Sevda'nın Anlatımıyla
Anlattıkları içimde bir yerlere değmiş, onu anlamamı sağlamıştı nedense. Yoksa yaptığının anlaşılacak bir yanı yoktu. Kendini korumak isterken, beni harcamıştı. Bunu bir daha yapmayacağının garantisi yoktu şu an.
Evine dön dediğimde boynunu büküşü, alt dudağının titreyişi, son bir kez daha konuşmak isteyip de, konuşamaması... Kararımı vermiştim. İstediği şansı ona verecektim. Bir hatasıyla üstünü çizip geçemezdim...
Kalbim bu şekilde gümbürderken, onu daha fazla yok sayamazdım. Oturduğu yerden kalkana kadar, balkondan onu izlemiş, izlerken de buruk bir tebessüm kondurmuştum yüzüme. Bu kadar çok mu üzülmüştü gerçekten ? Biraz daha oturmaya devam etseydi eğer, gidip onu oradan kaldıracaktım. Daha fazla kıyamayacak gibiydim.
Evine gittiği an, hazırladığım malzemeleri
