Gözlerimi, omzuma dokunan sıcak ellerle aralamıştım. Arabada uyuya kaldığımı, uyandığımda fark etmem sıradandı ama üzerimde bir battaniye olması değil. Üzerimde bir battaniye vardı!
“Açelya.”
Asil’in sesiyle ona doğru döndüm, neden onunlaydım? Ve omzumdaki bu şiddetli ağrıda neyin nesiydi? Ayak bileğimde çok ağrıyordu.
“Hastaneye gitmek istemediğinden emin misin?” diye sorduğunda başımı aşağı yukarı salladım, sadece biraz uykuya ihtiyacım vardı ama bu kesinlikle onun yanında, arabada değildi.
“Peki. Geldik.”
Dönüp Dalya’nın binasına baktım, umarım aşağı inmek gibi bir hata yapmazdı çünkü Asil’de onu tanıyabilirdi. Uzanıp kapıyı açtığımda, bizim hemen önümüzde duran üstü açık, son model beyaz arabaya baktım ardından Poyraz’a. Elindeki karton poşetlerle gülerek indikten sonra kadı
