He and She

Welcome to my world

Monti's POV ...

I saw her.

Azrah,its been 4 years mula ng huli ko syang makita.Kasama nya ang isang medyo chubby na babae,base on their uniforms they are attending the same college.

She looks happy and contented.

Is that true?

   Kanina ng magpunta ako sa apartment where she live,l can't imagine how she manage to stay in that place.Well,her landlady is quite good,but the aura and the place itself exhausted me.Maybe hindi lang ako sanay sa lugar na ganoon,l always see things in silver and gold.Lalo na sa mundo at trabahong ginagalawan ko ngayon where l can only meet people on the top.

   Muntik na akong magsisi na ako pa ang nagpunta para lamang makita at for the 4th time ay sunduin sya.Bakit ba naman kasi napakatigas ng ulo nya at hindi na lang mag stay sa condo ko.Yes,l own that place.I bought it for her para hindi na sya mahirapan pa sa apartment.It a luxury condo,top of its kind and the modest one.Only elites can afford it,at tinanggihan nya iyon ng ilang beses sa hindi ko maunawaang dahilan?l only think of one reason,maybe she really hates me that much.

     While looking at her on the other side of the road.I can't imagine that l allowed myself to stand beside her 4 years ago sa isa sa mga Cathedral sa London.The memory of it just give me a headache,just like that naughty girl whom l'm looking is bringing me right now.Sarcasm can be seen on my face while looking at them.Ano bang nagawa ko para ma-meet ko ang ganitong klase ng tao?ls this a curse of faith given to me by life for bringing down people who do not have their worth in my field?Ah,maybe.

   When the stop light made the sign,l slowly walk patawid sa kalsada.Nakasimangot sya habang ang kasama nyang chubby-girl na kanina ay nag wave pa at ngayon ay nkangiti na sa akin ay halatang nakuha ko ang atensyon.Gusto ko syang inisin,kapalit ng hirap ko sa pagkakapunta ko sa apartment nya na may makikitid na daanan na halos mabunggo pa ako ng mga taong nagdadaan.Worse thing was they step me on my feet,which hurt like hell.Bakit ba kasi tinanggihan ko pa si Bren na samahan ako,that's my bodyguard/driver,pati na din ang security personnel na kasama ko ngayon.Ngayon ko lang sila tinanggihan and the outcome boiled my blood to its top.

      Now I am peacefully lying inclined in this ordinary car which l also choose to be simple to not get much attention.

Azrah is looking at me.

l know that.

She always do.

      Palagi ko syang nakikita na pinagmamasdan ako,na para bang isa akong specimen na kailangan na ma-disect.Madalas ko din iyong mapansin lalo na noong nasa London pa kami.l never comfront her,why would?

I hate long talks.

l know she hates me.

l already heard that from her on the phone a thousand times since the day that we met.Alam ko din na iyon ang dahilan kaya mula ng huling makausap ko sya more than 3 years ago using her phone ay nawala sya bigla.According to my source ay itinapon nya ang cellphone nya.

Hmmmnn...that's a long time ago,and everytime she cut-off the line l am left thinking the reason why?

Am l that horrible to be with?

Is that the reason why l have no friends?

No barkadas as my cousin says?

ls that why everyone in my company is not talking to me?

Azrah....

      While pretending to be sleeping narinig ko si Azrah na nagtanong kung saan kami pupunta.Alam ko na ako ang tinatanong nya dahil mula sa gilid ng mga mata ko ay nakita kong sa akin sya nakatingin.pero hindi ko sya pinansin,matapos ko maranasan ang mga nangyari ngayong araw.l'm really pissed off and answering  her is the last thing that i will do.

"mam hayaan nyo na po na magpahinga si Monti,napagod po sya.galing po ng airport ay sa Apartment na po sya nagpunta..hinanap na po kayo"

"paano nyang nalaman na nasa Manila ako?"

     l smirked when I hear that,foolish girl.Hindi pa ba nya ako kilala at nagawa pa nyang magtanong ng ganun?Knowing her for being so narrow minded hindi na ako nagtataka sa mga salitang lumalabas sa bibig niya.

"kunsabagay,Regafledo nga pala sya."mahinang tugon din ni Azrah sa sarili nyang tanong ng hindi kaagad sumagot ang driver ko.

"and so do you,"

alam kong nagulat sya sa bigla kong pagsingit sa usapan nila ng driver.

"gising ka na pala.akala ko comatose ka na.."

Tumaas ang isang kilay ko sa sinabi nya.The nerve at nagawa pa nyang magbiro.

"one more time na marinig ko sa iyo ang salitang comatose,ipapa-ban kita sa lahat ng College para hindi ka maka graduate ng Nursing,you won't be needing that,anyway"

"aba,nako, sumosobra ka na ah"inis na singhal nya sa akin.

"look at your manners,apat na taon akong nawala pero hindi ka pa din nagbago.How can you manage to live on that slum area"

"I manage",nakakalokong sagot nya sa akin kung kaya nagsenyas ako kay Bren na igilid muna nya ang sasakyan..l don't care kung nadidinig ng driver ko ang pagtatalo naming dalawa.Bren is a family,anyway.Humalukipkip ako as my mannerism when l'm mad at hinarap si Azrah,the brat.

"Wala ka ng ibang sasabihin?ls that all?.Pinag alala mo si Daddy sa ginawa mo.knowing him, alam ko na kukunsintihin ka nya.Well sorry,l'm here,and you just can't do anything starting today"pinal kong wika na muling sumandal at pumikit.

"masaya ko sa buhay ko,gumigising ako sa umaga,ipinagluluto ako ni manang Lina,pagpasok ko lagi akong inaantay ni Cleo sa may gate ng school,l wash my own things,l do everything on my own."papahina nyang wika pero nadinig ko lahat iyon.

"you are different from them" l cut her off

"katulad ko din sila,nagkakaiba lang kami kapag kasama kita,ikaw lang ang nagiging dahilan kaya nagiging iba ako sa kanila."

     Napabuntung hininga ako,wala sa loob na napahimas ako sa aking noo sa mga sinasabi ni Azrah.

"Is that my problem?"medyo tumaas na ang boses ko ng muli ko syang lingunin.Napabuntung hininga na lang ako ng makita ang inosente nyang mukha na nakatunghay sa akin.Her dark brown eyes,pointed small nose,ang maninipis nyang labi,ang medyo makapal na pilik na nagkasya sa maliit nyang mukha.

She is beautiful,para syang manika.Napahilamos ako ng marahas ng makitang tila gusto na nyang maiyak.Maybe remembering those memories bring her tears.

"Let's go, Bren"mando ko

"No!"tanggi ni Azrah

"don't listen to her,Bren"

      Napangiti ako ng makita kong humalukipkip at napakagat labi si Azrah lalo na ng magsimulang umusad ang sasakyan.She's holding back her tears.

       lt's  already 7pm at malayo pa ang Baguio.That's where l am staying kapag nasa Pilipinas ako na madalang lang naman mangyari.As far as l remember its been 7years mula ng huli akong nakapunta ng Pilipinas.l've been very busy helping my father's business in London.Kinailangan kong mag seminar at um-attend sa iba't ibang meeting to fit in my future position.

  Pressure dried me up.

  Responsibilities took my childhood and even my youth.

  I grew in a place where l need to be perfect just to prove my worth.l need to be inteligent and powerful to gain my follower's respect.l am their head.

"what is taking her so long?"impatiently,l'm tapping my fingers on the side of the car window while giving short glimpse in the way where Azrah went 20 minutes ago.She need to use the comfort room,and so we stop in a gasoline station.According to Bren we are already in Tarlac.

"susundan ko na ba,Monti?" tanong sa akin ni Bren na nagpabaling sa akin sa kanya.

"nope,just wait for a bit"

l hate the smile on Bren's face,l don't like the double-meaning look he had given me.lt's not that l miss her,that will never happen.nah...

What should l do?.

Maiksi ang pasensya ko sa pag iintay.l never let anyone make me wait.Alam nila kung gaano sakin kahalaga ang oras.I am strict in terms of it.Damn it.

Sunod sunod na kumatok ako sa pinto ng comfort room.

Yes,tama po kayo sa naiisip nyo,hindi ko na matiis na maghintay.It's been half an hour,mula ng bumaba si Azrah ng car.

lsa pa naalala ko na baka takasan ako ng babaeng ito knowing her attitude.Nang hindi bumukas ang pinto ay ako na mismo ang kusang pumasok.

Naabutan ko syang inaayos ang necktie ng suot nyang blouse.Mukhang wala namang ibang tao na nandoon bukod sa aming dalawa.

"anong giangawa mo dito?"asik nya sa akin.Nakita ko pa na namula ang mukha nya ng makita ako na papalapit na sa kanya.Actually l'm inside the She's comfort room.

"standing"maiksi kong tugon which actually made her to pout her lips at sabay na inirapan nya ako.

"bakit ka nakapasok?may bantay naman sa labas ah!lumabas ka na!"

"l just told them who l am and made a little lie that you sent a message and you need me here.l am not use on waiting,antagal mong bumalik"

Nakita ko na halos bumuga ng apoy ang ilong nya sa pagpipigil ng galit,nagmamartsa syang lumabas ng comfort room at ako naman ay agad ko syang sinundan.Halos patakbo na nyang tinungo ang parking area para makalayo at maiwan lang nya ako.

"how could you!" sigaw ni Azrah habang papalapit na kami sa sasakyan.Tanaw ko na din si Bren na tila may kausap sa cellphone nya.

"antagal-tagal mo kasi"sagot ko

"bastos ka,bakit ka pumapasok sa cr ng mga babae?"nakalapit na sya sa kotse namin and Bren suddenly cover the mouthpiece of his phone ng makalapit na din ako sa kanila.

"l told them that my wife is inside,and she needs me.may masama sa sinabi ko?pinapasok naman nila ako!"hirap sa tagalog na sigaw ko sa kanya.This hard 

headed brat shall have to learn a lesson.

"meron,it's my privacy"

"l am not included on those things na sinasabi mong privacy...gusto mo bang ipakita ko sayo  ang totoong meaning ng privacy na sinasabi mo?l know you will not like me when l'm mad,brat!.Stop shouting on my face,because no one dare to!"

Mabilis na umangat sa ere ang kanang palad niya para sampalin ako pero

nagtitimping hinawakan ko ang kamay nya.No one ever slap me on my face.Nagsukatan kami ng lakas sa pagitan ng palad ko at sa braso ni Azrah na hawak ko.

" wife?kaninong wife?!"

"mine,you are my wife,and so be it!"

"imposible ka talaga"

"don't you even think that you can hurt me.No one did"nagngangalit na binitawan ko ang braso nya.Sa lakas nga ng pagkakabitaw ko ay bahagya pa syang napahakbang paurong.Tila sasakit ang ulong napabuntung hininga na lamang ako sa pagpipigil ng galit.With my hands on my waist l tilted my head and see  the dark sky.May heaven help me to get through with this kind of faith.Then l let out a deep breath to calm my inner anger.What a brat!

Hindi na ba matatapos ang araw na ito? 

    Matapos na hilutin ng kaunti ang sintido ko na ngayon ay nagsisimula ng sumakit ay binalingan ko si Azrah na tila gusto na akong sugurin sa sobrang galit na pinipigil.Hawak nya ang brasong pinigilan ko kanina at ngayon ay mukang nagsisimula ng mamula.l don't know but i feel troubled knowing that l hurt her arm.

comment please so l can know that someone is reading..