan mo na...aalis na yan bukas eh.”.....si Afsheen
Bakit di nalang ikaw ang kumanta?
“Gusto ko yong boses mo ate, gusto ko yung version mo kaysa neocolours.
Sa wari ko'y
Lumipas na ang kadiliman ng araw
Dahan-dahan pang gumigising
At ngayo'y babawi na
Muntik na
Nasanay ako sa 'king pag-iisa
Kaya nang iwanan ang
Bakas ng kahapon ko
Tuloy pa rin ang awit ng buhay ko
Nagbago man ang hugis ng puso mo
Handa na 'kong hamunin ang aking mundo
'Pagkat tuloy pa rin
Kung minsan ay hinahanap
Pang alaala ng iyong halik (alaala ng 'yong halik)
Inaamin ko na kay tagal pa
Bago malilimutan ito
Kay hirap nang maulit muli
Ang naiwan nating pag-ibig (alam ko na 'yan)
Tanggap na at natututo pang
Harapin ang katotohanang ito
Tuloy pa rin ang awit ng buhay ko
Nagbago man ang hugis ng puso mo
Handa na 'kong hamunin ang aking mundo
'Pagkat tuloy pa rin
Muntik na
Nasanay ako sa 'king pag-iisa
Kaya nang iwanan
Ang bakas ng kahapon ko
Tuloy pa rin ang awit ng buhay ko
Nagbago man ang hugis ng puso mo
Handa na 'kong hamunin ang aking mundo
'Pagkat tuloy pa rin
Tuloy pa rin ang awit ng buhay ko
Nagbago man ang hugis ng puso mo
Handa na 'kong hamunin ang aking mundo
'Pagkat tuloy pa rin
Tuloy pa rin ang awit ng buhay ko (tuloy pa rin)
Nagbago man ang hugis ng puso mo (hugis ng mundo mo)
Handa na 'kong hamunin ang aking mundo (hamunin)
'Pagkat tuloy pa rin (tuloy pa rin)
Tuloy pa rin ang awit ng buhay ko
Nagbago man ang hugis ng puso mo
Handa na 'kong hamunin ang aking mundo
'Pagkat tuloy pa rin.
Ayoko nang kumanta, maawa na kayo. Natigilan naman silang lahat at seryosong napatingin sa akin.
Walang hiya ka Leandro huwag kanang humirit pa dahil.....gutom na ako....baliw kong sabi, kaya silang lahat bumulanghit ng tawa.
“Pre, tuloy ang duldol program may mga pasyente na tayo.”....si Axel
“Pakainin nyo na ang ating singer, di na kayo nahiya libre na nga ang concert ginutom nyo pa.”....birong sabi ni Lola Carmella.
“Lessery Apo, ako na ang bahala sa bagong guitara mo.”....singit pa ni Lolo Mariano
“Ayehhhh may sponsor na sa guitar.”....si Afsheen.
“Ate, gising na si baby Zaile.”
Akin na pati ang dede niya Lerian.
Kumusta ang tulog ng munting prinsipe namin?
“Less, pakarga naman ng baby mo.”...si Justine.
Bad mood pa kasi kakagising lang. Kapag okay na ang mood niya pwedi mo na siyang kargahin.
Dinalhan ako ng pagkain ni Zhykher at umupo siya sa tabi ko.
“Ang sweet naman ni Fafa zhyk!...binabaeng sabi ni Axel
“How to be you po Fafa Zhyk?” natawa nalang kami.
“F*ck you moron!”...sinamaan ko siya ng tingin dahil sa pagmumura niya.
“Im sorry! malumanay niya akong tiningnan.
“Kumain ka muna, gusto mo subuan kita?”
Huh? Naku salamat nalang kakain nalang ako kapag tapos na si baby Zaile.
“Ganito nalang, ako kakarga kay baby Zaile tapos ikaw kumain kana. Sige na akin na, promise hindi yan iiyak.”
Kinuha nga niya sa akin si Zaile at hindi nga umiyak. Bahagya pa nga itong ngumiti sa kanya na parang nanunukso. Napadaku naman ang tingin ko kay Afsheen at sa kanyang asawa. Nagsitinginan sila at sabay na tumingin sa gawi namin ni Zhykher.
“Kumain kana Less, may second round of concert pa tayo.”....si Afsheen.
Kayo na ang tumapos sa finale concert, Sheen...ganti ko sa kanya.
- Writer
