“ARE you sure you can go to your office?” bungad sa akin ni Yosef nang makita niya akong nakabihis pang-opisina matapos niyang sumilip sa aking kuwarto. “Parang ayaw kitang payagan. Baka magkasakit ka ulit. I will call Manang Seda, ibibilin kita sa kaniya.”
Itinali ko ang ribbon ng aking blouse. Nakaharap ako sa salamin at nasa likuran ko siya. Hindi ko na kinailangang pang lumingon. He’s wearing his formal attire. As usual, wala na naman siyang suot na neck tie at bukas ang unahang butones ng kaniyang polo. Katulad ko ay papasok din siya sa trabaho.
Mabini ko siyang nginitian. “Huwag mo nang abalahin si Manang Seda. I can handle myself now. Hindi na masama ang pakiramdam ko. At pati kaunti lang naman ang tatrabahuhin ko sa office. I won’t get tired,” pahayag ko.
He sighed sharply. “The
