-------
***Lhea's POV***
-
Akmang hahakbang na sana ako palayo, pero muli akong napigilan ni Elixir. Hinawakan niya ang pulsuhan ko. Galit akong napatingin muli sa kanya, halos magtaas-baba ang dibdib ko sa tindi ng emosyon.
Nanlilisik ang mga mata ko habang pinagmamasdan ang kamay niyang nakahawak sa akin, pero hindi siya natinag. Tinitigan niya ako nang diretso, puno ng emosyon ang mukha niya.
"Hindi kita sinusundan para kay Megan, o para kina Ruffa at Dianne," mariin niyang sabi, parang pinipilit niyang ipaabot sa akin ang katotohanan. "Wala akong pakialam kahit anong parusa ang ipataw ng angkan mo sa kanila."
Ramdam ko ang bigat ng kanyang boses, pati ang pagkaputol-putol ng bawat salita dahil sa bugso ng damdamin.
"Wala na rin akong pakialam kung itinago mo sa akin ang katotoha
