The Possessive Boss (Dominant Series #1)

Chapter One The Secret Admirer “Kaya ko ‘to!” sabi ni Fredric sa kanyang sarili sabay higop ng kape at nagsimula na siyang tumapat sa desktop para magtrabaho. Fredric was a new guy here sa kanilang kumpanya. Pero kahit na baguhan lang siya at mukha siyang bata sa edad niyang labingwalo, sinisigurado pa rin niyang malinis at maayos siyang magtrabaho. Nag top siya sa company at sa team niya kaya naman naging kapansin-pansin ang galing niya lalong-lalo na sa boss niyang half American/half Pinoy na si Mr. Gaston. He never knew na ang pagiging top niya sa lahat ng bagay lalong-lalo na sa kompanya ay siyang naging dahilan para maakit si Mr. Gaston sa kanya. Fredric didn’t know who Mr. Gaston was. Ang tanging alam lang nito ay si Mr. Gaston ang boss nila at dapat siyang sundin sa lahat ng mga bagay na ipinapagawa sa kanila. One day, pagpasok ni Fredric sa kanyang trabaho. Hindi niya inakalang may chocolate palang nakalapag sa table niya. Nagulat siya dahil wala siyang kaalam-alam kung sino ang gumawa ng bagay nito sa kanya. Maaaring isang admirer pero hindi niya alam kung sino. Everyday na pumapasok siya, everyday din nagkakaroon ng iba’t-ibang item sa table niya. Sometimes it was food, sometimes it was coffee na galing pa sa Starbucks. Dahil doon ay naging usap-usapan na siya ng mga ka-workmates niya at lalo pa silang na-curious kung sino ang nasa likod noon. “Naku, Fred. Kabahan ka na, baka sa susunod niyan flowers na ang ibigay sa’yo.” “Oo nga, sino ba kasi yang admirer mo? Babae ba o lalake?” Nagtawanan ang mga ka-workmates ni Fredric pero hindi na lang niya pinansin ang mga iyon. Inisip na lamang niya na baka naiinggit lang ito sa kanya dahil araw-araw may nagpapadala sa kanya nga mga pagkain at coffee. He was f*****g confused by that time kaya naman nag-iwan siya ng letter sa kanyang table. “Kung sino ka man, sana magpakilala kana.” The next day, Fredric tries to go at work early. He tries to wait and watch kung sino ang naglalagay ng pagkain sa table niya pero nabigo lamang siya. Dahil sa pagkabigo ay napag-isipan na lang niya na tumambay sa coffee shop na malapit lang sa trabaho niya. Maaga siyang pumasok kaya dito na rin niya naisipang mag-breakfast para naman magkaron ng laman ang tiyan niya bago magsimula ang araw niya sa pagtatrabaho. After he ordered, he saw his boss, Mr Gaston seating on the other table without no one else kaya ang ginawa niya, lumapit siya rito para mag-share ng table tutal magkakilala naman sila at kaibigan na itinuturing ni Mr. Gaston ang mga employee kapag nasa labas ng workplace. “Hi boss!” masayang bati nito kay Mr. Gaston. Natuwa naman si Mr. Gaston dahil sa wakas ay napansin na din siya nito. “Kumusta ka pala?” tanong ni Mr. Gaston. “Heto, ayos lang naman po boss. Medyo nakaka-adjust na rin sa environment. Hehe.” Sabay higop nito sa kape. “Well, mabuti naman kung ganoon. Napakagaling mong employee, biruin mo magi-isang buwan ka palang dito pero naipapamalas mo na ang husay mo sa pagta-trabaho.” “Oo naman po, boss. Gusto ko kasi yung maayos at malinis na trabaho kaya ginagalingan ko po. Eh kayo po boss, kumusta naman po kayo?” nagbalik ng tanong si Fredrick at kumagat na siya sa tinapay na binili niyang eggdesal. “I’m fine.” Huminga ng malalim si Mr. Gaston at saka humigop din sa hawak-hawak niyang mug. “May girlfriend ka na ba?” “Wala po, boss.” Mabilis na tugon ni Fredrick. “Hindi pinalad na magkaroon eh, haha.” Dagdag pa nito. Hindi alam ni Mr. Gaston na bisexual si Fredrick kaya naman nagtanong ito ng pabiro. “Eh, may boyfriend?” tumawa si Mr. Gaston ng malakas at sabay bawi. “Biro lang. Makakahanap ka rin. Sa gwapo mong iyan, at ang puti mo pa. Tamang-tama lang ang slim ng katawan mo, for sure marami namang naaakit sa’yo. Baka ayaw mo lang talagang pansinin.” Humigop ulit siya ng kape at saka pinagmasdan ang buong katawan ni Fredric. Kapansin-pansin ang pagtitig ni Mr. Gaston kaya naman napatingin din si Fredrick sa kanyang mga mata. “Oh well.” Boses ni Mr. Gaston para masira ang katahimikan. “Nabalitaan ko yung tungkol sa misteryosong nagpapadala sa’yo ng mga pagkain at coffee sa table. Kilala mo ba kung sino iyon?” “Ay naku, hindi po boss.” Napailing-iling si Fredrick. “Sayang. Malay mo iyon na ang hinihintay mo. Ano naman ang pakiramdam mo sa ganoon bagay?” lakas-loob na nagtanong si Mr. Gaston. “Ay naku, boss. Sana makilala ko na ang taong iyon para hindi na ako napapa-paranoid.” Patuloy pa rin sa pagkain ng almusal si Fredrick. “Ah ganoon ba?” sabay humigop ulit ng kape si Mr. Gaston. Nag-iisip kung tama ba ang pumatol sa katulad ni Fredrick. Kahit na malaki ang agwat ng kanilang mga edad. Kung ano kasi ang edad ni Fredrick, doble naman iyon sa edad ni Mr. Gaston.