Chapter 1

3961 Words
CHAPTER 1 HOW can I ignore her if, I myself will search? After stressful work, I also need to loosen up. "Faster!" Utos ko sa kanya. She's wild and I can't control her. She suck my d**k inside her mouth. I can't help myself, but to growling. "I want more," Paungol niyang sambit, at saka niya ulit hinawakan ang aking dakila sabay subo.  Mayamaya ay umangat ang mukha niya, at saka siya gumapang paibabaw sa katawan ko. "Oh..." Rinig kong ungol niya, at napa-tingala pa ang ulo niya sa kisame. Humawak ako sa magkabilang binti niya, at sinabayan ang galaw ng katawan nito sa itaas ko. "Faster!" Salita ko pa, ngunit ngumiti lang ito ng nakakaloko habang tirik ang mata. Damn! I want more, more, and more. "Don't worry mister Alcantara, I can handle this," Bumibilis  lalo ang galaw niya. Napansin kong hingal na hingal na ito, at dahil hindi ko na rin matiis ay hinawakan ko siya sa bewang at pinahiga sa aking katawan, at saka nagpalit kami ng posisyon. Hindi ko na pinatagal. Unti-unting bumibilis ang galaw ko, labas pasok ito  sa p********e niya. "Oooh! Scream my name," Hingal na salita ko. "More! Please more and deep. Uump... Aaah!" That voice seducing me, kaya naman binilisan ng binilisan ko hanggang sa, "I'm coming..." Wika ko pa hanggang sa, "Aaahh!" Trenta segundo pa bago ko hinugot ang aking d**k sa p********e nito.                                                                                                     "Bumili ka nalang pills nang 'di ka mabuntis. You know how to use it," Ani ko at humiga sa tabi niya. "Darn it!" Bulalas pa nito sabay hampas sa aking dibdib. "May magagawa ba ako? Andun na, e, ilalabas ko pa." Salita ko sabay tawa. Napa-buntong hininga nalang ako at 'di na nagsalita. Mayamaya lang ay bumangon ako. Dudulog  na sana ako ng banyo ng biglang may tumawag sa aking phone. Calling Mom... Kinuha ko ito sa side table mg kama at agad sinagot. "Yes? Mom?" "Good evening, Alfonso anong oras ka pupunta dito? Dinner is ready  please come early, me and your dad are waiting. Also, Viktor is here." "I'll be there mom. Just taking a shower then pupunta na ako diyan." "Okay son take care." "Thanks!" Matapos ang huling sinabi ko ay saaka ko ito binabaan ng linya. "Get dress may lakad  ako." Wika ko.                                                                                    Saglit lang ako naligo. Pinaalis ko muna si Grace bago pa ako nagbihis, at hinanda ang sarili sa pag-alis. Kalahating oras rin bago ako dumating sa bahay ng parents ko, napansin ko agad ang bagong mukha ng isang kasambahay. Tiningnan ko ito mula ulo hanggang paa. She's hot, sexy kahit naka uniporme ito ng pangkatulong, morena at maganda naman kung titigan mo ng husto. "Kulang nalang hubaran mo ang bagong kasambahay nina mommy ah!" Rinig kong boses na papalapit sa aking kinatatayuan. "I'm glad that you are here, Viktor." Pag-iiba ko ng usapan habang pasimple ko parin tinitingnan ang bagong kasambahay. "'Yang mga mata mo i-lugar." He grin. "Kanina lang ako dumating. How are you by the way?" "Tss... i'm good as new. Bago?" Sagot at tanong ko. "Yes, kahapon lang dumating yan dito. Maganda 'no?" "Yes! She is." "Type mo?" He pat my shoulder. "Huwag mo nang balakin, Alfonso." And he smirked. I just smile at him. " Nga pala where's mom and dad?" Pag-iiba ko nang usapan. "Nasa dining na ang mga iyon at ikaw nalang ang hinihintay." "Alright. Welcome home nga pala." At saka kami naglakad patungo sa dining area. Hindi maalis-alis sa isipan ko ang bagong kasambahay nina mommy.                                                                                                      Well, makilala ko rin siya mamaya after dinner. "Hindi na kita pakakawalan pa." Salita ko sa aking isipan at napa-ngiti nalang. Magiging aktibo ang buong sistema ko kapag ganito ka-ganda ang tanawin araw-araw dito sa mansiyon. Baka nga maisipan kong dumito nalang muna.               MATAPOS ang hapunan nakipag-kwentuhan muna ako sa kanila. Kwentong walang kupas na pagtatanong sa akin... ng aking ina. Kelan raw ako magkaroon ng mapapangasawa? Gusto na nila magka-apo sa akin. Well, hindi ko naman sila sinagot, saka wala pa naman akong balak sa ganyan, all I want is to play. Kung si Viktor nga ay hinahayaan lang nila, how about me? Nasa veranda ako ng aking kwarto  habang nagyo-yosi at pinagmamasdan ang kapaligiran ng bahay. Sa 'di kalayuan may napansin akong isang babae. "That woman." Bulong kong sabi. Dahil medyo madilim ang paligid  hindi ako nagdalawang isip na puntahan siya. Tumalon nalang ako sa aking veranda tutal medyo mababa lang naman ang tatalunin ko, gawain ko ito simula pa noon.   She is busy with her work. Dahan-dahan akong lumapit sa kanya.  Ang sexy niya, nakaka-akit ang hubog ng katawan. "Hi?" "Ay Diyos ko! Sir? May kailangan po ba kayo?" "Nagulat pa kita. Are you okay?" Kaswal kong tanon. "Ayos lang po sir gabi na rin, saka patapos na rin ang trabaho. May kailangan po ba kayo?" Napa-titig lang ako habang nagsasalita ito. "Sir?" Rinig ko pang tawag nito. "I'm sorry, ano nga 'yon?" Wika ko at napakamot tuloy ako sa likod ng aking batok. "Hahahaha! Tulala ka po sir. Sabi ko may kailangan ka ba sa'kin?" Salita pa niya at humalakhak ulit.                                                                                                  "You! I mean, ikaw bakit ka nandito?" s**t! What the hell I am doing? "Malamang po nagtatrabaho. Ikaw sir, bakit ka nandito?" Nakakaakit ang ngiti niya sarap hubaran. "This is my house." Nakahalukipkip kong sagot. "Ang ibig ko pong sabihin sir, bakit ka nandito? Madilim na po at dapat nasa loob na kayo ng bahay." She's concern about me? "Why? Kabisado ko ang bahay na 'to at nakita kita kaya lumapit ako baka kasi may kausap kang iba." May pagkasarkastiko kong sagot. Maya-maya lang ay natapos na ito sa kanyang ginagawa at niligpit ang hose ng gripo. "Kausap? Ni wala nga po akong kakilala dito, ni hindi ko nga kilala ang pangalan mo. 'Di porket anak ka ng amo ko e, pwede mo na akong lapitan at kausapin. Ginulat mo pa ako." "Is  there's something wrong about that? Wala akong may nakita mali sa ginawa ko. I'm a lawyer at alam ko ang tama sa mali." "Ako? Alam ko kung anong mali mo." Agad ko siyang tinitigan. "And what it is?" "Pagnanasa. Kanina ko pa napapansin.” "So, ibig sabihin kanina mo parin ako napapansin?" I grin.  Kahit medyo madilim ang paligid halatang nahiya siya sa sinabi ko. "Sige po sir maiwan ko na po kayo." Paalam niya subalit pinigilan ko siya nang akma na itong aalis. "Wait!" Agad ako lumapit sa kanya. Hindi ito lumingon kaya naman nasa likuran niya ako.                                                                                                   "I like you." Salita ko with my seducing voice. Hindi ito kumibo at naka-tayo parin. Dahil nga sa walang tao, pasimple ko itong hinalikan sa leeg. Her scent kahit subsob siya sa trabaho, mabango parin ang amoy niya "Stay, don't move." Anas ko pa at hinapit ko ang bewang niya. "H'wag!" Protesta niya. Humarap siya sakin. "Matino pa akong babae, kaya huwag ako!" "I-i'm sorry." Nauutal kong salita sa kanya. Hindi ito kumibo at agad akong tinalikuran at nagmamadaling naglakad papasok sa loob ng bahay. "Damn it! Anong ginawa mo, Evo! Gago!" Singhal ko sa aking sarili at napahilamos nalang ng aking mukha. Napa-buntong hininga nalang ako at nakapamulsang naglakad papasok na rin sa loob ng bahay. Tumungo muna ako sa kusina para kumuha ng tubig, nadatnan ko na naman ang babae kanina sa labas. Akma na sana itong lalabas ng kusina ng nagsalita ako. "What's your name?" Pormal kong pagtatanong. "Isabela. Sige, alis na ako." Napasinghap pa ako. "Isabela, wait!" Tawag ko ulit sa kanya. Humarap ito at naka-tingin lang sa akin. "I'm sorry." Wika ko naay senseridad. "A-ayos lang. Sige... good night sir." Saka ito naglakad at dumiretso na sa quarter nila. Ipapabukas ko nalang ang pakikipag-usap ko sa kanya. "Isabela." Bulong ko ng kanyang pangalan at lumabas na rin ng kusina. "Attorney Alcantara." Napalingon ako dahil tinawag ako ng aking kapatid. "Doctor Alcantara." Ganti ko rin sa kanya at lumapit ito. "What are you doing inside the kitchen? Ha?" Ang lalaking 'to. "Why? Uminom lang ng tubig." Sagot ko, at umupo sa mahabang sofa.                                                                                              "I saw the new maid na lumabas rin ng kusina." "Then?" "Sinimulan mo na ba?" With his evil smile. "Nothing, wala akong plano." I lied... pero 'yong totoo naka-isa na ako. "Really? So, pwede na pala akong mauna." He grin. What the?! "What! Are you serious? She's a maid, then you're a Doctor! Oh come on! Ang daming babae diyan, bakit si Isabela pa?" He nodded. "Her name is Isabela? What a beautiful name bagay na bagay sa kanya ang pangalan. Pakialam mo ba kung gugustuhin ko siya? 'Di porket katulong, kailangan maliitin agad? Hmmp... Ma search nga ang background niya." Anito at nag-iisip. "Hey! I told you bro, stay away from her." "Who told you? Do you like her, Attorney?" "If I said yes, may magagawa ka ba?" "Well, good luck! 'Di ka sana magkasala at magkakaso sa kanya." Napa-titig nalang ako kay Eyo, habang siya ay naka-ngiti sa'kin. "f**k you!" I act like un-professional kapag siya at ako ay nag-uusap ng mga walang kwentang topiko.                                                                                              He's older than me. He's 33 at ako naman ay 32, isang taon lang ang agwat namin. May isa pa kaming kapatid na lalaki. He's not here, dahil nasa state ito, at kasama ni Viktor doon. Kapatid namin ito sa ama. His name is Earl Lemuel. Hindi namin siya pinag-uusapan dahil ayaw namin magka-problema sa aming ina. "By the way, gusto ka kausapin ni mommy at daddy bukas." "Why? Bakit 'di niya sinabi kanina?" "I don't know, Evo, I'm warning you." Kumunot ang noo ko sa sinabi niya. "Warning ka diyan!" "About Isabela. Halata masyado na may gusto ka sa kanya, the way you look at her, we're not kids anymore bro. Alam ko kung paano ka nagkakagusto sa isang babae. Flirting lang naman ang pag-uusapan, well marami ka niyan. So be careful of what you're doing." "I know what i'm doing. Wala pa sa tamang panahon ang babae para sakin and if you thinking about, Isabela, I can manage her." Nagkibit balikat siya. "Oh- siya... mauuna na ako sa'yo. Mag-usap kayo nina mommy bukas. Good night." Tumango lang ako bilang sagot sa kanya at tuluyan niya na akong iniwan sa sala. Napaisip tuloy ako sa mga sinabi ni Eyo. All I want is to play. "Damn it! Your like a drug, Isabela. Unang tikim pa lang nakaka-adik ka na at nakakatakam." Naka-tingala kong salita at saka tumayo na at naglakad patungo sa aking kwarto. It was 11:00 pm. Hindi ako makatulog dahil sa paglalayag ng isip ko sa babaeng 'yon.                                                                         [Copyright2018 mvnstories]                  ❤ Problema sa mga lalaki, ay makatikim lang ay tama na. Akala din nila ay lahat ng babae ay makukuha agad nila. Hindi ako makatulog, kaya napag-pasyahan kong lumabas ng quarter namin at dumulog ng kusina para uminom ng tubig. "Anong ginagawa mo sa gan'tong oras sa kusina?" Ang laki ang boses niya. Hindi pa naman ako tapos uminom ay nilagay ko ang basong ginamit ko sa lababo, at akma ko siyang lalampasan ng hulihin niya ang braso ko. "Stay." Utos niya. Bumuntong hininga ako. "Anong kailangan mo?" "Ikaw ang kailangan ko, Isabela. Kung pwede ay bayaran, babayaran kita—" "Gago ka rin pala, e! Ginawa mo pa akong pokpok o bayaran sa kalagayan  na 'to! Magsolo ka!" "Instead sa ibang babae  ko ibabaon 'tong junior ko, bakit hindi nalang sa'yo?" "May boyfriend na ako." "So? Break up your boyfriend at ako na ang bahala sa'yo." Natahimik ako sa sinabi niya. "So? Deal?" Nakatitig lang ako at 'di parin nagsalita. "Pag-isipan mo 'yan. Bago paman ako bumalik sa sarili kong bahay bukas dapat may sagot ka na sa tanong ko," Inayos ko ang aking damit at agad lumabas ng kwarto niya. "Good night, Darling." Rinig ko pang salita niya bago ko  naisara ng tulutan ang pinto.                                                                                                Diretsong naglakad patungo sa quarter namin hanggang sa nakapasok na ako at agad isinara ang pinto. Pinilit ko nalang matulog kahit di ako dinadalaw ng antok. Hindi parin mawala-wala sa isip ko ang mga sinabi niya. "Ewan ko sa’yo." Pabulong kong sabi. Hanggang sa panaginip ay dala-dala ko ang mga nangyari sa aming dalawa.             Maaga akong nagising dahil sa hanggabg ngayon ay naninibagonparin ako sa bagong bahay na aking pinapasukan. Hindi rin tatagal ay masasanay rin ako sa bahay na ito. Pagkatapos kong iligpit ang aking pinag-higaan ay agad kong hinanda ang aking damit. Mabilis akong tumungo sa banyo at naligo. Ako 'yong tipo nang babae na 'di tumatagal sa paliligo. Tiningnan ko ang alarm clock sa side table ng aking kama at 'yon alas-cinco 'y medya palang ng umaga. Tulog pa naman ang dalawa kong kasama na sina Manang Fe at Manang Lodie.  Tumungo na muna ako ng kusina para makapag-kape tutal tulog pa naman ang lahat. Habang naka-upo ako sa isang mataas na silya ay hindi ko maiwasan ang nangyari kagabi. "Lokong abogagong 'yon!" Mahina kong sabi. "Sinong abogago?" Dahil sa bigla niyang pag dating ay kamuntik pa ako nasamid sa ininom kong kape. Dahan-dahan akong bumaling mula sa aking likuran. "Sinong abogago?" Ulit tanong pa niya. "Ha? Ah sino kasi—" Napalabi ako. "Can you say it again?"                                                                                                Talaga naman. "Narinig mo na nga uulitin ko pa. Ang lakas rin ng trip mo, e." Sagot ko na may halong kaba. "Saka, ba't ba ang hilig hilig mong manggulat?!" Turan ko. "Just answer my question. Sinong abogago?" "Ikaw." Walang gana kong sagot. "Hindi ba't totoo? Abogado ka nga, gago ka naman." Matagal siya bago nakapagsalita "Gago? Ako? Gusto mo bang kasuhan kita dahil diyan sa sinabi mo sa'kin?" "Totoo naman, eh!" Ngumisi siya ng nakakaloko. "Totoo." Maiksi niyang sagot sakin. Agad ko siyang nilingon at tinaasan ng kilay. Puchang lalaking 'to at inamin pa palaga ha! "Gago talaga ako kapag nakakakita ako ng isang babaeng nakakagago sakin." May ilang lalaki na talaga na kahit ga'no ito ka profesional, ay lumalabas din ang isang side na katangian. "About last night." Nakangisi niyang sabi. "Yon ang paraan ng pagiging gago ko." Inirapan ko siya. "Ewan ko sa'yo!" Singhal ko sa kanya. Mabilis akong tumayo, at akma na siyang iwan nang hulihin niya ang palapulsuhan ko.                                                                                              "Saan ka pupunta?" Kaswal niyang tanong sabay pintas sa kabuuan kong anyo. "Malamang sa aking trabaho." Taray ko. "It's too early para mag trabaho. Pwede kang mag stay muna dito, o 'di kaya pagtimpla mo ako ng kape." "Trabaho parin 'yang utos mo." Walang gana kong sagot sa kanya. "Can you make me a coffee?" Hindi na ako umangil pa. Sinunod ko ang utos niyang ipag-timpla siya ng kape. "Okay!" Sagot ko at binitawan niya ang pulsuhan ko at saka ko sinimulan ang pagtimpla ng kape niya.  "Kape niyo sir," Agad kong nilapag sa harapan niya ang kape. Akma na sana akong lalabas ng magsalita siya ulit. "Masarap kang magtimpla ng kape." Puri niya. "And can you stay here for a while?" Anong gusto ng lalaking 'to? "Bakit?" "I need my appetite." "Anong apetite ang pinag-sasabi mo?" "You don't get it?" Nakakainis din, na nakakaasar ang lalaking 'to. Ki aga-aga lumalandi na. "I need my appetite, at ikaw 'yon." Nakangisi ito ng nakakaloko sa akin. "Nakuha mo ba ang ibig kong sabihin? Isabela?" Turan niya pa. "Lokohin mo si Boy Panot!" Anas ko sa kanya at lalabas na sana ulit ng kusina nang bigla niya akong hunila, at dahilan ng paglapit ko sa kanya. "Ano ba! Bitawan mo nga ako! Mamaya darating na sila Manang at kung ano pa ang isipin nila." "I need my appetizer, now." Mariin niyang sabi sakin. "Hindi ko lamang pinag sasabi mong appetize—" "Gusto mong malaman ang appetizer ko? Just say "yes" at ipapaalam ko sa'yo." Magsasalita pa sana ako nang tumunog ang telepono. Agad niyang Minuwestra  ang silya sa harapan ko, at saka humalukipkip. "Pick up your phone baka boyfriend mo 'yan." Salita pa nito at hindi naka tingin sa'kin. Hindi ko na siya pinansin. Agad kong kinuha ang aking telepono, at saka tiningnan kung sinong tumatawag. Tinalikuran ko muna ang lalaking maaliwalas pa sa umaga ang mukha. Kapatid ko pala ang tumatawag. "Hello?" Sagot ko sa kabilang linya "Atee!" "Oh bakit? M-may problema ba?"                                                                                             "Ate Era si Biboy nasa ospital." Halata sa boses ng kapatid kong umiiyak dahil garalgal ang boses nito. "Ano! B-bakit? A-anong nangyari? S-saang ospital kayo?" Pag-aalalang tanong ko. "Dito lang sa probinsyal. Sumuka kasi siya ng dugo kanina lang. Ate, kailangan ka namin nina Nanay. Kailangan ng pera para sa gamot." "Sige, magpapaalam na muna ako. H'wag ka nang umiyak, matapang ang kapatid mo. Okay?" "Sige ate Era, hihintayin ka namin dito." "Sige-sige. Bye." "Bye, ate." Bumuntong hininga muna ako humarap kay, Alfonso. Pait akong ngumiti. "H'wag mong takpan ng ngiting 'yan pag-aalala mo." "Nasa hospital po ang kapatid ko sir." Malumanay kong pagkasasalita. "Kailangan rin ng pera, syempre, hintayin ko nalang muna magising ang nanay at tatay mo para makapag advance ng sahod. Sige sir, maiwan ko na po kayo." Bagsak ang aking balikat habang papalabas ng kusina. Ki aga-aga 'yon ang matatanggap kong balita. Bumuga ulit ako ng hangin sa kawalan. "Isabela! Wait!" Napalingon ako ng bigla ako tinawag ni Alfonso." "Bakit sir?" Takang tanong ko.                                                                                                       "I can help you." "P-po?" "I said, I can help you." Anong kalokohan na naman ang pumasok sa kukote ng abogagong 'to? Napa-kunot noo ako habang binabasa ang reaksyon ng kanyang mukha. "Hey! Do you hear me? I said, I can—" Hindi natapos ang sasabihin niya ng magsalita ako. "Anong kapalit?" Rektang  sabi ko. "Ano nga ba? Okay, I can help you, h'wag ka ng mag-abalang kumuha ng sahod mo aking mga magulang." "Anong kapalit? Hindi ka naman tutulong kong walang kapalit." Mariin niya akong tiningnan. 'Kapalit? Pwede ko bang sabihin na ikaw ang kapalit?" Parang alam ko lang. Kunting katahimikan ang namagitan sa amin. Maya-maya pa ay nagsalita na naman siya. "Kahit magkano. Ang kapalit ay ikaw kung gusto mong tulungan ang kapatid mong nasa ospital ngayon." Sabi pa niya. Matagal din ako bago nakapagsalita. Tatanggapin ko ba ang tulong niya? Kapalit ng aking sarili? Kung papayag ako sigurado mabibilhan na agad si Biboy ng mga gamot niya at makakalabas na agad sa pagamutan. Alam kong walang magandang planong 'to si Alfonso aakin. Huminga muna ako ng malalim at saka ko ito ibinuga. Sana tama 'tong desisyon ko.                                                                                                   "Okay. Para sa kapatid ko." Ngising-ngisi ang gago, pasalamat ka at gwapo mo. "How much?" Pagtatanong niya. "Hindi ko alam kung magkano ang gagastuhin sa hospital. Gusto ko sana puntahan, pero may trabaho dito." Lumapit ito sa akin at walang pasabing hinapit nito ang aking baywang. "So? You're mine?" "Kailangan ko ang pera ngayong araw. Huwag ka munang lumandi sa'kin." Pag-iiba ko ng usapan. "Walang problema sa pera, basta akin kana, sundin mo ang lahat ng gusto ko. Sa ngayon sundin kita dahil sa kapatid mo." Hindi ko siya sinagot at nagkatitigan lang kaming dalawa. Maya-maya pa ay may narinig kaming isang yabag ng sapatos at patungo dito sa kusina. Bago pa man inalis ni Evo ang kanyang kamay sa aking baywang ay ginawaran niya muna ako ng isang napangahas na halik. Pasalamat ka, at mabango ang hininga mo. "I'll see you later, Darling." Napaawang ang aking labi ng makalayo siya sa akin, naka ngisi pa ang loko. Darling mo'ng mukha mo! Papalabas na ito ng kusina at bitbit ang isang tasa ng kape. Nakasalubong niya pa si Manang Fe, at bumati ito sa kanya. Hindi na ako nagpahalata ng aking kilos at saka ngumiti kay Manang Fe. Nakakakaba naman kasi. Sa ngayon, ang iisipin ko muna ay kung paano ako makalabas mamaya at puntahan sila Nanay sa pagamutan. Saka ko na isipin ang mga gagawin ni Evo sakin.                                                                           -mhaivillanueva-
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD