TRY ME: Draco Torres

KABANATA 12

Matured Content: RATED SPG!

Warning: Read at your own risk!

"Kaya ko na, ako na." Pigil ko sa pagbanta nitong pag-alis sa black shoes kong suot.

Nawala na yata ang sakit ng puson ko sa narinig na libreng kuryente at apartment kay Aling Flor.

"Pare, wala pa kaming dinner. Mag-cook ka po?" si Mareng na galing sa kwarto at nakabihis na.

Umiling ako sa kanya at kay Drake. Sinubukan ko pang tumayo kahit nanginginig ang mga tuhod ko. Kung hindi niya ako nahawakan sa bewang ay baka bumagsak na ako.

"Sige, Mareng. Magluluto ako."

Gusto ko siyang pigilan. Hindi pa naman ako baldado.

"Kaya kong magluto,"

Binigyan niya lamang ako ng inip na tingin bago binitiwan. Sinulyapan pa niya ang kamay kong nakadantay sa may puson ko.

"Ako na, Veron."

Wala akong nagawa kung hindi ang hayaan siya. Dumiretso siyang kusina habang ako ay kumuha ng damit sa kwarto.

Isang beses ko pa siyang tinitigan sa kusina. Nasa mesa ang repolyo, carrots, at iilan pang gulay kasama ang manok. Siya naman ay abala sa telepono at tila nagbabasa.

Mabilis akong pumasok sa banyo pagkatapos nang pagsulyap niya. Malakas ko pang naisara ang pinto na kinapikit ko.

Hindi ko pa matapos-tapos ang pagligo at pagpapalit ng damit. Sasabay pa yata ang kaba ko sa sakit ng puson ko. Hindi rin mawala sa isipan ko ang palibreng bahay at kuryente ni Aling Flor.

Hindi naman siguro si Drake ang magbabayad.

Hindi malabo! Nakapagbigay nga ng Ref, Veron!

Pagkalabas mula sa banyo ay hindi ako umalis sa kusina. Pinagmasdan ko pa ang galaw niya na kalkulado, at pinakinggan ang de numerong paghiwa niya sa mga gulay.

Napataas ang kilay ko. Hindi ko yata matatanggap na mas marunong siyang magluto sa akin.

"Veron, bakit?"

Natauhan ako dahil doon. Ang mga mata niya ay naghihintay ng sagot mula sa akin. Napatikhim ako at lumapit ngunit hindi sobrang lapit.

"Libre rin ba ang apartment at kuryente mo?" Hinuli ko ang tingin niyang umiiwas.

"Bakit? Hindi ka ba masaya na libre ang bahay at kuryente mo?" Nangunot pa ang noo niya.

Mukha siyang hindi interesado ngunit desidido akong malaman.

"Drake, umamin ka nga. Ikaw ba ang magbabayad sa renta at kuryente namin?" Pinilit kong maging matapang ang itsura.

Bumagsak ang tingin nito sa carrots na hawak bago ako muling sinulyapan.

"Bakit ko naman gagawin 'yon, Veron? Hindi naman ako mayaman. At ano ba kita?"

Natameme ako dahil doon. Bakit nga naman niya babayaran? Hindi nga naman siya mayaman at wala kaming koneksyon.

Natahimik ako sa hapag. Si Mareng lang ang pumupuri sa luto niya. Ako ay tahimik lamang na humihigop sa ginawa niyang chicken soup. Binigyan init niyon ang puson ko at naibsan nang bahagya ang sakit.

Nang matapos kumain ay naghatid pa siya ng mango jam na kinatuwa ni Mareng. Binigyan niya pa ako ng isang sulyap bago siya tuluyang umuwi.

Pabiling-biling ako sa higaan at hinahanap ang komportableng posisyon. Sandali lamang na naaalis ang sakit ng puson ko, sa huli ay bumabalik din at lalong sumasakit.

Hindi na naman ako nakatulog dahil doon. Sa umaga ay naririnig ko pa ang mga hikbi ni Mareng. Naramdaman ko pa ang pagsubsob nito sa tiyan ko.

"Mimi! Huwag ikaw mamatay!"

Napangiwi ako sa sigaw niya. Akala yata niya ay hindi na ako babangon sa higaan.

"Mareng, humihinga pa ako. Wait lang, Baby, magluluto na si Mimi." Hinagod ko pa ang likod niya.

Her teary blue eyes looked at me. Her pouting lips and her tears on her rosy cheeks are evidence that she cried her heart out.

Napailing ako dahil doon at pinilit na bumangon. Pinunasan ko pa ang mukha niya. Sumisinghot pa siyang yumakap sa bewang ko.

"Come. Maligo ka na, then we'll go together to your school."

Tumango ito bago tumakbo papuntang kwarto niya at lumabas na may bitbit na damit. Tumakbo pa ulit ito papasok sa banyo.

Naiiling na napangiti ako. Hawak ang puson kong hinanap ang cellphone ko. Ni-message ko lang si Miss Yumi na aabsent ako. Susubukan ko na lamang mag-over time sa susunod kung kaya.

Matapos matanggap ang reply nitong okay ay naghanda na ako sa hapag. Mabagal nga lamang. Ngali-ngali akong napapangiwi sa sakit ng puson ko. This is happening every month. Para akong pinapatay sa sakit.

"Mimi, what time will we go to school? I'm excited!" then she giggled.

Agaran pa siyang umakyat sa upuan at kinuha ang mangkok ng cereal. Nangunguso pa siyang sumubo at naiiwan pa sa gilid ng labi niya ang gatas. Ngunit pagkatapos ay bigla na lamang namilog ang mga mata niya at napatakip sa bibig.

"I forgot to inform Pareng Drake. He must be waiting," bulong nito sa sarili.

Nangunot ang noo ko at halos mapasigaw sa biglaan niyang pagbaba at pagtakbo palabas.

"Mareng!"

Sinubukan ko siyang habulin ngunit lalong namilipit ang sakit ng puson ko. Napaupo ako sa cleopatra at doon kumapit.

"Mareng!"

Nagbakasakali akong bumalik ito. Iyon nga lamang, sa pagbalik niya ay kasama na niya si Drake na bagong ligo. Diretso sa akin ang mga tingin niyang may pag-aalala.

"Veron, dalhin na ba kita sa ospital?" Lumapit pa ito at dinama ang noo ko.

Mahina kong inalis ang kamay niya bago hinanap si Mareng na humihikbi na naman sa paanan ko.

"Mareng, 'wag kang umiyak. Papahinga lang si Mimi tapos aalis na tayo."

Humihikbing lumapit ito at yumakap sa bewang ko.

"Mimi, mamatay ka na naman ba? Every month kang namamatay, Mimi."

Napangiwi ako sa sinabi niya. Hindi ko yata gusto ang termino niya sa pagpapahinga ko. Nilingon ko pa si Drake na matiim ang tingin sa aming dalawa.

"Ano, Drake. Baka pwedeng pasuyo sa'yo. Pahatid sana noong birth certificate ni Mareng sa Teacher niya."

Tahimik itong tumango. Kinuha pa niya si Mareng na ayaw umalis sa pagkakayakap sa akin.

"Ayos lang," pigil ko sa kamay niya. "Nagpapa-baby."

"Baby pa ako, Mimi!" Maktol nito.

Nagpapasensyang liningon ko si Drake na tumango lamang at ngumiti pa kay Mareng.

"Ipagluluto ko kayo." Sinenyas pa nito ang patungong kusina.

"Yes, Pare. Cereal is not that delicious," si Mareng na umaalis na sa pagkakayakap sa akin.

"Mareng!" nagbabantang tawag ko.

Cereal is not that delicious?

Nagsasawa na yata ang anak ko sa mga pinapakain ko sa kanya. Naiiling na sinundan ko sila ng tingin. Hinayaan ko sila at pumasok ako sa kwarto upang makapagpahinga muli.

Nakatulog nga lamang ako sa sakit. Kung hindi ko pa nadama ang paglundo ng higaan ko ay hindi pa ako magigising.

Pagmulat ko ay nakatunghay na sa akin ang namumungay na mga mata ni Drake. Wala sa loob na agad akong napapahid sa gilid ng labi ko.

"Bakit, Drake?"

Lumayo ito nang bahagya at lumibot pa ang tingin sa kwarto ko.

"Iyong birth certificate ni Mareng, ihahatid ko na."

Napatango ako at binuksan ang drawer sa gilid. Kinuha ko mula doon ang naka-brown envelope na birth certificate ni Mareng.

"Heto. Pakiusap ko lang na huwag mong buksan. I-deretso mo sa Teacher niya. Please." Hinuli ko pa ang mga tingin niya bago tuluyang binigay sa kanya ang envelope.

Tumango siya at agad na tumayo, "Sure."

"Mimi, we'll go na! See you later!" si Mareng na nakasilip sa pinto.

Isang beses pa akong sinulyapan ni Drake bago binuhat si Mareng palabas ng kwarto. Nakahinga ako nang maluwag. Para akong pinagkaitan ng hangin sa presensya niya sa sariling kwarto ko.

Winaglit ko iyon sa isipan bago naligo. Hinayaan kong patuyuin ng electric fan ang buhok ko bago sinubukang matulog ulit, hindi nga lamang ako nagtagumpay sa nararamdamang sakit ng puson ko.

Tila dumoble iyon at hindi na humupa. Naiiyak na ako at natatakot na muling gumalaw dahil baka mas sumakit iyon.

Mahihinang hikbi ang nagawa ko matapos umikot ang sakit. Kahit pa narinig ko ang pagbukas ng pinto ay hindi ako makakilos sa sakit.

Mga yabag papuntang kwarto ni Mareng ang narinig ko. Pagkatapos ay papunta sa kwarto ko. Nanghihinang liningon ko si Drake na mariin ang tingin.

"What happened? Does it still hurt?"

Kahit yata ang pagsasalita niya ng banyaga ay hindi ko na pinansin. Namamawis ang noo ko sa sakit.

Ramdam ko ang pag-upo niya sa gilid at pag-alis niya sa kamay kong nakahawak sa puson ko.

"What should I do?" may panic sa boses nito.

Mahina lamang akong umingit, "I don't know."

"Damn," dinig kong mura niya.

Nawala siya sandali at sa pagbalik ay nakadantay na ang palad niya sa puson ko.

Napamulat ako dahil doon ngunit walang lakas upang sumuway. Napaawang lamang ang mga labi ko matapos maramdaman ang pagtaas niya sa suot kong damit.

Lumapat ang mainit niyang palad sa tiyan ko pababa sa puson ko. Wala sa loob na pinigilan ko ang palad niya. Kakaibang init ang naramdaman ko mula doon. Tila gustong paapuyin ang buong katawan ko.

"W-hat are you doing?"

Hindi ko sigurado kung anong balak niya. Umayos pa siya nang upo sa gilid at kulang na lang ay kulungin ang katawan ko. His muscular arm almost cage my waist and hips.

"Trust me."

Iyon lamang ang sinabi niya bago muling humaplos ang palad niya nang marahan at paikot.

Hindi ko alam kung bakit ngunit kusang umaawang ang mga labi ko. Kusang bumubuo iyon ng init sa kalooban ng puson ko.

Mas lalo pa akong nanghina matapos maramdaman ang banayad niyang pagpasok sa loob ng suot kong manipis na short.

Nagkawatak-watak ang paghinga ko. Tila ako hinihingal sa bawat galaw ng palad niya. Hindi ko maiwasang mapaungol matapos maramdaman ang palad sa pinakagitna. Kahit may panty at napkin ay mayroon pa ring init.

His feverish touch and skin are enough to make my breath heighten.

"Drake, W-hat a-re you doing?"

Bago ang pakiramdam na ito sa akin. Maging ang nararamdamang init ay hindi pamilyar sa akin.

Nasalubong ko ang mga tingin niyang mapanganib na nagpakaba sa akin. Hindi pa nakatutulong ang mga haplos niyang nagsasabing eksperto siya sa ganitong larangan.

Kusa akong napahawak sa kamay niya matapos niyang tangkain na alisin ang suot kong short ngunit hindi ako nagtagumpay. Walang hirap na nahubad niya iyon. Ni hindi nahirapan sa pag-angat sa akin.

"Ah!" kusang lumabas iyon sa bibig ko matapos maramdaman ang daliri niya sa pagpasok sa gilid ng underwear ko.

"Shh, Veron. Mareng might wake up."

Ngunit hindi ko mapigilan ang sarili sa pag-ungol. Ang daliri niyang nakadampi doon ay bolta-boltaheng init ang bigay sa akin. Para akong lalagnatin.

"Drake! What a-re y-ou doing?"

Ni hindi ko alam kung anong tunog ng boses ko. Basta nang lingunin ko siya ay mainit na rin ang tingin niya.

"I'm giving you pleasure to lessen the cramp. I've searched that it is effective."

Hindi ko alam kung saang lupalop niya nakalap ang ganoong impormasyon. Ngayon ko pa lamang iyon narinig.

Balak ko sanang magprotesta ngunit namilog lamang ang mata ko sa madalian niyang pagpunit sa panty ko.

"Ang panty ko, Drake!"

"I'll give you another dozen of underwear," wala sa sariling pangako niya bago muling pinunit iyon upang tuluyang maalis.

Nawala sa isipan ko ang kumontra at pagalitan siya matapos maramdaman ang buong palad niya doon, pinaghihiwalay ang mga hita ko.

"s**t! Drake!"

Gusto ko sana siyang tadyakan sa init na nararamdaman ngunit mahigpit niyang hinawakan ang kaliwang hita ko. Kasunod doon ay ang daliri niyang pilit pumapasok.

Marahas na nakagat ko ang pang-ibabang labi sa sakit. Lumipat yata ang sakit ng puson ko at napunta sa baba. Marahan pa siyang nagpatuloy na halos nagpa-iyak sa akin.

"It's bloody," aniya bago hinanap ang mga tingin ko.

"Of course, gago!"

"Sorry. Don't let any other man do this. I'm doing this because I'm concern."

"Concern? f**k, Drake! Nagsasamantala ka!" hindi mapigilang sigaw ko matapos maramdaman ang sobrang sakit sa ibaba.

"Hindi ako nananamtala, Veron. Kung oo ay hindi lang daliri ko ang papasok."

Inis kong ginalaw-galaw ang hita kong hawak niya. Na-eeskandalo sa sinabi niya ngunit ang protesta ko ay napalitan ng ungol matapos gumalaw ang daliri niya.

Its slow movement is silently filling me. Umaabot ang init hanggang sa puson ko.

"Drake!"

Hindi ko alam kung saan ako kakapit. Hindi matapos-tapos ang paggalaw niya. Ang sakit sa puson ko ay tuluyang napalitan ng init. Namumuo at gustong kumawala.

Hindi ko mapigilang maisarado ang mga hita ko ngunit pinipigilan niya. Namamaluktot maging ang mga daliri ko sa paa.

"Let it all go, Mare."

Ni hindi ako makatawa sa tawag niya. Imbis na matuwa ay dumagdag lang iyon sa init. Nahahati ang bawat paghinga ko.

Nang maramdaman ang pagbilis niya ay isang mahabang ungol ang ginawad ko kasabay ng pagkawala ko. Tila tinangay palabas lahat ng init at sakit sa puson ko.

"You did it, Mare," ani pa niya bago marahang inalis ang daliri doon.

Pinampunas ang panty ko bago pinagdikit ang mga hita ko.

Namumungay ang mga matang nilingon ko siya.

"Thanks," is all I can utter with my weak voice.