VINCE MONTEMAYOR ( TAGALOG )

Chapter- 3

Kinabukasan ay nagtungo si Andrea sa office of the Chairman.  Kailangan niyang humingi ng paumanhin sa bigboss dahil sa pag alis niya kahapon. 

"Good morning busy po ba ang Chairman?"

"Are you Andrea Perez?"

"Yes po Ma'am."

"Wait here at ipapaalam ko sa Chairman na narito ka."

"Salamat po."

Ilang minutong nawala ang may edad na secretary ng Chairman.  Habang siya ay nanatiling nakatayo at naghihintay sa pagbalik nito. 

"Pumasok ka na raw Ms. Perez."

"Salamat po."

Napahinto siya sa pagpasok ng magtama sila ng mga matang iyon. Hindi malaman kung tutuloy o babalik sa labas. Malakas ang kabog ng kaniyang dibdib at parang gusto na niyang panghinaan ng tuhod. 

"Andrea!" Tawag ng Chairman sa dalaga ngunit nanatili siyang nakatingin binata. 

Parang na-magnet at hindi makagalaw si Andrea, alam niyang boses iyon ng Chairman. At kung hindi pa inuulit ang pag tawag sa kaniya nito ay mananatili siyang nakatitig sa mga matang iyon. 

"Ahm,  sorry po b-baka lang po busy kayo sa pag uusap ng anak nyo?  Maaari naman po akong maghintay sa labas."

"Stay iha, ikaw rin Son, kailangan marinig mo ang sasabihin ko."

"Sige po Dad."

"Iha maupo ka."

Matapos niyang maka upo ay may inilabas na folder ang Chairman. Inilahad iyon sa harapan niya kasama ang isang pen. 

"Read it iha,  gusto kong permahan mo iyan ng maluwag sa loob mo."

Matapos niyang mabasa ang mga iyon ay pagtataka ang makikita sa mukha niya.

"Chairman..." Ngunit pinutol nito ang plano pa niyang sabihin.

"Nakalimutan mo na ba ang araw ng una tayong nagkita? Hindi ba at may usapan tayo? Ngayon bakit tila nagbabago ang isipan mo? Ano ang dahilan mo at parang nagdadalawang isip ka iha?"

"Hindi naman po sa gano'n Chairman, may iniisip lang po ako."

"Then sign it kung willing ka sa nakasaad diyan sa kontrata."

"Dad ano po ba ang dapat kong marinig o malaman tungkol ba ito sa kaniya?" Sulyap niya sa dalaga. 

"Si Andrea ang nagligtas sa muntik nang pagkamatay ng..."

"Kaya pala simula ng araw na iyon ay nasa Montemayor na silang magkapatid?"

"Son! Hindi iyan ang dapat na sinasabi mo!"

"I'm sorry Dad, pero wala naman pong masama sa sinabi ko. Alam kong malaking utang na loob ang pagliligtas niyang iyon.  Subalit bakit kailangan pa ng ganyang agreement Dad?"

Si Andrea ay halos ayaw ng gumalaw o huminga man lang dahil baka naistorbo niya ang pag uusap ng mag-ama. Kahit siya ay nagtataka kung bakit ganoon nga ang nakasaad sa papel na dapat niyang pirmahan. Iyong pag kakapasok niya sa Montemayor company ay malaking kabayaran na para sa kaniya. Plus ang bahay na tinutuluyan nilang magkapatid ay sobra-sobra nang bayad sa kaniya.  At ngayon naman ay ang kontrata,  'di ba parang hindi na nga tama iyon?  Kaya hindi niya ito masisisi kung gano'n ang naging reaction. Masyado naman yatang mahal ang kabayaran ng iyon para sa pagsagip niya sa isang Montemayor. 

"Iha?"

"P-po Chairman?" 

"Are you willing to accept the agreement?"

"Pasensya na po Chairman ngunit tama po ang anak niyo,  hindi na po ito kailangan. Sobra na nga po ang favor na binigay nyo sa aming magkapatid.  

"Subalit iha kailangan mong permahan iyan..."

"Do not worry po kung ang inaalala ninyo ay baka tatalikoran ko ang ipinangako ko sa inyo noon.  Huwag po kayong mag alala at may isang salita po ako, tutuparin ko po ang pinag usapan natin kahit walang kontrata. Mananatili po ako dito sa inyo hanggang kailangan ninyo ang serbisyo ko. At tungkol sa pagpapakasal na sinasabi nyo ay nangangako po ako na pagkatapos ng pag aaral ko ay babalik ako para pakasalan ang isa sa anak ninyo.

"Maraming salamat iha at panghahawakan ko ang salita mo."

"You're welcome po Chairman,  paano po mauna na ako. Sir, maiwan ko na po kayo."

Malaki ang hakbang ni Andrea na lumabas ng Chairman office,  pakiramdam niya ay nanliliit siya sa mga binitawang salita ng binata. Huminto siyang saglit at paulit-ulit na huminga ng malalim. Nang masigurong okay na siya ay humakbang na pababa ng building.  

Muntik na siyang mabunggo sa isang tao kung hindi siya nito iniiwasan. Tila lumilipad  kung saan ang kaniyang kaluluwa sa layo ng iniisip.  

May pagtataka sa mukha ni Vince habang nakatingin pa rin sa babaeng hindi man lang siya tinapunan nito ng tingin. 

"Whatever! Bulong ng kaniyang isipan. Sumakay siya ng private elevator at in a seconds ay nasa harapan na siya ng opisina ng ama. Pagbukas pa lang niya ng pinto ay sumalubong na sa kaniyang ilong ang matapang na amoy ng kapatid. Hate pa naman niya ang mga pabangong lagi nitong gamit. 

"Hey brother, bakit late ka hindi tuloy kayo nag abot ni Andrea"

"Don't tell me na ready ka ng ilantad na mayroon kang kakambal? 'huh!"

"Syempre hindi no!"

"Hanggang kailan ba ang pagtatago sa tunay ninyong status?” Singit ng Ama, habang nakatingin kay Vince Nhadz. "Baka sa ginagawa ninyong 'yan ay lalo lang lumabo ang mga pinaplano mo anak?" 

"Walang makakahadlang sa plano kong iyon Dad,  trust me."

"Paano Kuya, mauna na ako,  by the way bago ko makalimutan ay ipapa alala ko lang sa'yo ang Ball party na kailangan mong puntahan Kuya." Sabay talikod niya sa kapatid at Ama. 

"Bakit hindi na lang ikaw ang pumunta doon Vency Nhyds? Alam mo namang marami akong trabaho ngayon. Lalo na at mabigat ang kasong isinampa sa client ko kaya kailangan kong tutukan..." 

"Alis na ako Kuya, see you when i see you."

Napailing na sinundan ng tingin ni Vince ang kapatid,  kahit kailan talaga ay hindi niya magawang manalo sa kakambal. 

"Hanggang kailan ka mananatiling anino ng kapatid mo anak?"

"Hanggang kaya ko Dad, alam n'yo naman na gagawin ko ang lahat para sa mga kapatid ko.”

"Paano ang sarili mong kaligayahan?  Ang babaeng nakatakda mong pakasalan paano kung pati iyon ay sukuan ka dahil sa masamang reputasyong nakadikit sa pagkatao mo?"

"Simple,  hindi niya ako tunay na mahal."

Naaawang nasundan na lang niya ng tingin ang anak na panganay, napakabait nito at sobrang mapagmahal. Talagang ito ang nagmana sa pinsan niyang si JB. H'wag lang sanang pati ang mga pinagdaanan ng pinsan ay manahin rin ng kaniyang anak. 

"Dad,  una na po ako at may naghihintay na client sa opisina ko."

"Sige anak mag ingat ka."

"I will Dad,  bye." 

Habang patungo sa private elevator ay dinadayal niya ang kaniyang driver bodyguard na si Jun. 

Pagkarating sa sariling opisina ay agad na tumuloy siya sa secret room at binagsak ang katawan.  Gusto niyang matulog kahit isang oras lang dahil anumang oras ay darating ang client niya. Habang nakatitig sa kisame ay biglang pumasok sa alaala niya si Andrea.  Ang babaeng magmula ng magdilat siya ng mata galing sa tatlong araw na tulog dahil sa pagkaka baril ay hindi na nawaglit sa kaniyang isipan ang mukha nito. Nang ipaki ng Ama, ang video clip at larawan nito ay tila tumatak na kaniyang puso at isipan.

Nangingiti siya pag naalala ang mukha ng dalagang inis na inis at ang hubad nitong katawan.  Mabuti na lang at hindi siya nahalata nito,  kung bakit naman itong buddy niya ay palaging alive pag nasa paligid niya ang babaeng 'yon. 

Naputol ang kaniyang pagbabalik tanaw ng mag ring ang kaniyang private line.  

"Boss nasa waiting area na ang client mo."

"I will, thanks Jun."

"Careful boss masyadong hot ang kliyente na sinasabi mo at baka pain 'yan ng kalaban."

Natatawa siya sa kaniyang driver bodyguard,  anak nga talaga ito ang bodyguard ng kaniyang Daddy. Maluko din ito kagaya ng Ama, nito,  iyon lagi ang kaniyang naririnig sa Amang si Lath. 

Gustong mapamura ni Vince, pagka kita sa babaeng client, kulang na lang ay maghubad na ito sa suot nitong kapirasong tela. 

At talagang sinadya sa klase ng pagkakaupo nito ay kitang kita na niya ang underwear nito. Gusto niyang mapamura sa kakaibang init na binubuhay nito sa buong katawan niya. Para makaiwas ay dinayal niya ang numero ng kaniyang driver bodyguard at tinawag niya ito sa loob ng kaniyang opisina. 

Gustong mag hagalpak ng tawa ni Vince dahil sa itsura ni Jun, kulang na lang ay lumuwa ang mata nito sa nakikita. Tumayo siya at nagtungo sa kaniyang table saka sinenyasan si Jun na doon umupo sa harapan ng babae. Tingnan lang niya kung gaano kalakas ang gagawing pagpipigil ito. Nakakahalata si Jun sa kaniyang boss kaya sa halip ay nilapitan ang babae at kinausap. Basta ganito ang kilos ng boss niya ay kailangan siya nito. 

"Ms. Hot nasaan ang mga evidence na sinasabi mo? Ibigay mo sa akin..."

"Mitch ang pangalan ko hindi Hot!  At bakit ko ibibigay sayo? Ikaw ba ang lawyer?"

"For you're information ako ang kanang kamay ni Mr. Lawyer!"

Hindi napigilan ni Vince, ang mapatawa, talagang itong kaniyang driver bodyguard ay may pag kaluko. Ngunit nawala ang kaniyang ngiti ng may dumikit na mainit na bagay sa kaniyang tagiliran. 

"F*uck!" Sabay tayo at mabilis na lumayo na akala mo ay may nakakahawang sakit ang babae.

"Kung wala ka ng ibang kailangan Miss, ay maaari ka nang lumabas dahil marami pa akong gagawin."

Subalit hindi natinag ang babae at naupo pa ito sa gilid ng kaniyang table. Ang maputi nitong hita ay lalo pang ibinuka sa kaniyang harapan at talagang sinusubukan siya nang babaeng ito. 

"Jun lock the door! Dating gawi!"

Hinablot ni Vince ang babae at pasal yang itinulak sa mahabang sofa saka nagmamadaling binuksan ang sariling belt. At walang pakundangang ipinasok sa bibig ng babae ang matigas niyang harapan. Habang si Jun ay nagkukumahog sa paglalagay ng proteksyon sa sarili nito. 

Sunod sunod niya ang malakas na galaw at halos maluha ang babae ngunit wala siyang pakialam. Alam niyang may motibo ito kaya naririto at kung sino man ang nagpadala dito ay hindi niya hahayaang magtagumpay! Naramdaman niyang lalabasan na siya ay lalo pang ipinagsagadan ang sarili, hanggang mairaos ang sarili.

Kasabay ng pag layo niya ay siya namang pasok ni Jun na ikina igik ng babae. Siya naman ay bumalik sa kaniyang table at ipinagpatuloy ang ginagawa. 

Ilang minuto pa ang lumipas at isang usb ang ibinaba ni Jun sa kaniyang table. Nang magtaas siya ng mukha ay wala na ang babae at maayos na rin ang sofa na parang walang nangyari. 

"Good job! Where is she?"

"Ayon binitbit ng mga security guard palabas ng building."

Tumayo na siya at malalaki ang hakbang patungong elevator. Kasunod ang kaniyang driver bodyguard.  

"Sa campus Jun."

"Copy boss!"

Naiinis siya sa hindi malamang dahilan lalo na sa kaniyang sarili kung bakit tila yata nahuhulog siya sa babaeng ito. Aminado naman siya na tinamaan siya dito nang una niyang makita ang mukha nito. Isa pa ay ang iniwang salita ng kaniyang ama ay nag papa gulo sa kaniyang sistema. 

"Boss ayan na si Ma'am Andrea at may kasamang lalaki."

"Go! Ayaw kong makita pang muli ang lalaking 'yan!"

"Copy boss!"

Palihim na sinundan ni Jun ang dalawa patungong parking at nang makasakay na ang dalaga ay kumaway pa ito sa lalaking nakatayo sa gilid. 

Nang masiguro niyang walang cctv o ibang tao sa paligid ay mabilis ang kilos na binigyan ng malakas na sipa ang lalaking hindi man lang nakagalaw. 

"Patikim pa lang 'yan bata, isang beses pa kitang makitang nasa paligid ni Ma'am Andrea ay may kalalagyan ka!"

Gustong matawa ni Jun ng kumaripas ng takbo palayo ang lalaki. 

"Clear boss!"

"Good! Sa penthouse Jun."

"Yes boss!"

Malakas ang pakiramdam niyang mag-attend ng Ball party ang taong gustong pumatay sa kaniya. At ang usb na iyon ay malaki ang kinalaman sa kasong hawak niya at sa nangyari sa kaniya noon. Hindi siya naniniwala na ang taong nasa kulungan ang siyang tunay na salarin. 

Nang huminto sila ay saka pa lang  naalalang tawagan ang kakambal.  Kailangan niya ang buong detalye ng Ball party, dahil hindi naman niya kilala ang mga tao doon. Isa pang gumugulo sa kaniyang isipan ay ang kaligtasan ni Vency. Baka sa susunod ay ito naman ang madisgrasya. Ngayon niya naiisip na maling mali na itinago nila ang tunay na status.  

"Jun be ready may pupuntahan tayong party and bring the special toys."

"Copy boss!"

Pagkapasok sa loob ng bahay ay agad siyang dumiretso sa banyo at mabilis na nag shower. Kailangan niyang makatulog kahit dalawang oras para may energy siya. Malakas ang kaniyang pakiramdam na may mangyayari sa pupuntahan niya na party at dapat ay ready siya. 

Habang nakahiga ay nakatitig siya sa puting kisame nang biglang lumarawan doon ang mukha ni Andrea. 

“What the f*ck!  Bakit bigla na lang lumilitaw ang mukha ng babaeng iyon? Minabuting dumapa at ibaon ang mukha sa isang unan baka sakaling maglaho si Andrea sa isipan. 

***