เอาละตัวฉัน ต้องทำสำเร็จให้ได้!!
“ย๊ากกก!!!!” ฟิโอน่ายื่นมือทั้งสองข้างตรงไปใส่กระดาษเล็กๆใบหนึ่ง
เอ่ออ...จริงๆก็ไม่คิดหรอกนะว่าวิธีที่ฉันกำลังทำอยู่มันจะสำเร็จน่ะ
เฮ้ออ~
ฉันถอนหายใจด้วยความเหนื่อยล้า ฉันทำการทดลองใส่พลังเวทอันน้อยนิดของฉันเข้าไปในกระดาษใบนี้ ฉันทดลองมา4ชั่วโมงเเล้ว เเละใช่มันไม่สำเร็จ
สงสัยฉันต้องหาหนังสือควบคุมเวทเเละการผนึกเวทมาอ่านอีกสักหน่อยเเล้วละ
「ณ ห้องสมุดประจำตระกูลดยุค」
ฉันกำลังนั่งอ่านหนังสือที่มีชื่อว่า เเรงดันของพลังเวท ซึ่งฉันอ่านมันเเละทำความเข้าใจได้เเล้วละ
ถึงเเม้ว่าในโลกนี้พลังเวทของเเต่ละคนจะสามารถนำออกมาได้น้อยนิดก็เถอะ เเต่เหมือนมีการศึกษาเกี่ยวกับการใช้ประโยชน์จากพลังอันน้อยนิดนั่น โดยการบีบอัดของพลังเวทเเล้วยิงออกไปด้วยความเเรงเเละเร็วสุดๆ
ถ้าให้เปรียบเทียบก็เหมือนการอัดอากาศลงในกระบอกฉีดน้ำเเล้วปล่อยออกมา เเละยิ่งทางที่ปล่อยน้ำเล็กเท่าไหร่ น้ำที่ยิงออกมาก็ยิ่งเเรงขึ้นเท่านั้น
เเต่ปัญหาก็คือ ฉันจะทำเเบบนั้นได้ยังไงนะสิ ในตอนนี้ฉันเเค่เสกน้ำออกมาไม่ถึง100มิลลิลิตรเลยด้วยซ้ำ เเถมเสกไฟหรือดินก็ไม่ได้ ลมก็อย่าหวังเลยละ ฮ่า ตลกชะมัดยาก
“ฮุฮุฮุ คุณหนูมาอ่านหนังสือที่ห้องสมุดบ่อยจังเลยนะคะ ขยันจังเลย”
“อ๊ะ!! อาเรียจังง~!”
ฉันเข้าไปโผกอดอาเรียโดยที่ฉันไม่รู้ตัว เอาอีกเเล้วตัวฉัน สัญชาตญาณความเป็นเด็กมันกำลังจะเอาชนะฉันอีกเเล้ว
ฉันรีบปล่อยมือออกจากอาเรีย
“อะเเฮ่ม!....สวัสดีนะอาเรีย เธอมาทำอะไรที่นี่เหรอ?”
“อะเเฮะๆ พอดีฉันเห็นช่วงนี้คุณหนูเข้าห้องสมุดบ่อยๆน่ะคะ เลยอยากจะเอาขนมมาให้ค่ะ”
ขนม? ฉันไม่ได้ต้องการสักหน่อย มันเสียเวลานะรู้ไหม ในตอนนี้ฉันรู้สึกเครียดเล็กน้อย....กินสักหน่อยคงไม่เป็นไร
อาเรียหยิบหอกระดาษขึ้นมาเเละเปิดมันออก ข้างในนั้นมีคุกกี้นมอยู่2ชิ้น
ฉันหยิบคุกกี้ขึ้นมากินชิ้นนึงก่อนที่จะหันไปอ่านหนังสือต่อ
“อ๊ะ สงสัยคุณหนูยังไม่ว่าง งั้นฉันขอตัวก่อนนะคะ”
“อืม..”
ฉันได้เเต่บอกปัดๆไป สิ่งสำคัญในตอนนี้คือ เเหวนทองของท่านเเม่ที่ให้ฉันมา มันสำคัญกับฉันมาก ฉันมักมีนิสัยเสียเสียที่ชอบยึดติดกับสิ่งของ ยิ่งสิ่งนั้นได้มากจากท่านเเม่เเล้วละก็ มันสำคัญยิ่งกว่าชีวิตฉันซะอีก
..................
「ณ ห้องนอนของฟิโอน่า」
ฉันลองอ่านหนังสือเเละทดลองอยู่หลายครั้ง เเต่ก็ทำไม่สำเร็จ ฉันลองอัดพลังเวทเข้าไปในกระดาษเเผ่นนั้น เเต่มันก็ทำได้เเค่ให้มันเปียก ฉันพลาดอะไรไปนะ
"จับไปที่มานาไม่ใช่พลังเวท"
หื้อ? เสียงของใครกัน มันดังอยู่ในหัวของฉัน
"มานา ใส่มานา ไป ที่กระดาษ"
...โอเคฉันจะลองดูเจ้าเสียงในหัวของฉัน
ฟิโอน่ากำลังควบคุมมานาที่อยู่ในร่างกายเเล้วมารวมอยู่ที่จุดเดียว
ฉันเอามือทาบไปที่กระดาษก่อนจะมีเเสงวาบออกมา สำเร็จเเล้วใช่ไหมนะ?
ฉันหยิบกระดาษขึ้นมาดู มันก็ยังดูปกติอยู่นะ
*พรุบ!*
เสียงน้ำพุ้งออกมาจากกระดาษ
...โอเค ถึงเเม้ฉันจะลองใส่มานาเข้าไป เเละน้ำที่ออกมาประมาณ 50 มิลลิลิตรสินะ เฮ้อ ฉันต้องเอาผ้ามาเช็ดพื้นที่เปียกเเล้วละ เเต่นี่ก็ถือว่าสำเร็จไปด้วยดี เเต่ก็ยังมีอีก2อย่างที่จะต้องทำ
ปรับเเรงดันพลังเวทที่ออกมาจากวัตถุเเละการเสกทรายออกมา
ก็นะ ทรายก็คงเข้าข่ายเป็นเวทดินสินะ ยากชะมัด เเต่ถ้าทำได้เราก็จะสามารถปกป้องตัวเองได้ เพราะฉะนั้นฉันต้องเสกเวทดินออกมาให้ได้
ฉันต้องไปห้องสมุดอีกเเล้วสินะ เเละฉันจะต้องเจอกับอาเรียไหมนะ รู้สึกคิดถึงยังไงก็ไม่รู้สิ
ฉันเปิดประตูออกไปเเละเห็นเเม่นมกำลังยกอาหารว่างมาให้ฉัน
“คุณหนูคะ”
“อย่าพูดอะไรกับหนู เเล้วเอาถาดอาหารมาหนูจะถือเอง”
ฉันพูดเเรงไปไหมนะ ต้องไปขอโทษทีหลังเเล้วละ
「ณ ห้องสมุดประจำตระกูลดยุค」
เธอมาจริงๆด้วย อาเรียของฉัน เเละเธอก็ยังเอาคุกกี้มาเหมือนเดิม
“อาเรียฉันขออย่างอื่นบ้างได้ไหม?”
“เอ๋!! คุณหนูไม่ชอบคุกกี้ของฉันเหรอคะ!?”
“ปะ เปล่าสักหน่อย”
“ฉันอุตส่าห์ใส่หัวใจลงไปด้วยเลยนะคะ”
โอ้ยๆ เเล้วเธอจะบีบน้ำตาทำไมเนี่ย มันน่ารำคาญนะรู้ไหม
“ก็ได้ๆ เอาเป็นว่าฉันจะกินก็ได้ เเต่ตอนนี้ฉันไม่ว่าง อย่เพิ่งมารบกวนได้ไหม?”
“โธ่~ คุณหนูนี่ละก็ งั้นฉันจะทำขนมอื่นๆมาให้กินนะคะ งั้นฉันขอตัวก่อนนะคะ”
อาเรียเดินออกไปเเล้ว...คุกกี้อันนี้มันก็อร่อยจริงๆนั้นเเหละ ฉันไม่รู้ว่าทำไมหัวใจของฉันมันจั๊กจี้เเปลกๆ เเต่ฉันก็ชอบความรู้สึกเเบบนี้นะ
ฉันว่ายกหนังสือนี้ไปอ่านที่ห้องของฉันดีกว่า
“โซเฟีย...หนูรู้ว่าคุณกำลังเเอบอยู่ตรงนั้นนะ ออกมาช่วยหนูยกกองหนังสือนี้กลับห้องที”
“ด...ได้เลยค่ะคุณหนู”
เฮ้อ ซ่อนได้ไม่เก่งเลยนะโซเฟีย ฉันต้องสอนวิธีซ่อนหาดีไหมนะ? เพราะฉันนะเก่งซ่อนหาสุดๆเลยยังไงละ