เลขางานหนัก

เ-ล-ข-า ง-า-น-ห-นั-ก กับท่านประธานคลั่งรัก ผู้​เขียน กาสะลอง ไม่​อนุญาต​ให้​สแกน​หนังสือ​ หรือ​คัด​ลอก​เนื้อหา​ส่วน​ใด​ส่วน​หนึ่ง​ของ​หนังสือ เว้น​แต่​ได้​รับ​อนุญาต​จาก​เจ้าของ​หนังสือ​เท่านั้น นิยายเรื่องนี้เป็นเพียงเรื่องที่สมมติขึ้น ไม่เกี่ยวข้องกับเรื่องจริงแต่อย่างใด ชื่อบุคคล และสถานที่ที่ปรากฏในเนื้อเรื่อง ไม่มีเจตนา อ้างอิงหรือก่อให้เกิดความเสียหายใดๆ ………. นิยายเรื่องนี้… ไม่มีแก่นสารสารัตถะอะไรนักหนา ทั้งเรื่องขับเคลื่อนด้วยอารมณ์อันมืดดำของมนุษย์ ดำเนินเรื่องด้วยตัณหาราคะสุดร้อนแรง ท่านใดที่ไม่ชอบโปรดหลีกเลี่ยง *เราเตือนท่านแล้ว* เ-ล-ข-า ง-า-น-ห-นั-ก มกราคม พุทธศักราช 2565 ที่ออฟฟิศของบริษัทอสังหาริมทรัพย์รายใหญ่แห่งหนึ่งของเมืองไทย ‘อัญญา’ หญิงสาวอายุยี่สิบเอ็ดปี ใบหน้าสะสวยสะดุดตา ทรวดทรงองค์เอวราวกับหลุดออกมาจากแมกกาซีนประเภทปลุกใจเสือป่า เดินตามผู้จัดการแผนกบุคคลเข้ามาที่ห้องทำงานของท่านประธาน วันนี้หล่อนมาสมัครงานในตำแหน่งเลขา เสียงเคาะดังขึ้นที่หน้าประตู ก่อนที่บานประตูจะถูกไม้มะฮอกกานีสีน้ำตาลเข้มจะถูกผลักเข้ามา “มาแล้วค่ะท่านประธาน… ” ‘สมร’ สาวใหญ่ร่างอวบ ผิวขาว วัยสี่สิบปี มีตำแหน่งเป็นผู้จัดการฝ่ายบุคคล กล่าวกับชายร่างสูงใหญ่วัยสามสิบห้าปี มีนามว่า ‘ธันวา’ เป็นทายาทมหาเศรษฐีหมื่นล้านตระกูลดัง นั่งบริหารงานอยู่ในตำแหน่งท่านประธานของบริษัท “เชิญนั่ง… ” ธันวากล่าวเพียงสั้นๆ ผายมือมาที่เก้าอี้ตรงหน้าโต๊ะทำงานตัวใหญ่ เขาอยู่ในชุดสูทสีดำเรียบหรูดูเข้มขรึม เข้ากับหน้าตาคมคร้ามหล่อเหลาสะดุดตา คิ้วสีดำดกหนารับกับดวงตาสีน้ำผึ้งชวนฝัน ดวงตาคากริบ จมูกโด่งเป็นสันสวยเพราะเป็นลูกครึ่งอิตาลี แผงหนวดสีดำเป็นแพหนาเหนือริมฝีปากบางทำให้เขาดูทรงอำนาจ “สวัสดีค่ะ… ” อัญญายกมือไหว้แนะนำตัว หลังจากสาวใหญ่ผู้จัดการฝ่ายบุคคลเดินออกไปจากห้องเพื่อให้ท่านประธานสัมภาษณ์หล่อนเพียงลำพัง หญิงสาวยังคงตะลึงมองชายตรงหน้า เขาดูสง่างามและภูมิฐานในชุดสูทสีดำกระดุมเดียว กระดุมอยู่ในตำแหน่งที่ค่อนข้างต่ำ เผยให้เห็นช่วงอกกว้าง ปั้นไหล่กำยำเสริมส่งให้ท่านประธานคนนี้ยิ่งดูสมาร์ทและทันสมัย “สวยกว่าในรูป… เธอยังไม่มีแฟนใช่ไหม… ” อัญญาแทบไม่เชื่อหูตัวเองว่าจะเจอคำถามนี้เป็นประโยคแรกของการสัมภาษณ์จากท่านประธานมาดขรึม ใบหน้าคมเข้มจนคิดว่าดุถ้าเขาไม่ยิ้ม แต่คิดอีกที… ก็ไม่แปลกที่เขาถามเรื่องเป็นส่วนตัว เพราะว่าประวัติโดยรวมแบบย่อๆ ของหล่อนก็อยู่ในแฟ้มที่ธันวากำลังเปิดอ่าน “ดิฉันยังไม่มีแฟนค่ะ… ” อัญญาตอบตามตรง… เมื่อสัปดาห์ก่อนหล่อนเพิ่งเข้ามาสมัครงาน แต่บังเอิญท่านประธานไม่อยู่ แผนกบุคคลบอกให้หล่อนทิ้งแฟ้มสมัครงานเอาไว้แล้วเรียกสัมภาษณ์ตามมา หลังจากท่านประธานสกรีนผู้สมัครด้วยตัวเองจากแฟ้มประวัติของผู้สมัครงานหลายราย “เธอคือหนึ่งในสองคนสุดท้ายที่ฉันสนใจ… ” เขามองหน้าหล่อน ริมฝีปากหยักยกขึ้นเป็นรอยยิ้ม บ่งบอกความพึงพอใจ ในระหว่างพูดคุยกับหญิงสาว… ท่านประธานที่พยายามวางมาดสุขุม เผลอตัวไปชั่วขณะ แอบกลืนน้ำลายลงคอหลายครั้ง ดวงตาคมกริบจ้องมองสองเต้าของหล่อนที่ใหญ่มาก ดูตึงแน่นจนน่าอึดอัดเพราะเสื้อโอบอุ้มปทุมถันคัพเอฟเอาไว้ไม่ไหว ใหญ่มากจนเม็ดกระดุมแทบหลุดกระเด็นออกมาในตอนที่หญิงสาวขยับกาย “คุณเพิ่งจบมาใหม่ๆ… ยังไม่มีประสบการณ์ เงินเดือนปกติสำหรับนักศึกษาจบใหม่ทุกวันนี้เริ่มกันที่หมื่นห้า… แต่ฉันจะให้เงินเดือนเธอห้าหมื่น… ” ทำพูดที่ได้ยินทำเอาอัญญาตกใจ เพราะหล่อนไม่ได้คาดหวังว่าจะได้เงินเดือนเยอะถึงเพียงนี้ “ห้าหมื่นเชียวหรือคะ… ” “ใช่ครับ… คุณโอเคไหม” “ค่ะ… โอเคค่ะ… ” จะว่าร้อนเงินก็ใช่… ให้เงินเดือนขนาดนี้ใครปฏิเสธก็โง่ เพราะตัวของอัญญาเท่านั้นที่รู้ดีว่าตอนนี้ฐานะทางการเงินของครอบครัวหล่อนกำลังง่อนแง่นเต็มที ตอนนี้บ้านที่หล่อนอยู่อาศัยกำลังจะโดนยึด อีกทั้งหนี้สินที่ผู้เป็นบิดาก่อเอาไว้ก่อนตายจากไปด้วยโรคพิษสุราเรื้อรังตามมาหลอกหลอน ทิ้งภาระไว้ให้คนข้างหลังคือหล่อนกับแม่และน้องสาวที่กำลังจะไม่เหลือที่ซุกหัวนอน เพราะว่าบ้านกำลังจะโดนธนาคารยึดในอีกไม่กี่วัน “ดี… คุยกันง่ายๆ แบบนี้ผมชอบ… ” ธันวากล่าวขณะเปิดแฟ้มไปพลาง… ผลการเรียนของอัญญาอยู่ในขั้นดีเยี่ยม ไม่มีอะไรให้เขากังขาในเรื่องนี้ แต่อีกประโยคที่กำลังจะตามมาต่างหาก ที่ทำให้ธันวาคิดว่าหล่อนอาจจะเปลี่ยนใจเดินออกจากห้องไปก็ได้ “งานเลขาของผม… ไม่เหมือนใคร เพราะว่าคุณต้องทำหน้าที่เลขาบนโต๊ะให้ผมด้วย… ” คำพูดที่ได้ยินจากปากของท่านประธาน ทำเอาหญิงสาวตกใจ “เลขาบนโต๊ะ… เอ่อ… ท่านหมายความว่ายังไงคะ… ” หัวคิ้วของหล่อนชิดเข้าหากัน “ถึงขั้นนี้แล้ว เพื่อไม่ให้เสียเวลา ผมขอพูดอย่างไม่อ้อมค้อมว่าคุณต้องยอมให้ผมมีเซ็กส์กับคุณ… และการมีเซ็กส์บนโต๊ะทำงานมันเป็นรสนิยมของผม” “อะไรนะคะ… ” บ้าไปแล้ว อัญญาอุทานด้วยความตกใจ ใบหน้าชาไปชั่วขณะ นึกในใจว่านี่หล่อนมาเจอผู้ชายโรคจิตเข้าแล้ว “ก็อย่างที่ผมบอกว่าคุณต้องยอมให้ผมมีเซ็กส์กับคุณ… และการมีเซ็กส์บนโต๊ะทำงานมันเป็นรสนิยมของผม… ” ธันวาไม่เสียเวลาอ้อมค้อม เพราะเขาต้องการคนที่ยอมรับข้อเสนอของเขาได้ “ไม่ค่ะ… ” อัญญาส่ายหน้าทันที… จริงอย่างที่ธันวานึกกลัว…   หล่อนทำท่าว่าจะลุกหนี แต่ข้อเสนอที่ดังขึ้นตามมา… ก็ทำให้ปลายเท้าน้อยๆ ที่กำลังจะก้าวออกมาจากห้องต้องหยุดชะงัก “งั้นผมเพิ่มเงินเดือนให้คุณอีกเท่าตัวรวมเป็นหนึ่งแสนบาทต่อเดือน… คุณโอเคไหม… ”