Karanlığın arasından belli belirsiz gelen sesler.
Bir uğultunun içindeydim sanki. Sesler vardı ama birbirine karışıyordu. Bazıları yakın, bazıları çok uzak geliyordu.
"Ne oluyor burada? Kim çığlık atıyor?"
Ferman Ağa'nın sesi… Önce bulanık, sonra daha net. Sesi her zaman sertti ama bu sefer içinde öfkeden daha fazlası vardı.
Ben mi çığlık atmıştım? Acıdan mı? Hatırlamıyorum.
Sonra bir ses daha. Tokat sesi.
Bir insanın tenine çarpan o sert, yankılı ses. Şiddetin sesini tanırım. Çok mesaim oldu kendisiyle.
Ardından Ferman Ağa’nın gür sesi duyuldu.
"Karını hastaneye götürüyorsun şimdi. Sonra da nereye siktir olup gideceksen git."
O an vücudum birden hafifledi. Kucaklandım mı?
Yoksa öldüm mü?
Bilmiyorum.
Bedenim havalandı.
Ama devamı yok.
Devamı tamamen karanlık.
Gözümü açtığımd
