If I Keep My Heart Out Of Sight
1548 Words
Lesson Seven
If I Keep My Heart Out Of Sight
“Si Zero ba ‘yon?”
- Princess Xanara –
Napahinto ako nang huminto si Cheen. Nasa pintuan siya ng cafeteria at nakasilip lang na parang tanga. Ay teka. Alisin natin ‘yung parang. Rephrase. Nasa pintuan siya ng cafeteria at nakasilip lang. Tanga talaga.
“Ano na naman ‘yan?” =___=
Hinatak niya ang braso ko para mapantayan ko siya.
“Si Zero ‘yon, di ba?”
“Weno ngayon? H’wag kang basag trip puro ka Zero.”
Hinawakan niya ang ulo ko at pilit na ipinilig sa tinitignan niya. Nakita kong magkausap sina Jess at Zero tapos nagtatawanan with matching himas-himas pa. Err anong kinalaman ko d’yan? -___-++
“Don’t cringe.”
Umarko naman daw ang kilay ko.
“Sinong nagki-cringe?”
“Mwahahaha de ikaw. xD Naku anubey, Thees, h’wag mo na nga akong pinaglololoko. Since birth magkasama na tayo, noh. Sino pa ba namang lolokohin mo? Haleeeer!”
“Tch. Syatap.”
Inalis ko ang hawak niya sa ulo ko at magsisimula na sanang mag-martsa paalis sa kinatatayuan ko nang bigla-bigla na lang sumigaw ang loka-lokang ‘yon. Holy shiz. O____O
“XANARA, SI ZERO NAKIKIPAG-HARUTAN OH! DI BA BAWAL ‘YAN? DI BA DETENTION ‘YAN?”
The essence of having a troublesome cousin s***h bestfriend. ("_ _)
Lahat ng tao sa cafeteria huminto. Napatigil ako sa paglalakad pero hindi lumilingon. Nakakatakot kasi baka kung anong makita ko. Ang tahimik pa naman. Feel na feel kong they’re staring at my back.
“Ahetyu, Cheen.” -__-++
I heard her giggle. Pinaglalaruan talaga ako.
“Di ba detention na ‘yan?” pag-uulit pa niya.
Eesh.
I swerved back at dire-diretso sa mesa nila Zero at Jess. Hinugot ko ang ID nilang dalawa. They practically dropped their jaw at me. Lalo na si Zero. Wah sarreh. (_ _ǀ|)
“Detention after school.” Iyon lang then I left already, passing Cheen who’s grinning in satisfaction.
- Princess Kreya –
I scratched the back of my head. Nakatayo lang ako sa may labas ng Pentagon. Mmmm… wala naman si Ate Div dito. @-@a
“Krey-krey!”
Lumingon ako. Andu’n si Ate Xanara kasama si Kuya Ran at si Shin. Nag-wave ako kay Shin. Nag-wave din siya sa akin. Sinalubong ako ni Ate Xanara ng isang bear hug. ^O^//
“Anong ginagawa mo dito sa labas?” strict na tone na tanong ni Kuya Randall.
“Hinihintay ko kasi si Ate Div. Nag-cut kasi siya ng klase kanina, eh. Nakita n’yo ba siya?”
“Hindi, eh. Kasama niya ba si Cyrus?”
Umiling ako. “Hindi ko alam, Ate Xana. Nag-text lang naman siya kasi. Tsaka busy si Kuya Cy.” *x*
“Ah yeah. Busy sa pagharot.” =___=
“Eh teka saan ba kayo pupunta?” *u*
“Kay Sir Ed. Tutulong lang sa research niya.” ^__^
Sir Ed. Siya ata yung history professor ni Ate Xana na archeologist daw. Wow baka may makita akong maraming artifacts do’n. *__*
“Sama ako, Ate.” *O*/
“Eh paano si Div?” O__O?
“Hihi, malaki na ‘yon. Hayaan na natin.” xD
Hinayaan nila akong sumama sa kanila. May ilangan factor sina Ate Xana at Kuya Ran. Sabi ni Ate Div may hidden feelings daw si Kuya kay Ate Xanara pero sabi rin naman ni Ate Naya, charot lang naman daw ‘yun. Ano ba kasi talaga? @-@a
Pagdating namin sa may history room, wala pang tao. Sabi ni Ate Xana baka may klase pa si Sir Ed kaya naupo muna kami do’n.
“Neh, Shin ano nga ulit yung sinasabi mo kaninang crush mo sa school?” tanong ni Ate Xana kay Shin.
May… crush na si Shin? :(
“Ah.” Tumawa siya. “Nagtatanong ako kay Randall kung anong magandang bilhin para sa valentines. Yayayain ko sana siya sa date, eh. Guys, tulungan n’yo naman ako oh.”
“Wahahaha! Si Randall pa tinanong mo eh sagad hanggang kalamnan ang pagka-tigang n’yan.” then Ate Xanara laughed.
Napapangiti ako sa kulitan pero deep inside naiinis tsaka nalulungkot ako. Crush ko kasi si Shin kahit naman noon pa. Pero hindi niya nisasabi sa akin kung may crush din siya sa iba o kaya naman sa akin.
Nakakainis naman. Sana ako na lang ang ilabas niya sa balemtayms. *x*
“Krey? Okay ka lang?”
Napatingin ako kay Ate Xana. Tumango ako ng nakangiti.
Tsk. Bakit ko naman ipapakita na hindi ako okay? Baka mabagabag pa sila, magkagulo pa.
- Princess Xanara –
Night Class.
Huminga ako ng malalim bago ko kinuha ang susi sa detention room. Pagdating ko nakasandal na si Zero sa may pader ng labasan ng detention. Jess is pacing back and forth sa tapat ng pintuan.
Mali ata ‘tong gagawin ko. >__>
“Evening.” Matipid na greeting ko.
Pagbukas ko ng pintuan sumunod din sila papasok sa loob. Akala ko tahimik lang silang susunod. Ulol ‘tong si Zero hilahin daw ba braso ko. -__-
“Prefect ako, hindi dapat ako kasama dito.”
“Lul mo, ikaw ‘tong majarut d’yan, eh.” = u =
“Ano?” he retorted, nakakunot ang noo. “Anong sinasabi mo? Kinakausap ko lang si Jess. May tinatanong lang ako!”
“With himas factor may tinatanong? O.o Masubukan nga din ‘yon minsan.” @-@a
He hissed then let my arm go. Napa-smirk lang ako sa kanya. Adik naman kasing mag-dahilan. Sinong niloko niya? Ako? Ako pa na ubod ng talino at ubod ng ganda? Ako pa talaga? xD
“I-Ikaw din si Thea, di ba? Ikaw din yung—”
Hinarap ko si Jess. Siya yung dating apprentice ni Cheen. Woah. Cheerleader na ulit siya.
“Bumalik ka na pala?”
“Huh? A-Ano… k-kasi…”
Di ko na narinig ang pagbubulol-bululan ni Jess dahil hinaltak ako ni Zero palabas ng detention room at ni wala akong ideya kung saan niya ako balak na dalhin. I mean haler? Wala na ba talaga akong ibang role dito kung hindi ang haltakin ng haltakin?
“Argh! Undisputed hatak king ka talaga! Bitaw na nga!”
Binitawan niya ako nang makarating kami sa terrace ng Pentagon. Pentagon ang tawag sa building ng Saint Claire. At nasa terrace kami kung saan tanaw mo lahat maski na ang fountain at ang gate.
Ang daming memories sa akin ng terrace na ‘to. Waaaaaaaah na-miss ko itetch. :")
“I was just asking her what to do with you on Valentines day. I don’t know any other person to ask. If I’ll ask Cheen, baka kasi sabihin sa’yo nu’n ang balak ko. Mabisto pa ako.”
You can imagine how clueless I am when I looked at him. Parang may mga question marks talaga ng bongga sa mga mata ko.
“Say what?” O___O
Imbis na sagutin ako, he caught my wrist then pulled me to him. He buried his face into my shoulder. I could feel him inhaling the scent of my hair. I can almost smile. But I knew it wasn’t right to do so.
“I miss your scent. I miss embracing you, Xanara.”
Napangiti ako. “Fool. You should have done this a lot before I left.”
He groaned in annoyance but didn’t pulled away from me but instead, lalong humigpit ang paghapit niya sa bewang ko.
“You said you’ll be gone for only a year. I waited for that hell span but you didn’t came. I missed you but I can’t do anything about it. You’re not there. And so what can I do?”
Napabuntong hininga ako. Dammit. Why can’t I just go on without my heart race so fast inside his warm and tight embrace?
- Prince Randall –
“Gee. I don’t even know why I love you this much.”
Huminto ako. Agad kong ibinaling ang paningin ko sa labas ng bintana. Para lang akong sinipa ng malakas na sampung kabayo sabay-sabay nang makita ko siyang kayakap ang bampirang ‘yon.
It tortures me that she doesn’t remember anything about me. It tortures me that all she ever did is run away from me. It tortures me that she doesn’t want to be with me. It tortures me that she wants to be with Zero more than she wants to be with me.
It tortures me that I can’t love her.
“Oy, gagu ka, Zero. Kapag ako talaga niloloko mo d’yan sa sinasabi mo, kakatayin kita ng buhay.”
I can’t love her the way he can. I can’t love her much as he can. Isa lang akong gamit para ma-protektahan siya. Maybe if I keep my heart out of sight, everything will surely be fine for them.
Because all I want now is to see Xanara so very happy. The least I can do for her.
- Writer
