Story

KINDLY FOLLOW ME AND MY STORY😁. Hope you like it! The Chapter 2.

CHAPTER TWO

HUNTER ZEIL POV

Nag paulit ulit sa pandinig ko ang sinabi niya,anong your not need me? Anong pinag sasabi nya. Tumitig siya sa mga mata ko ganun din ako. Sa unang pag kakataon ako ang unang umiwas. Sa unang pag kakataon ako ang unang nailang. Iba qng titig nya.

Yung mga mata nya ay ang lungkot-lungkot hindi katulad noon na ang hyper-hyper. Ang mukha niya ay blangko,hjndi katulad noon na laging may emosyon.

"What?!"hindi makapaniwalang sabi ko habang naka tingin sa bed sheet nya. Nanatili siyang naka tingin sakin,di manlang kumukurap. "I need you!"asik ko at saka doon na tumingin sa kanya.

"I need you,your my everything."Sabi ko habang naka tingin sa walang emosyon nyang mukha. Nagulat nalang ako bigla nalang siya pinaligiran nang luha sa mata.

"Dhalia."naitawag ko at saka niyakap siya."I need you."Sabi ko habang naka yakap sa kanya,rinig ko ang hikbi nya. "Your my world,my queen,my everything. So please stay beside me. I need you."Sabi ko sa kanya.

KALALABAS kolang nang kwarto niya,mag papahinga pa muna ulit siya. Nandito ako ngayon sa sala. Nakikipag usap sa mga Mahal na Reyna at Hari pati nadin sa ibang Prinsepe at Prinsesa.

"Once na lumayo siya sayo,mag babago na ulit ang ating tadhana."Sabi ni Ina na ang tinutukoy ay si Dhalia.

Once na lumayo siya sakin mag kakaroon na naman nang digmaan sa pagitan namin at nang Apat na Elemento Kaharian

Ang apat na Elemento ay tubig, apoy,kapaligiran at kadiliman. Limang taon ang naka lipas,hindi na nag kakaroon nang digmaan,hindi na nag papakita,hindi na nag gugulo ang Apat na Elemento Kaharian.

Sampung taon simula ng lumubog ang pinaka makapang yarihan na Kaharian ay nag simula na mang gulo ang Apat na Elemento Kaharian. Ang makapang yarihan na Kaharian ay tinatawag na Heal Kingdom o Tagapag pagamot na Kaharian.

Ang Heal Kingdom ay siyang nag bibigay kapayapaan sa lahat nang Kaharian. Lumubog Ito kadahilan ay unti unti pinatay ang mga tao doon. Bali-balita din doon na naka takas daw ang Reyna at ang kanilang anak na babae. Namatay ang Hari dahil hindi nya kayang-iwan ang Kaharian. Pinag Laban nang Hari ang Kaharian nila. Walang tumulong na ibang Kaharian,wala ni isa. Kaya sa hule....nawasak ang Kaharian namatay ang Hari.

Hinahanap naman namin ang mag-ina,pero wala kaming nakita ni bangkay. Hanggang ngayon ay di namin mahanap ang mag ina. Inisip nalang namin na namatay sila dahil sa gutom o kinain sila nang leon o tigre.

Simula din nang lumubog ang Heal Kingdom kami na ang naging makapang yarihan na Kaharian. Sumunod ang Araw sumunod ang Kadiliman sumunod ang Apoy,sumunod ang Tubig,sumunod ang Kapaligiran.

Simula din na lumubog ang Heal Kingdom ay nag kakaroon ng digmaan sa pagitan naming lahat at nang Apat na Elemento na Kaharian. Walang buwan,taon na hindi nag kakaroon nang digmaan.

"Hindi Naman tayo sigurado na siya nga ang nawawalang anak nang Heal Kingdom."masungit na Saad ni Quelladin.

Si Quelladin ang tipong babae na gusto kong pakasalan. Gusto ko siya,husto din niya ako. Nag mamahalan kami nang patago. Pinakasalan ko si Dhalia dahil namukaan ko ang Reyna nang Heal Kingdom sa kanya . Kaya ayun,gumawa ako nang daan para mapakasalan siya kahit diko naman siya mahal. Kasinungalingan lang ang lahat nang sinasabi ko sa kanya at pinaparamdama ko sa kanya.

Hindi siya mamatay kung pupunta siya sa kanilang mundo,ayoko lang na pumunta ulit siya doon dahil kapag pumunta siya doon mawawalan na nang bisa ang kasal namin. At kapag nang yari yon,baka bumalik na ulit sa dati ang buhay namin.

"Isang linggo ang nakalipas. Nakita ko na naging green na may pag kapula ang kanyang mga mata,nung nag ensayo kami."Sabi ni Shun.

Green na may pag kapula? Imposible.

Tumayo si Quelladin kaya tumayo din ako,sinundan ko siya papunta sa Hapag,nang makapunta na kami doon ay nagulat ako na humarap siya sakin at saka hinawakan ang mag kabilang kwelyo at hinigit papalapit sa kanya. Tinignan muna nya ang mga mata ko pababa sa ilong,pababa sa labi.

Ngumite siya sakin at saka siniil ang labi ko. Her lips is so sweet than Dhalia. Her lips so soft than Dhalia.

Tumugon ako sa halik niya,ilang segundo bago kami nag hiwalay. Ngumisi siya at saka nilampasan na ako. Napa ngiti nalang ako at saka bumalik na ulit sa sala.

Pero....pag kabalik ko sa sala ay wala na ang mga Mahal na Reyna at Hari wala nadin ang ibang Prinsesa at Prinsepe. Tanging si Shun at Dhalia nalang ang nandon.

"Okay kalang?"tanong ni Shun kay Dhalia.

"Samahan moko sa...Hardin nang Do Fou."sabi Niya na nang hihina.

Lumapit ako sa kanila at saka hinigit ang kamay ni Dhalia kaya naman ay napatayo ito at napasubsob ang mukha niya dibdib ko.

"Ako ang sasama sayo."Sabi ko Kay Dhalia pero nakay Shun ang tingin ko. Mariin syang tinititigan.

"Hindi ikaw ang inanyayahan ko."Sabi niya saka tinulak ako na siyang ikinabigla ko. Binasa ko ang laman nang isip nya pero wala akong mabasa.

Tumingin ako sa kanya at ganun nalang ang gulat ko ganun din si Shun na halikan ni Dhalia siya.

"Dhalia! Ano ba!"singhal ko at saka hinigit na naman ang kamay niya at mapasubsob na naman sa dibdib ko ang mukha niya.

"Ibalik moko sa pinang galingan ko wala akong pakielam sa tadhana niyo."Sabi niya saka tinulak ako kaya naman ay napa atras ako. Pinakatitigan ko siya.

"Napaka ganda nang inyong sorpresa sa aking kaarawan."Sabi pa niya na pinaliligiran na ng luha ang mag-kabilang mata."Lalo kana Zeil."Sabi niya na ikinabigla at ikinakaba ko.

Please. Sabihin mo na mali ang hinala ko.

"Talagang napa wow niyo ako. Napaka ganda nang sorpresa niyong lahat."Sabi niya at tuluyan nang bumagsak ang luha galing sa mga mata nya.

Napa maang ako at kinabahan na masyado.

"Dhalia,what are you saying?"di makapaniwala kong tanong sa kanya.

"Naka limutan niyo na ito ang kaarawan ko. Pag kagising ko ang ineexpect ko ay sosorpresahin niyo ko katulad nang mga nakaraang taon. Pero nag kamali pala ako."Sabi niya. Humihikbi hikbi na siya. Dhalia."Lubos akong na sorpresa sa narinig at nakita ko."tuluyan nang kumabog ang puso ko.

"Dhalia! Ano kaba! Anong pinag sasabi mo?"singit ni Quelladin pero di siya nilingat at sinagot ni Dhalia.

"Ibalik mona ako sa sa pinang galingan ko,wala akong pakielam sa tadhana niyo."ulit ulit niya.

"Dhalia."nasabi ko.

"Masakit isipin na mahal kita pero iba ang mahal mo. Masakit isipin na nang dahil sa salita na binibitawan mo sakin doon ako napa ibig sayo. Mahal kita pero tama na. Hindi ako ang nag bibigay saya sa mga mata mo kundi iba,masakit isipin pero yun ang totoo."sabi nya habang umaagos ang mga luha sa mag kabilang pisnge niya.

Sa loob nang limang taon,ngayon kolang nakita siya na masyadong emosyonal. Sa loob nang limang taon nilinlang ko siya. Sa loob nang limang taon kasinungalingan lang ang lahat. Sa loob nang limang taon hindi siya ang nasa puso ko. Sa loob nang limang taon.....ngayon lang siya nasaktan nang sobra at worst nang dahil sakin pa. Siguro nga masakit sa kanya ang mga nalaman at nakita niya ngayon.

I'm sorry.

"Naalala kona lahat."salita na syang mas lalo pang nag-pakabog ng dibdib ko. "Ako ang Prinsesa nang Heal Kingdom."Sabi nya. Napa maang at nagulat ako sa sinabi nya. Hindi makapaniwala. "Ang Ina ko o ang Reyna nang Heal Kingdom ay namatay kadahilan sa kahirapan at kagutuman. Ang tinuturing na Ina ko sa mundo ko ay siyang Reyna nang Apat na Elemento Kaharian. Kinupkup nya ako,dinala sa simpleng mundo,pinalaki nya ako inalagaan na parang tunay na anak."kwento nya. Hindi maalis-alis ang gulantang ko.

Sa isang kislap ay nasa mundo na kami nang mga tao,nandito kami ngayon sa mansyon nila.

"Pinag sisihan moba?"tanong ko,kaming dalawa nalang ang nakapunta dito sa mundo nila.

Ang tinatanong kong pinag sisihan moba ay bumalik ulit siya dito sa mundo niya.

"Wala akong pinag sisihan. Kung meron man ay yung minahal ka,pinaniwalaan ka at mag tiis sa tabi mo."Sabi niya,pinahid ang mga luha saka tumalikod sakin. "Maari kanang umalis at wag nang mag pakita pa sakin.....ulit"Sabi niya at nag lakad na.

Hindi ko alam pero nasasaktan ako sa mga pinag sasabi nya.

"Wala naman ganyanan,Belle."Sabi ko,napa tigil siya sa pag akyat at tumawa ng pagak.

Tumingin siya sakin na may naguguluhan na tingin.

"Sinong ginago mo,Hunter?!"nagulat ako dahil ngayon lang nya ako tinawag sa unang pangalan ko. Ngayon lang din nya ako napag taasan nang boses. Lubos na ata talaga siya nasasaktan nang dahil samin,sakin.

"Umuwi kana at wag nang mag papakita pa. Kung mag kita man tayo iisipin konalang na isa kang estranghero na napadaan o kaya naliligaw."Sabi niya at tuluyan na ngang umakyat.

Nandito ako ngayon sa kwarto ko sa Palasyo. Nag sisisi kung bakit sinaktan kopa ang asawa ko. Napaka sakit isipin na ayaw ka na niyang makita,ayaw ka na niyang makausap.

Hindi kona mahahalikan ang labi nya,diko na mayayakap ang katawan nya. Hindi kona siya makakatabi sa pag tulog ko. Wala nang maingay sa Palasyo. Wala na,nawala nalang lahat na parang bula.

Kung meron mang isang bagay na hihilingin ko...yun ay ang Time Machine. Bakit? Para ibalik ako sa nakaraan. Para....para itama ang mali ko,para hindi na ganto. Masakit pero...eto eh,eto. Eto na kami ngayon. Gusto kong halikan at hagkan siya...pero paano? Paano? Kung ganto ang sitwasyon namin. Nakakalungkot isipin..pero nasasaktan talaga ako.

Ginusto mo iyan kaya wag mong pag sisihan. Sigaw nang isip ko.

Napa balikwas ako at saka dali-daling pumunta sa veranda,tiningala ko ang langit. Tanghali palang pero bakit papadilim na? Ang ibig sabihin ba nito ay...

"Hinde maari.."mahinang usal ko habang naka hawak sa railings at tinitingala ang langit. "Hinde maari!!!!"sigaw ko,tinignan ko ang baba at nanlaki ang mga mata ko sa nakita ko.

Sila Ina at Ama na nag hahanda na sa paparating na digmaan. Ang mga kawal na naka hanay. Ang mga kabayo. Lahat..lahaaat-lahaaat ay handa na.

Halos takbuhin ko ang pintuan nang kwarto ko para lang makalabas. Nang hahawakan kona ang doorknob ay bumukas ito at niluwa si Tita Luiciana.

"Tita..."dikona natuloy ang sasabihin nang sampalin nya ako kasabay nang pag tulo nang luha ko at nya.

Napa tabingi ang ulo ko at hinayaan ang mga luha na dumaloy sa pisnge ko.

Hindi ako lumuha nang dahil sa sampal niya,lumuha ako dahil diko parin tanggap na wala na samin si Dhalia. Hindi ko parin tanggap ang mga pinag sasabi nya.

"Tita."tawag ko ulit sa kanya at saka nilingat na sya.

Lumunok siya at saka tumingin saking mga mata. "Mag kakaroon na ulit nang digmaan sa pagitan nating lahat at nang Apat na Elemento Kaharian."Sabi niya at saka tumalikod pero bago mag lakad. "Mag sisi kayo ngayon sa ginawa niyong pag lihim sa Prinsesa nang Heal Kingdom."Sabi niya at saka nag lakad na papaalis.

Napaupo nalang ako sa sahig at saka nasapo ang mukha.

"Kasalanan ko."Sabi ko sa sarili ko.

"Kasalan ko lahat nang to."

"Kasalan koto!!!!!"sigaw ko sa kisame sabay luha.

Patawad Dhalia Belle o ang dapat ay...Paumanhin Prinsesa Duzell Vrozana.

Patawad. Patawad.