ตอนที่ 12
บุหงาเดินวนไปเวียนมาคิดไม่ตกจะกลับไปที่ตำหนักพ่อครูบ้ากามหรือจะหักดิบนอนที่บ้านกับผู้เป็นพ่อดีคืนนี้ เหตุการณ์เมื่อช่วงเที่ยงหลังโดนช่วงชิงพรหมจรรย์ความสาวไป เธอแทบอยากจะมุดเอาหน้าแทรกแผ่นดิน นึกว่าจะดีกว่าพี่สิงห์ดันซ้ำร้ายกว่าพี่สิงห์เสียอีก ใบหน้าเจ้าเล่ห์เพทุบายผุดขึ้นมาในหัวเธอครั้งและครั้งเล่า
“อีบุหงาแม่กูให้เอาแกงเห็ดโคนมาให้” หอมเดินโทง ๆ ตรงเข้ามาในบ้านของเธอ มือข้างหนึ่งถือถ้วยแกงร้อนควันโขม่งวางลงบนแคร่ไม้
“ฝากบอกแม่มึงด้วยว่าขอบใจมาก หายหัวไปไหนมาหลายวันแล้วอีแหวนล่ะ”
“เงินหมดก็กลับบ้านสิวะมีเงินค่อยไปนอนกกสาว ๆ ใหม่ อีแหวนหมู่นี่ก็ขลุกอยู่วงไพ่นั่นแหละจะไปไหนได้” หอมนั่งลงบนแคร่ยกชันเข่าเยี่ยงบุรุษ
“ใจปล้ำเชียวนะมึงเรื่องผู้หญิง วันไหนนอนจมกองน้ำตากลับมากูจะซ้ำเข้าให้” บุหงาแย้มสรวลเพียงนิด มองเพื่อนสาวที่ตัดผมสั้นสวมเสื้อผ้าเหมือนผู้ชาย ไหนจะท่าเดินทะมัดทะแมงท
